پرش به محتوا

شیخ صدوق: تفاوت میان نسخه‌ها

۴٬۶۸۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۰: خط ۶۰:


اما از مجموع مطالب تاریخی موجود، می توان چنین استنتاج نمود که چون آوازه کمالات و قدرت علمی ایشان به سایر نقاط ایران رسید، امیر آل بویه، که خود فردی دانا، عالم‌دوست و علاقه مند به ایجاد جلسات مناظره بین علما بود، از شیخ صدوق دعوت نمود به ری بیاید تا از حضور ایشان در جلسات استفاده شود. با حضور شیخ صدوق در ری، مردم این شهر، که بر خلاف قم، [[اهل سنّت]] بیشتری در کنار خود می دیدند و در مسائل مذهبی درگیری بیشتری با آنان داشتند، از شیخ صدوق درخواست کردند در آنجا سکنا گزیند. این مسئله مورد توجه و درخواست رکن الدوله نیز گردید. شیخ صدوق نیز به منظور ادای تکلیف شرعی درخواست ایشان را پذیرفت.<ref>سید علی حسین پور، شیخ صدوق و رکن الدوله: بررسی تعامل دانشمند بزرگ شیعه با حاکم بویهی، ماهنامه معرفت، سال هفدهم، شماره پیاپی ۱۲. در دسترس در حدیث نت، بازیابی: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۷</ref>
اما از مجموع مطالب تاریخی موجود، می توان چنین استنتاج نمود که چون آوازه کمالات و قدرت علمی ایشان به سایر نقاط ایران رسید، امیر آل بویه، که خود فردی دانا، عالم‌دوست و علاقه مند به ایجاد جلسات مناظره بین علما بود، از شیخ صدوق دعوت نمود به ری بیاید تا از حضور ایشان در جلسات استفاده شود. با حضور شیخ صدوق در ری، مردم این شهر، که بر خلاف قم، [[اهل سنّت]] بیشتری در کنار خود می دیدند و در مسائل مذهبی درگیری بیشتری با آنان داشتند، از شیخ صدوق درخواست کردند در آنجا سکنا گزیند. این مسئله مورد توجه و درخواست رکن الدوله نیز گردید. شیخ صدوق نیز به منظور ادای تکلیف شرعی درخواست ایشان را پذیرفت.<ref>سید علی حسین پور، شیخ صدوق و رکن الدوله: بررسی تعامل دانشمند بزرگ شیعه با حاکم بویهی، ماهنامه معرفت، سال هفدهم، شماره پیاپی ۱۲. در دسترس در حدیث نت، بازیابی: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۷</ref>
=اساتید شیخ صدوق=
شخصیت های نامداری که شیخ صدوق از محضرشان بهره علمی می برده، در منطقه جغرافیایی خاصی بسر نمی برده اند. آنها بنا به اقتضای شرایط سیاسی یا فرهنگی، هر کدام در یکی از نقاط جهان اسلام اقامت داشتند.<ref>عبدالعلی محمدی شاهرودی، شیخ صدوق، ص ۷۱</ref> از این رو به درستی، استادان او را نمی توان شمارش کرد، ولی بعضی از علما گفته اند: تعداد استادان وی، ۲۵۲ تن بوده است.<ref>ویژه نامه بزرگداشت شیخ صدوق؛، ص ۴۴</ref> افزون بر آنان، شیخ از هفتاد عالم دیگر نیز حدیث نقل کرده است.<ref>عبدالعلی محمدی شاهرودی، شیخ صدوق، ص ۷۱</ref>
از اساتید بزرگ او می توان این افراد را نام برد:
پدر بزرگوارش على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى
محمد بن حسن بن احمد بن ولید
حمزة بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد بن زید بن ‌(ع)
ابوالحسن، محمد بن قاسم
ابومحمد، قاسم بن محمد استرآبادى
ابومحمد، عبدوس بن على بن عباس گرگانى
محمد بن على استرآبادى <ref>فقیه ری: بزرگداشت شیخ صدوق رحمه الله"، مرتضی یعقوبی، گلبرگ، اردیبهشت ۱۳۸۵، شماره ۷۴ در دسترس در سایت حوزه</ref>
=شاگردان شیخ صدوق=
بارزترین شاگردان شیخ صدوق عبارتند از:
شیخ مفید
برادرش حسین بن علی بن بابویه قمی
هارون بن موسی تلعکبری
حسین بن محمد قمی (مؤلف تاریخ قم)
علی بن احمد بن عباس نجاشی، پدر شیخ نجاشى
علم الهدی، سید مرتضی
سید ابوالبرکات علی بن حسین جوزی حسینی حلی <ref>گلشن ابرار، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، جلد ۱، معرفی شیخ صدوق، در دسترس در سایت غدیر</ref>
=آثار و تألیفات‌ شیخ صدوق=
حدود ۳۰۰ اثر علمی به شیخ صدوق نسبت داده‌اند که بسیاری از آنها امروزه در دسترس نیست. از جمله تألیفات ایشان است:
'''من لایحضره الفقیه'''
شناخته شده ترین و بزرگترین کتاب شیخ صدوق که در دسترس است و بارها چاپ شده و ده ها تن از فقهای بزرگ به شرح، ترجمه و حاشیه بر آن همت گماشته اند، کتاب گرانقدر من لایحضره الفقیه است. وی این کتاب را در سال ۳۷۲ هـ.ق در روستای ایلاق از توابع بلخ نوشت. این کتاب یکی از اصول چهارگانه فقه شیعه و مأخذ علمی معتبری در احکام شرعی است.<ref>ویژه نامه بزرگداشت شیخ صدوق، اردیبهشت ماه ۱۳۸۰، ص ۹۱
</ref>
مدینة العلم
کمال الدین و تمام النعمه
التوحید شیخ صدوق
الخصال
معانی الأخبار
علل الشرایع
عیون أخبارالرضا (ع)
الأمالی شیخ صدوق
ثواب الاعمال و عقاب الاعمال
صفات الشیعة
المواعظ
عیون اخبارالرضا
فضائل الأشهر الثلاثة
فضائل الشیعه
مصادقة الاخوان
الهدایه
المقنع فی الفقه <ref>الربانی الشیرازی، عبدالرحیم، مقدمه «‌معانی الاخبار‌» در: الشیخ الصدوق، ۱۳۶۱ه‍.ش.، ص۷۲</ref>
=وفات شیخ صدوق=
وی در سال سال ۳۸۱ هجری قمری. در سن هفتاد و اندی درگذشت و در [[شهر ری]] دفن شد. قبر او امروزه در قبرستانی با نام قبرستان ابن بابویه معروف و زیارتگاه مردم است. تجدید عمارت قبر وی در زمان فتحعلی شاه قاجار در سال ۱۲۳۸ بود که با توجه به سیلی که پیش آمد و قبر وی شکافته شد جنازه سالم وی پس از گذشت قرنها مایه حیرت همگان شد. <ref>الربانی الشیرازی، عبدالرحیم، مقدمه «‌معانی الاخبار‌» در: الشیخ الصدوق، ۱۳۶۱ه‍.ش.، ص۷۴</ref>


=پانویس=
=پانویس=
confirmed، مدیران
۳۶٬۹۷۱

ویرایش