پرش به محتوا

محبت در قرآن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
|}
|}
</div>
</div>
'''«محبت»''' واژه‌ای است قرآنی و دارای مراتب شدت و ضعف است. اين حالت را همهٔ ما تجربه کرده‌ايم که برخي چيزها را دوست ‌داريم، اما اين دوست‌داشتن چنان نيست که قلب ما را پر کند و هميشه در فکر آن‌ باشيم؛ گاهي «محبت» به اندازه‌اي شديد مي‌شود که تمام قلب انسان را اشغال مي‌کند و انسان به چيز ديگري جز متعلق محبت فکر نمي‌کند.
'''«محبت»''' از واژه‌های قرآنی است و واژهٔ «حب» در مقابل واژهٔ «بغض» می‌باشد که دارای مراتب شدت و ضعف است. اين حالت را همهٔ ما تجربه کرده‌ايم که برخي چيزها را دوست ‌داريم، اما اين دوست‌داشتن چنان نيست که قلب ما را پر کند و هميشه در فکر آن‌ باشيم؛ گاهي «محبت» به اندازه‌اي شديد مي‌شود که تمام قلب انسان را اشغال مي‌کند و انسان به چيز ديگري جز متعلق محبت فکر نمي‌کند.
[[قرآن]] کريم در وصف مؤمنان مي‌فرمايد؛ «الَّذِينَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِله» و از جملهٔ نزدیک‌ترین واژه‌هایی که در مقولهٔ عشق در آنجا یافت می‌شود. در ادب و فرهنگ فارسی، جلوه‌ها و نمودهای عالی از توصیف، تحریک، و تشویق به داشتن محبت نسبت به دیگران فراوان یافت می‌شود.<br>
[[قرآن]] کريم در وصف مؤمنان مي‌فرمايد؛ «الَّذِينَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِله» و از جملهٔ نزدیک‌ترین واژه‌هایی که در مقولهٔ [[عشق]] یافت می‌شود. در ادب و فرهنگ فارسی، جلوه‌ها و نمودهای عالی از توصیف، تحریک، و تشویق به داشتن محبت نسبت به دیگران فراوان یافت می‌شود.<br>


= محبت در قرآن =
= «محبت» در قرآن =


''«محبت»''' واژه‌ای است قرآنی و دارای مراتب شدت و ضعف است. اين حالت را همهٔ ما تجربه کرده‌ايم که برخي چيزها را دوست ‌داريم، اما اين دوست‌داشتن چنان نيست که قلب ما را پر کند و هميشه در فکر آن‌ باشيم؛ گاهي «محبت» به اندازه‌اي شديد مي‌شود که تمام قلب انسان را اشغال مي‌کند و انسان به چيز ديگري جز متعلق محبت فکر نمي‌کند.
قرآن کریم در مورد محبت می‌‏فرماید:
[[قرآن]] کريم در وصف مؤمنان مي‌فرمايد؛ «الَّذِينَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِله» و از جملهٔ نزدیک‌ترین واژه‌هایی که در مقولهٔ عشق در آنجا یافت می‌شود. در ادب و فرهنگ فارسی، جلوه‌ها و نمودهای عالی از توصیف، تحریک، و تشویق به داشتن محبت نسبت به دیگران فراوان یافت می‌شود.<br>
«ومن الناس من یتخذ من دون الله اندادا یحبونهم کحب الله و الذین آمنوا اشد حبا لله...»؛ بعضی از مردم معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب می‏‌کنند و آن‏ها را همچون خدا دوست دارند، اما آنهایی که ایمان دارند، محبت‏شان به خدا شدیدتر است...».
در قرآن کریم «محبت» خداوند متعال به بندگان در با عبارتی نظیر:خدای تعالی در قران کریم با تکرار دو جمله در آیات متعدد چند دسته از افراد را مورد محبت خود و چند دسته افراد را دور از محبت خود معرفی کرده است. ان دو جمله این است: «ان الله یحب» و « ان الله لا یحب» که در ادامه این جملات صفات پسندیده و ناپسند را آورده و به انها اظهار محبت و یا اظهار غضب فرموده است.
 
