۸۷٬۹۰۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''معاویة بن ابیسفیان''' | '''معاویة بن ابیسفیان''' نخستین خلیفه اموی است که از پس از صلح [[امام حسن]] تا سال ۶۰ق، حدود بیست سال، در [[دمشق]] خلافت کرد. او در فتح [[مکه]] [[اسلام]] آورد و از [[طلقاء]] بود. او در زمان [[ابوبکر]]<ref>ر.ک:مقاله ابوبکر</ref> در فتح سرزمین [[شام]]<ref>ر.ک مقاله شام</ref> حاضر بود و در زمان [[عمر]]<ref>ر.ک:مقاله عمر</ref> بن خطاب استاندار اردن و سپس استاندار تمام سرزمین شام شد. | ||
در شورش علیه [[عثمان]] بن عفان، علیرغم درخواست عثمان، به یاری او نشتافت. در زمان خلافت [[امام علی]] (ع) به اسم خونخواهی عثمان، [[جنگ صفین]] را به راه انداخت. پس از شهادت امام علی (ع)، در معاهده صلح با امام حسن (ع)، خلافت [[مسلمین]] را به دست گرفت و دمشق را پایتخت حکومت خود کرد. در زمان او، فتوحات بیشتر در سرزمینهای غربی و شمال [[آفریقا]] بود و در سرزمینهای شرقی به تثبیت فتوحات پیشین تاکید داشت. معاویه خلافت را به سلطنت تغییر داد و برای بیعت گرفتن برای پسرش [[یزید]]، تلاشهای فراوان کرد. برای اداره کشور، دیوانهای جدیدی را بنا نهاد. او با شورشهای خوارج و [[شیعیان]] مواجه بود و آنها را سرکوب کرد. | در شورش علیه [[عثمان]] بن عفان، علیرغم درخواست عثمان، به یاری او نشتافت. در زمان خلافت [[امام علی]] (ع) به اسم خونخواهی عثمان، [[جنگ صفین]] را به راه انداخت. پس از شهادت امام علی (ع)، در معاهده صلح با امام حسن (ع)، خلافت [[مسلمین]] را به دست گرفت و دمشق را پایتخت حکومت خود کرد. در زمان او، فتوحات بیشتر در سرزمینهای غربی و شمال [[آفریقا]] بود و در سرزمینهای شرقی به تثبیت فتوحات پیشین تاکید داشت. معاویه خلافت را به سلطنت تغییر داد و برای بیعت گرفتن برای پسرش [[یزید]]، تلاشهای فراوان کرد. برای اداره کشور، دیوانهای جدیدی را بنا نهاد. او با شورشهای خوارج و [[شیعیان]] مواجه بود و آنها را سرکوب کرد. |