صدقه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۹: خط ۴۹:
=فوائد صدقه=
=فوائد صدقه=
برای صدقه واجب یا مستحب، فوائد بسیاری است که از خلال روایات و آیات استفاده می‌شود:
برای صدقه واجب یا مستحب، فوائد بسیاری است که از خلال روایات و آیات استفاده می‌شود:
۱. پاداش زیاد اخروی، چنان‌که از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده: آگاه باشید هر که انفاق نماید به صدقه‌ای، برای اوست به وزن هر درهم، مانند کوه اُحد از نعمت‌های بهشت. [۱۸]
۱. پاداش زیاد اخروی، چنان‌که از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده: آگاه باشید هر که انفاق نماید به صدقه‌ای، برای اوست به وزن هر درهم، مانند کوه اُحد از نعمت‌های بهشت. [۱۸]
۲. صدقه در دست پروردگار قرار گیرد، چنانکه از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده که فرمود: هیچ چیزی نیست مگر آنکه فرشته‌ای بر آن موکل است، جز صدقه، چه آنکه آن در دست خدا واقع می‌شود. «ما من شَیءٍ اِلا وکلَ بهِ ملکٌ الا الصَّدَقةَ فاِنّها تَقَعُ فی یدِ الله.» [۱۹] (روایت گذشته از امام باقر (علیه‌السّلام) نیز بر آن دلالت دارد.)
۲. صدقه در دست پروردگار قرار گیرد، چنانکه از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده که فرمود: هیچ چیزی نیست مگر آنکه فرشته‌ای بر آن موکل است، جز صدقه، چه آنکه آن در دست خدا واقع می‌شود. «ما من شَیءٍ اِلا وکلَ بهِ ملکٌ الا الصَّدَقةَ فاِنّها تَقَعُ فی یدِ الله.» [۱۹] (روایت گذشته از امام باقر (علیه‌السّلام) نیز بر آن دلالت دارد.)
۳. با صدقه مال کم نخواهد شد، همانطور که از موسی بن جعفر (علیهما‌السّلام) از پدران بزرگوارش از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده که فرمود: هیچ‌گاه مال انسان با صدقه کم نخواهد شد، پس بدهید و نترسید. «و ما نقَصَ مالٌ مِن صدَقةٍ قطّ فاعطوا و لا تَجبنوُا.» [۲۰]
۳. با صدقه مال کم نخواهد شد، همانطور که از موسی بن جعفر (علیهما‌السّلام) از پدران بزرگوارش از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده که فرمود: هیچ‌گاه مال انسان با صدقه کم نخواهد شد، پس بدهید و نترسید. «و ما نقَصَ مالٌ مِن صدَقةٍ قطّ فاعطوا و لا تَجبنوُا.» [۲۰]
۴. کمر شیطان را می‌شکند. «و الصّدَقَةًُ تکسِرُ ظَهْرهُ.» [۲۱]
۴. کمر شیطان را می‌شکند. «و الصّدَقَةًُ تکسِرُ ظَهْرهُ.» [۲۱]
۵. مرگ بد را دفع می‌کند. «الصّدقةُ تمنَعُ میتةَ السُوءِ.» [۲۲]
۵. مرگ بد را دفع می‌کند. «الصّدقةُ تمنَعُ میتةَ السُوءِ.» [۲۲]
۶. عمر را زیاد می‌نماید. [۲۳]
۶. عمر را زیاد می‌نماید. [۲۳]
