confirmed
۷٬۹۶۱
ویرایش
منصوریه: تفاوت میان نسخه‌ها
←تاریخچه
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
ابن اثیر مَنْصُوریه را به فتح میم، سکون نون و ضمّ صاد ضبط کرده است<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص263</ref>. | ابن اثیر مَنْصُوریه را به فتح میم، سکون نون و ضمّ صاد ضبط کرده است<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص263</ref>. | ||
موسس فرقه در ابتدای کار سعی می‌کرد تا به [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر (علیه‌السّلام)]] نزدیک شود، ولی امام وی را به دلیل دروغ‌گویی و عقاید فاسدش از خود دور کرد. پس از آن سعی کرد تا مردم را به امامت خویش دعوت کند. بعد از وفات امام باقر علیه‌السّلام، او خود را به عنوان نایب آن حضرت به مردم معرفی و با این حیله افرادی را دور خودش جمع کرد<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 428</ref><ref>محمد بن عبدالکریم شهرستانی، '' | موسس فرقه در ابتدای کار سعی می‌کرد تا به [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر (علیه‌السّلام)]] نزدیک شود، ولی امام وی را به دلیل دروغ‌گویی و عقاید فاسدش از خود دور کرد. پس از آن سعی کرد تا مردم را به امامت خویش دعوت کند. بعد از وفات امام باقر علیه‌السّلام، او خود را به عنوان نایب آن حضرت به مردم معرفی و با این حیله افرادی را دور خودش جمع کرد<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 428</ref><ref>محمد بن عبدالکریم شهرستانی، ''همان''.</ref>. | ||
فرقه منصوریه به نام «کسفیه» نیز شناخته می‌شده است، زیرا ابومنصور میگفت که من همان پاره ابری هستم که خداوند فرو افتادن آن را از آسمان وعده داد و در تأیید بیان خود به این آیه اشاره می‌کرد: «وَ إِنْ یَرَوْا کِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً یَقُولُوا سَحابٌ مَرْکُومٌ» سوره طور، آیه 44 <ref>محمد جواد مشکور، ''همان''.</ref><ref>محمد بن عبدالکریم شهرستانی، ''الملل و النحل''، بیروت، انتشارات دارالمعرفة، ج ۱، ص ۲۰۹.</ref><ref>عضدالدین ایجی، ''المواقف''، بیروت، انتشارات دار الجیل، چ اول، سال ۱۹۹۷ م، ج ۳، ص ۶۷۳.</ref>. | فرقه منصوریه به نام «کسفیه» نیز شناخته می‌شده است، زیرا ابومنصور میگفت که من همان پاره ابری هستم که خداوند فرو افتادن آن را از آسمان وعده داد و در تأیید بیان خود به این آیه اشاره می‌کرد: «وَ إِنْ یَرَوْا کِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً یَقُولُوا سَحابٌ مَرْکُومٌ» سوره طور، آیه 44 <ref>محمد جواد مشکور، ''همان''.</ref><ref>محمد بن عبدالکریم شهرستانی، ''الملل و النحل''، بیروت، انتشارات دارالمعرفة، ج ۱، ص ۲۰۹.</ref><ref>عضدالدین ایجی، ''المواقف''، بیروت، انتشارات دار الجیل، چ اول، سال ۱۹۹۷ م، ج ۳، ص ۶۷۳.</ref>. | ||