قولیه: تفاوت میان نسخه‌ها

قولیه معتقد بودند که هر کسی به محض گفتن جمله لا اله الّا اللّه، مؤمن حقیقی خواهد بود، اگر‌چه در واقع هنگام گفتن این جمله، توجه خاصی به خداوند نداشته باشد، زیرا خداوند فرمود: '''{{متن قرآن|قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ|سوره = بقره|آیه = 136}}''' و نیز [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله)]] فرمود: « مَنْ قَالَ‏ لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ دَخَلَ‏ الْجَنَّة»،<ref>محمد باقر مجلسی، ''بحارالانوار''، تهران، انتشارات اسلامیه، ج 23، ص 84.</ref>

یعنی هر کسی بگوید خداوند یکی است؛ وارد [[بهشت]] می‌شود. بنابراین، شرط ورود به بهشت آن نیست که حتما با نیت قبلی جمله مذکور را بگویی یا آنکه به جمله مورد نظر التفات داشته باشی.<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 362 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref><ref> ابو محمد عثمان بن عبیدالله عراقی، ''الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة''، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 م، ص 79.</ref><ref>عبدالمنعم حنفی، ''موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة''، ص 540.</ref>.