۷. روزی را زیاد و فقر را برطرف سازد. «اِستَنزلوُا الرّزقَ‌ بالصّدقه.» [۲۴] «البر و الصدقه ینفیانِ الفقرَ.» [۲۵]
۷. روزی را زیاد و فقر را برطرف سازد. «اِستَنزلوُا الرّزقَ‌ بالصّدقه.» [۲۴] «البر و الصدقه ینفیانِ الفقرَ.» [۲۵]
۸. شفا و دوای مریض است. «داووا مرَضاکُم بالصّدقةِ.» [۲۶]
۸. شفا و دوای مریض است. «داووا مرَضاکُم بالصّدقةِ.» [۲۶]
۹. از خطر خرابی محفوظ ماند. «دفع الله عزّوجلَّ عنه الهَدمَ.» [۲۷]
۹. از خطر خرابی محفوظ ماند. «دفع الله عزّوجلَّ عنه الهَدمَ.» [۲۷]
۱۰. خانه و شهر را آباد سازد. «انّ الصّدقةَ وصلةَ الرّحِم تعمِّرانِ الدّیارَ.» [۲۸]
۱۰. خانه و شهر را آباد سازد. «انّ الصّدقةَ وصلةَ الرّحِم تعمِّرانِ الدّیارَ.» [۲۸]
۱۱. قضاء حتمی آسمانی را برطرف کند. «تدفَعُ القَضاءَ المُبرَمَ مِنَ السَّماءِ.» [۲۹]
۱۱. قضاء حتمی آسمانی را برطرف کند. «تدفَعُ القَضاءَ المُبرَمَ مِنَ السَّماءِ.» [۲۹]
۱۲. از اذیت درنده نگهداری نماید، چنان‌که از حضرت رضا (علیه‌السّلام) نقل شده: در زمان بنی‌اسرائیل، قحطی شدیدی سالیان پی در پی پدید آمد در نزد زنی لقمه نانی بود، آن را در دهان گذاشت، سائلی او را صدا زد، زن گفت: در چنین وقتی ببخشم؟ آن را از دهان بیرون آورد و به سائل داد که ناگهان بچه کوچک او، در بیابان مورد حمله گرگ قرار گرفت، او را در دهان گرفت و فرار کرد. مادر بدنبال آن می‌دوید و فریاد می‌زد، پروردگار جبرئیل را فرستاد، بچه را از دهان گرگ گرفت و به مادر تحویل داد، فرمود: «یا امة الله» آیا خوشنود شدی؟ این لقمه بجای آن لقمه است. «لقمةُ بلقمةٍ.» [۳۰]
۱۲. از اذیت درنده نگهداری نماید، چنان‌که از حضرت رضا (علیه‌السّلام) نقل شده: در زمان بنی‌اسرائیل، قحطی شدیدی سالیان پی در پی پدید آمد در نزد زنی لقمه نانی بود، آن را در دهان گذاشت، سائلی او را صدا زد، زن گفت: در چنین وقتی ببخشم؟ آن را از دهان بیرون آورد و به سائل داد که ناگهان بچه کوچک او، در بیابان مورد حمله گرگ قرار گرفت، او را در دهان گرفت و فرار کرد. مادر بدنبال آن می‌دوید و فریاد می‌زد، پروردگار جبرئیل را فرستاد، بچه را از دهان گرگ گرفت و به مادر تحویل داد، فرمود: «یا امة الله» آیا خوشنود شدی؟ این لقمه بجای آن لقمه است. «لقمةُ بلقمةٍ.» [۳۰]
۱۳. مالِ‌ انسان را از تصرف اشرار حفظ می‌کند، چنان‌که از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت شده، هر که در حالت اختیار مال خود را از خوبان دریغ دارد، خداوند در حالت اضطرار، مال او را نصیب اشرار کند. «من منعَ مالَهُ من الاَخیار اختیاراً صرَفَ اللّهُ مالَهُ الیَ الاشرارِ اضطراراً.» [۳۱]