آن آیات به شرح ذیل می باشند:
 
آیه 190 سوره بقره : إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ
 
قطعاً خدا متجاوزين‌ را دوست‌ نمي‌دارد.
 
آیه 36 سوره نساء: إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا
 
چون‌ قطعاً خدا، كسي‌ كه‌ متكبّر و فخرفروش‌ باشد، دوست‌ نمي‌دارد.
 
آیه 107 سوره نساء: إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا
 
زيرا خدا افراد خيانتكار و گناهكار را دوست‌ نمي‌دارد.
 
آیه 87 سوره مائده : إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ
 
قطعاً خدا متجاوزين‌ را دوست‌ ندارد.
 
آیه 58 سوره انفال: إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ
 
قطعاً خدا افراد خائن‌ را دوست‌ نمي‌دارد.
 
آیه 38 سوره حج: إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ
 
حتماً خدا هيچ‌ خيانتكار ناشكري‌ را دوست‌ ندارد.
 
آیه 76 سوره قصص: إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ


= محبت در قرآن =
قطعاً خدا شادهاي‌ (به‌ زخارف‌ دنيا را) دوست‌ ندارد.


آیه 77 سوره قصص: إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ


مؤمنان به خدا دل بسته‏اند و دوستان او هستند ولی مشرکان و کافران دوستان بت‌ها هستند، اما محبت مؤمنان به خدا از محبت‏بت پرستان بیشتر است؛ چون هیچ زیبایی به اندازه خدا جمیل نیست و هیچ معرفتی به اندازه معرفت او کمال نیست و هیچ انسانی به اندازه مؤمن عارف نیست، از این‏رو هیچ انسانی به اندازه مؤمن، عاشق و محب نیست.
قطعاً خدا فسادكنندگان‌ را دوست‌ نمي‌دارد.
مؤمنان مردمی اندیشمند و دانا هستند و هرگز ذات پاک او را که منبع همه کمالات است، رها نمی‏کند.
هر میل و محبتی در برابر عشق به خدا در نظر مؤمنان بی‏ارزش و ناچیز است. اصولا آنها غیر او را شایسته عشق و محبت نمی‏بینند؛ زیرا عشق حقیقی همیشه متوجه نوعی از کمال است. انسان مؤمن هرگز عاشق عدم و کمبودها نمی‏شود، بلکه همواره دنبال هستی و کمال می‏رود و به همین‏دلیل آن کسی که هستی و کمالش از همه برتر است، از همه کس به عشق‏ورزیدن و محبت‏سزاوارتر است.
همان‏طور که آیه فوق می‏گوید: عشق و علاقه افراد با ایمان نسبت‏به خدا از عشق و علاقه بت‏پرستان به معبودهای پنداریشان ریشه‏دارتر و عمیق‏تر است.
چرا چنین نباشد؟ آیا کسی که واقعیتی را دریافته و به آن عشق و محبت می‏ورزد با کسی که گرفتار خرافه و تخیل است می‏تواند یکسان باشد؟ .  


آیه 18 سوره لقمان: إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ


قطعاً خدا هيچ‌ متكبّر مغروري‌ را دوست‌ نمي‌دارد.


آیه 195 سوره بقره: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ


قطعاً خدا نيكوكاران‌ را دوست‌ مي‌دارد.


آیه 222 سوره بقره: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ


خدا توبه‌كنندگان‌ و پاك‌كنندگان‌ روح‌ را دوست‌ مي‌دارد.


قرآن کریم در مورد محبت می‌‏فرماید:
آیه 134 سوره آل عمران: وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
«و من الناس من یتخذ من دون الله اندادا یحبونهم کحب الله و الذین آمنوا اشد حبا لله...».
 
