۸۷۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|۱۱۷۴–۱۱۹۳م | |۱۱۷۴–۱۱۹۳م | ||
|- | |- | ||
| | |شناخته شده | ||
| | |فاتح [[بیت المقدس]]، گسترش فتوحات به: [[حجاز]]، [[یمن]]، [[نوبه]] و [[الجزیره]] | ||
|- | |- | ||
|درگذشته | |درگذشته | ||
خط ۳۴: | خط ۳۱: | ||
|- | |- | ||
|آرامگاه | |آرامگاه | ||
|مسجد اموی دمشق | |[[مسجد اموی]] [[دمشق]] | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
خط ۵۰: | خط ۴۷: | ||
==ورود صلاح الدین به مصر و پایان حکومت فاطمی== | ==ورود صلاح الدین به مصر و پایان حکومت فاطمی== | ||
مسیحیان در سالهای ابتدایی [[جنگ صلیبی]] توانسته بودند شهرهای [[مسلمان]] نشین بسیاری را فتح کنند و این فتوحات به آنان روحیه بسیار داد تا این که طمع فتح [[قاهره]]، مرکز [[دولت فاطمی]] را در سر بپرورانند. «ارتش بزرگ مسیحی به سمت [[قاهره]] حرکت کرد و شهرهایی که در میان راه بود از جمله شهر بزرگ بلبیس را فتح و آنجا را غارت کرده و مردمان را نیز کشتند». <ref>أبو الفداء اسماعيل بن عمر بن كثير الدمشقى، البداية و النهاية، ج 12، ص 255، بيروت، دار الفكر، 1407/1986.</ref> در نهایت آنها به [[قاهره]] رسیدند و آنجا را به محاصره خود در آوردند. اما مردم [[قاهره]] که بیم آن داشتند فرنگیها در قاهره نیز چنان کنند که در بلبیس کرده بودند، به دفاع از شهر برخاستند. | [[مسیحیان]] در سالهای ابتدایی [[جنگ صلیبی]] توانسته بودند شهرهای [[مسلمان]] نشین بسیاری را فتح کنند و این فتوحات به آنان روحیه بسیار داد تا این که طمع فتح [[قاهره]]، مرکز [[دولت فاطمی]] را در سر بپرورانند. «ارتش بزرگ مسیحی به سمت [[قاهره]] حرکت کرد و شهرهایی که در میان راه بود از جمله شهر بزرگ بلبیس را فتح و آنجا را غارت کرده و مردمان را نیز کشتند». <ref>أبو الفداء اسماعيل بن عمر بن كثير الدمشقى، البداية و النهاية، ج 12، ص 255، بيروت، دار الفكر، 1407/1986.</ref> در نهایت آنها به [[قاهره]] رسیدند و آنجا را به محاصره خود در آوردند. اما مردم [[قاهره]] که بیم آن داشتند فرنگیها در قاهره نیز چنان کنند که در بلبیس کرده بودند، به دفاع از شهر برخاستند. | ||
العاضد که به عنوان [[خلیفه فاطمی]] در آنجا حکومت میکرد از حکومت عباسی درخواست کمک کرده و از آنها تقاضا کرد برای رفع مشکل صلیبیون نیروی نظامی به آنجا بفرستند. او که خوب میدانست بدون کمک، قدرتی برای مقابله با غربیها ندارد، خواستار لشکر کشی اسدالدین شیرکوه فرمانده بزرگ که عموی صلاح الدین بود، شد. | العاضد که به عنوان [[خلیفه فاطمی]] در آنجا حکومت میکرد از حکومت عباسی درخواست کمک کرده و از آنها تقاضا کرد برای رفع مشکل صلیبیون نیروی نظامی به آنجا بفرستند. او که خوب میدانست بدون کمک، قدرتی برای مقابله با غربیها ندارد، خواستار لشکر کشی اسدالدین شیرکوه فرمانده بزرگ که عموی صلاح الدین بود، شد. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۱: | ||
==حکومت فاطمیها== | ==حکومت فاطمیها== | ||
[[دولت فاطمی]] که میتوان آن را | [[دولت فاطمی]] که میتوان آن را دولت علوی نامید، «دولتی بود که دامنه کشورش پهناور و مدّت فرمانرواییاش طولانی بود، زیرا آغاز آن در سال 296 و پایانش در سال 567 بود. اوّلین [[خلیفه]] فاطمی المهدی باللّه نام داشت، وی ابو محمّد عبید الله بن احمد بن اسماعیل ثالث بن احمد بن اسماعیل ثانی بن محمّد بن اسماعیل اعرج بن جعفر الصّادق (ع) بود. البته نسبهای دیگری نیز برای فاطمیها نقل شده که در آن اختلاف وجود دارد، امّا آنچه از این نسبهای مختلف مسلّم است این که ایشان علوی و اسماعیلی هستند، و اتّصال ایشان به علی (ع) صحیح و درست است». <ref>ابن الطقطقى، محمد بن على بن طباطبايي، الفخرى فى الآداب السلطانية و الدول الاسلامية، تحقيق: مايو، عبد القادر محمد، ص 257، بيروت، دار القلم العربى،1418/1997.</ref> | ||
خلفای فاطمی به نشر و گسترش [[شیعه]] در مصر همت گماردند که خود مقالهای دیگر میطلبد و از وظیفه این نوشتار خارج است. اما به ذکر همین نکته بسنده میکنیم که فاطمیها نمادهای [[شیعه]] را برافراشتند و [[تشیع]] را به عنوان مذهب رسمی مصریان مطرح کردند. | خلفای فاطمی به نشر و گسترش [[شیعه]] در مصر همت گماردند که خود مقالهای دیگر میطلبد و از وظیفه این نوشتار خارج است. اما به ذکر همین نکته بسنده میکنیم که فاطمیها نمادهای [[شیعه]] را برافراشتند و [[تشیع]] را به عنوان مذهب رسمی مصریان مطرح کردند. |