۱۳. مالِ‌ انسان را از تصرف اشرار حفظ می‌کند، چنان‌که از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت شده، هر که در حالت اختیار مال خود را از خوبان دریغ دارد، خداوند در حالت اضطرار، مال او را نصیب اشرار کند. «من منعَ مالَهُ من الاَخیار اختیاراً صرَفَ اللّهُ مالَهُ الیَ الاشرارِ اضطراراً.» [۳۱]
۱۴. هفتاد در از شر و بدی را می‌بندد. «قال النَّبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): الصّدَقةُ تسُدُّ سَبعینَ باباً مِنَ الشَّرََ.» [۳۲]
۱۴. هفتاد در از شر و بدی را می‌بندد. «قال النَّبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): الصّدَقةُ تسُدُّ سَبعینَ باباً مِنَ الشَّرََ.» [۳۲]
۱۵. تجارت سودمندی است، چه در دنیا و چه در آخرت، چنان‌که از علی (علیه‌السّلام)، روایت شده: هر گاه گرسنه شدید، با خدا بوسیله صدقه سودا کنید. «اذا اَملقتُم فتاجِرُوا الله بالصَّدقَةِ.» [۳۳]
۱۵. تجارت سودمندی است، چه در دنیا و چه در آخرت، چنان‌که از علی (علیه‌السّلام)، روایت شده: هر گاه گرسنه شدید، با خدا بوسیله صدقه سودا کنید. «اذا اَملقتُم فتاجِرُوا الله بالصَّدقَةِ.» [۳۳]
۱۶. ناراحتی فکری وسوسه و ترس را برطرف سازد. «قال ابو عبدالله (علیه‌السّلام): اذا وَقعَ فی نفسِکَ شَیءٌ فخذ شَیئاً فتصدَّق بهِ علی اَوّلِ‌ مسکینٍ تلقاهُ فانَّ الله یَدْفعُ عَنکَ.» [۳۴]
۱۶. ناراحتی فکری وسوسه و ترس را برطرف سازد. «قال ابو عبدالله (علیه‌السّلام): اذا وَقعَ فی نفسِکَ شَیءٌ فخذ شَیئاً فتصدَّق بهِ علی اَوّلِ‌ مسکینٍ تلقاهُ فانَّ الله یَدْفعُ عَنکَ.» [۳۴]
۱۷. صدقه در شب، خشم خدا را فرو نشاند و گناه بزرگ را نابود ساخته و حساب را آسان گرداند. «انَّ صَدقةَ اللّیلِ تُطُفی غضبَ الرَّبَّ و تَمْحُوا ذَنبَ‌ العظیمِ و تُهوّن الحِسابَ‌.» [۳۵]
۱۷. صدقه در شب، خشم خدا را فرو نشاند و گناه بزرگ را نابود ساخته و حساب را آسان گرداند. «انَّ صَدقةَ اللّیلِ تُطُفی غضبَ الرَّبَّ و تَمْحُوا ذَنبَ‌ العظیمِ و تُهوّن الحِسابَ‌.» [۳۵]
۱۸. یک درهم صدقه بالاتر از ده شب، نماز است. «صدقةُ درهمٍ افضَل من صلوةٍ عشرٍ لیالٍ.» [۳۶] باید توجه داشت که مراد از ده شب نماز، قسم مستحب آنست نه واجب، وگرنه اگر کوه ابوقبیس طلا گردد و در راه خدا انفاق شود، جای یک رکعت واجب را نخواهد گرفت.
۱۸. یک درهم صدقه بالاتر از ده شب، نماز است. «صدقةُ درهمٍ افضَل من صلوةٍ عشرٍ لیالٍ.» [۳۶] باید توجه داشت که مراد از ده شب نماز، قسم مستحب آنست نه واجب، وگرنه اگر کوه ابوقبیس طلا گردد و در راه خدا انفاق شود، جای یک رکعت واجب را نخواهد گرفت.