«بعضی از مردم معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب می‏کنند و آن‏ها را همچون خدا دوست دارند، اما آنهایی که ایمان دارند، محبت‏شان به خدا شدیدتر است...».  
خدا نيكوكاران‌ را دوست‌ مي‌دارد.
 
آیه 146 سوره آل عمران: وَاللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ
 
خدا صابرين‌ را دوست‌ مي‌دارد.
 
آیه 159 سوره آل عمران: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ
 
چون‌ قطعاً خدا كساني‌ را كه‌ توكّل‌ مي‌كنند، دوست‌ دارد.
 
آیه 13 سوره مائده: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
 
خدا نيكوكاران‌ را دوست‌ مي‌دارد.
 
آیه 42 سوره مائده: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ
 
قطعاً خدا عادلها را دوست‌ مي‌دارد.
 
آیه 4 سوره توبه: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ
 
قطعاً خدا پرهيزگاران‌ را دوست‌ مي‌دارد.
 
آیه 7 سوره توبه: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ
 
خدا قطعاً پرهيزگاران‌ را دوست‌ مي‌دارد.
 
آیه 9 سوره حجرات: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ


قطعاً خدا اهل‌ قسط‌ را دوست‌ مي‌دارد.


آیه 8 سوره ممتحنه: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ


قطعاً خدا عدالت‌كنندگان‌ را دوست‌ مي‌دارد.
مورد محبت مؤمنان و بت پرستان
مورد محبت مؤمنان و بت پرستان


________________________________________
مؤمنان به خدا دل بسته‌‏اند و دوستان او هستند ولی مشرکان و کافران دوستان بت‌ها هستند، اما محبت مؤمنان به خدا از محبت‏بت پرستان بیشتر است؛ چون هیچ زیبایی به اندازه خدا جمیل نیست و هیچ معرفتی به اندازه معرفت او کمال نیست و هیچ انسانی به اندازه مؤمن عارف نیست، از این‏رو هیچ انسانی به اندازه مؤمن، عاشق و محب نیست.
 
مؤمنان به خدا دل بسته‏اند و دوستان او هستند ولی مشرکان و کافران دوستان بت‌ها هستند، اما محبت مؤمنان به خدا از محبت‏بت پرستان بیشتر است؛ چون هیچ زیبایی به اندازه خدا جمیل نیست و هیچ معرفتی به اندازه معرفت او کمال نیست و هیچ انسانی به اندازه مؤمن عارف نیست، از این‏رو هیچ انسانی به اندازه مؤمن، عاشق و محب نیست.
مؤمنان مردمی اندیشمند و دانا هستند و هرگز ذات پاک او را که منبع همه کمالات است، رها نمی‏کند.
مؤمنان مردمی اندیشمند و دانا هستند و هرگز ذات پاک او را که منبع همه کمالات است، رها نمی‏کند.
هر میل و محبتی در برابر عشق به خدا در نظر مؤمنان بی‏ارزش و ناچیز است. اصولا آنها غیر او را شایسته عشق و محبت نمی‏بینند؛ زیرا عشق حقیقی همیشه متوجه نوعی از کمال است. انسان مؤمن هرگز عاشق عدم و کمبودها نمی‏شود، بلکه همواره دنبال هستی و کمال می‏رود و به همین‏دلیل آن کسی که هستی و کمالش از همه برتر است، از همه کس به عشق‏ورزیدن و محبت‏سزاوارتر است.
هر میل و محبتی در برابر عشق به خدا در نظر مؤمنان بی‏ارزش و ناچیز است. اصولا آنها غیر او را شایسته عشق و محبت نمی‏بینند؛ زیرا عشق حقیقی همیشه متوجه نوعی از کمال است. انسان مؤمن هرگز عاشق عدم و کمبودها نمی‏شود، بلکه همواره دنبال هستی و کمال می‏رود و به همین‏دلیل آن کسی که هستی و کمالش از همه برتر است، از همه کس به عشق‏ورزیدن و محبت‏سزاوارتر است.