۸٬۲۰۰
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''طریقت نوربخشیه''' یکی از دو شعبه منشعب شده سلسله کبرویه میباشد. سلسله نورب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
سیدمحمد نوربخش اهل قائن خراسان و از شاگردان میرسید شریف جرجانی و عالم بزرگ شیعی، ابن فهد حلی بود. | سیدمحمد نوربخش اهل قائن خراسان و از شاگردان میرسید شریف جرجانی و عالم بزرگ شیعی، ابن فهد حلی بود. | ||
قیام بر علیه شاهرخ گورکانی | =قیام بر علیه شاهرخ گورکانی= | ||
سیدمحمد نوربخش و جانشینانش که در نشر مذهب شیعه در قرن نهم و بعد از آن سهم بسیار داشتند، مقدّم بر صفویه در فکر قیام بر ضد سلطان وقت ( شاهرخ گورکانی ) و تأسیس حکومت صوفی شیعی بودند. | سیدمحمد نوربخش و جانشینانش که در نشر مذهب شیعه در قرن نهم و بعد از آن سهم بسیار داشتند، مقدّم بر صفویه در فکر قیام بر ضد سلطان وقت ( شاهرخ گورکانی ) و تأسیس حکومت صوفی شیعی بودند. | ||
خواجه اسحاق ختلانی نیز با وی همکاری کرد ولی پس از آنکه شکست خورد، محبوس شد و خواجه اسحاق به امر شاهرخ در ۸۲۶ به قتل رسید. [۱] | خواجه اسحاق ختلانی نیز با وی همکاری کرد ولی پس از آنکه شکست خورد، محبوس شد و خواجه اسحاق به امر شاهرخ در ۸۲۶ به قتل رسید. [۱] | ||
سلسله اویسی | =سلسله اویسی= | ||
از جمله سلسلههایی که نسبت اصلی خود را به نوربخشیه میرسانند، سلسله اویسی است. | از جمله سلسلههایی که نسبت اصلی خود را به نوربخشیه میرسانند، سلسله اویسی است. | ||
سیدحیدر آملی | =سیدحیدر آملی= | ||
در میان بزرگان نوربخشیه باید از صوفی و فقیه بزرگ شیعی ایرانی، سیدحیدر آملی (متوفی پس از ۷۸۲)، نام برد که بصراحت اتحاد تصوف و تشیع را مطرح کرده است. | در میان بزرگان نوربخشیه باید از صوفی و فقیه بزرگ شیعی ایرانی، سیدحیدر آملی (متوفی پس از ۷۸۲)، نام برد که بصراحت اتحاد تصوف و تشیع را مطرح کرده است. | ||
==اساتید== | |||
وی از علویان آمل ، و در فقه و کلام شاگرد فخرالمحققین حلی [۲] و در تصوف مرید شیخ نورالدین تهرانی اصفهانی [۳] و احتمالاً محمد بن ابی بکر سمنانی [۴] بود که هر دو از مشایخ سلسله کبرویه بودند. | وی از علویان آمل ، و در فقه و کلام شاگرد فخرالمحققین حلی [۲] و در تصوف مرید شیخ نورالدین تهرانی اصفهانی [۳] و احتمالاً محمد بن ابی بکر سمنانی [۴] بود که هر دو از مشایخ سلسله کبرویه بودند. | ||
==مرجع شیعه و صوفیه== | |||
سیدحیدر آملی در اکثر آثار خویش، خصوصاً در جامع الاسرار ، با مخاطب قرار دادن شیعه رسمی (شیعه ظاهری) و صوفیه میخواهد ثابت کند که شیعه و صوفیه حقه مرجع و مأخذ واحدی دارند. [۵] | سیدحیدر آملی در اکثر آثار خویش، خصوصاً در جامع الاسرار ، با مخاطب قرار دادن شیعه رسمی (شیعه ظاهری) و صوفیه میخواهد ثابت کند که شیعه و صوفیه حقه مرجع و مأخذ واحدی دارند. [۵] | ||
خط ۳۲: | خط ۲۴: | ||
(۱) حیدر بن علی آملی، تفسیرالمحیط الاعظم و البحرالخضم فی تأویل کتاب اللّه العزیزالمحکم، چاپ محسن موسوی تبریزی، تهرانی ۱۴۱۶/۱۹۹۵. | (۱) حیدر بن علی آملی، تفسیرالمحیط الاعظم و البحرالخضم فی تأویل کتاب اللّه العزیزالمحکم، چاپ محسن موسوی تبریزی، تهرانی ۱۴۱۶/۱۹۹۵. | ||
(۲) حیدر بن علی آملی، جامع الاسرار و منبع الانوار، چاپ هانری کور بن و عثمان اسماعیل یحیی، تهران ۱۳۶۸ ش. | (۲) حیدر بن علی آملی، جامع الاسرار و منبع الانوار، چاپ هانری کور بن و عثمان اسماعیل یحیی، تهران ۱۳۶۸ ش. | ||
(۳) نوراللّه بن شریف الدین شوشتری، مجالس الممنین، تهران ۱۳۵۴ ش. | (۳) نوراللّه بن شریف الدین شوشتری، مجالس الممنین، تهران ۱۳۵۴ ش. |