۱۹. قرض انسان ادا شود و برکت ایجاد کند. «الصدقةُ تَقضِی الدَّینَ‌ و تُخلِفُ البرَکةَ.» [۳۷]
۱۹. قرض انسان ادا شود و برکت ایجاد کند. «الصدقةُ تَقضِی الدَّینَ‌ و تُخلِفُ البرَکةَ.» [۳۷]
۲۰. فرزندان انفاق‌کننده، مورد بخشش الهی قرار گیرند. «قال الصادق (علیه‌السّلام) ما اَحسَنَ عبدٌ الصّدقةَ فی الدُّنیا الا احسَنَ اللهُ الخلافةَ علی وُلِدِهِ مِن بَعدهِ.» [۳۸]
۲۰. فرزندان انفاق‌کننده، مورد بخشش الهی قرار گیرند. «قال الصادق (علیه‌السّلام) ما اَحسَنَ عبدٌ الصّدقةَ فی الدُّنیا الا احسَنَ اللهُ الخلافةَ علی وُلِدِهِ مِن بَعدهِ.» [۳۸]
۲۱. نحسی روز و شب را برطرف می‌سازد، چنان‌که از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت شده که پدران بزرگوارش از جد والاتبار خود نقل فرموده‌اند میان من و مردی زمینی بود. آن مرد، اراده کرد آن را قسمت کند. چون از اهل نجوم بود، در ساعت خوبی اقدام کرد، وقتی به سوی این کار بیرون آمد، بدنبال پدرم فرستاد، چون زمین را قسمت کردند، بهترین سهم نصیب پدرم شد، آن مرد تعجب کرد، پدرم به او فرمود: چرا تعجب می‌کنی؟ جریان ساعت را گفت. حضرت فرمود: آیا تو را به بهتر از آنچه انجام دادی، دلالت نکنم؟ چون صبح کردی، به صدقه‌ای تصدق کن که نحسی آن روز از تو برطرف خواهد شد و چون شب‌نمایی، صدقه بده که نحسی آن شب از تو برطرف خواهد گردید. «اذا اَصبَحتَ فَتَصدَّق بِصَدَقَةٍ تُذهب عَنکَ نَحَس ذلکَ الیَومِ، وَ اذا اَمسَیتَ فَتَصَدَّق بِصَدقةٍ تذهب عَنکَ نحس تِلکَ اللَّیلة.» [۳۹][۴۰][۴۱] «کلُّ معروف صدقَةٌ الی غنیَّ او فقیر فتصَدَّقوا ولو بَشِقِّ تَمرَةٍ و اتَّقوا النّار ولو بشِقَّ التَّمرةِ‌ فانَّ الله عزوجلّ یربیها لصاحبِها کما یربّی اَحَدُکم فلوه اَو فصیلَهُ حتّی یوفِّیهُ اِیّاها یَومَ القیمةِ حتّی یکونَ اَعظمَ مِن الجَبَلِ العَظیم.» [۴۲]
۲۱. نحسی روز و شب را برطرف می‌سازد، چنان‌که از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت شده که پدران بزرگوارش از جد والاتبار خود نقل فرموده‌اند میان من و مردی زمینی بود. آن مرد، اراده کرد آن را قسمت کند. چون از اهل نجوم بود، در ساعت خوبی اقدام کرد، وقتی به سوی این کار بیرون آمد، بدنبال پدرم فرستاد، چون زمین را قسمت کردند، بهترین سهم نصیب پدرم شد، آن مرد تعجب کرد، پدرم به او فرمود: چرا تعجب می‌کنی؟ جریان ساعت را گفت. حضرت فرمود: آیا تو را به بهتر از آنچه انجام دادی، دلالت نکنم؟ چون صبح کردی، به صدقه‌ای تصدق کن که نحسی آن روز از تو برطرف خواهد شد و چون شب‌نمایی، صدقه بده که نحسی آن شب از تو برطرف خواهد گردید. «اذا اَصبَحتَ فَتَصدَّق بِصَدَقَةٍ تُذهب عَنکَ نَحَس ذلکَ الیَومِ، وَ اذا اَمسَیتَ فَتَصَدَّق بِصَدقةٍ تذهب عَنکَ نحس تِلکَ اللَّیلة.» [۳۹][۴۰][۴۱] «کلُّ معروف صدقَةٌ الی غنیَّ او فقیر فتصَدَّقوا ولو بَشِقِّ تَمرَةٍ و اتَّقوا النّار ولو بشِقَّ التَّمرةِ‌ فانَّ الله عزوجلّ یربیها لصاحبِها کما یربّی اَحَدُکم فلوه اَو فصیلَهُ حتّی یوفِّیهُ اِیّاها یَومَ القیمةِ حتّی یکونَ اَعظمَ مِن الجَبَلِ العَظیم.» [۴۲]


confirmed
۸٬۰۶۲

ویرایش