پرش به محتوا

اخوان‌المسلمین و شیعه (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'عباسيان' به 'عباسیان'
جز (جایگزینی متن - 'رده: مقاله' به 'رده: مقالات')
جز (جایگزینی متن - 'عباسيان' به 'عباسیان')
خط ۵۲: خط ۵۲:
===اندیشه إخوان در باره غالیان شیعه===
===اندیشه إخوان در باره غالیان شیعه===
یوسف ندا می‌گوید: اما در مورد غاليان شيعه، استاد سيدهادی خسروشاهی كه خود يكی از مهمترين علماء و مراجع معاصر در فقه جعفری و همچنين فقه اهل‌سنت است، در کتاب خود «عبدالله بن سبأ بين الواقع و الخيال» چاپ قاهره می‌گويد: «توجه به اين مسأله لازم است كه دانشمندان شيعه در رد غاليان و لعن و بيزاری جويی از آنان كوتاهی نكرده‌اند و هيچ فرقی ميان عبدالله بن سبأ ـ بر فرض واقعی بودن اين شخصيت ـ و ديگران وجود ندارد. حتی در تمام كتابهای كلامی و فقهی شيعه به نجاست غاليان و خروج آنها از دين حكم كرده‌اند؛ به عنوان نمونه شيخ مفيد (د413هـ) از بزرگترين دانشمندان شيعه در كتاب «تصحيح الاعتقاد» تحت عنوان «غلوّ» آورده است: غاليانِ به ظاهر مسلمان، افرادی هستند كه مقام خداوندی و پيامبری را به اميرمؤمنان و امامان از خاندانِ او نسبت می‌دهند و چنان توصيفاتی از مقام و فضيلت آنان در دين و دنيا می‌كنند كه از حد اعتدال خارج است. اينان گمراهانی كافر هستند كه اميرمؤمنان حكم قتل آنان را صادر كرد و امامان، آنان را كافر و خارج از اسلام دانستند. البته بايد گفت كه اين، باورهای غلوآميز و افراط‌گونه فقط مختص برخی از شيعيان جاهل و ناآگاه نيست؛ بلكه افرادی در ميان اهل‌سنت نيز باورهايی در مورد بزرگانشان دارند كه تداعی‌گر عقايد غاليانه برخی از شيعيان ناآگاه است...».
یوسف ندا می‌گوید: اما در مورد غاليان شيعه، استاد سيدهادی خسروشاهی كه خود يكی از مهمترين علماء و مراجع معاصر در فقه جعفری و همچنين فقه اهل‌سنت است، در کتاب خود «عبدالله بن سبأ بين الواقع و الخيال» چاپ قاهره می‌گويد: «توجه به اين مسأله لازم است كه دانشمندان شيعه در رد غاليان و لعن و بيزاری جويی از آنان كوتاهی نكرده‌اند و هيچ فرقی ميان عبدالله بن سبأ ـ بر فرض واقعی بودن اين شخصيت ـ و ديگران وجود ندارد. حتی در تمام كتابهای كلامی و فقهی شيعه به نجاست غاليان و خروج آنها از دين حكم كرده‌اند؛ به عنوان نمونه شيخ مفيد (د413هـ) از بزرگترين دانشمندان شيعه در كتاب «تصحيح الاعتقاد» تحت عنوان «غلوّ» آورده است: غاليانِ به ظاهر مسلمان، افرادی هستند كه مقام خداوندی و پيامبری را به اميرمؤمنان و امامان از خاندانِ او نسبت می‌دهند و چنان توصيفاتی از مقام و فضيلت آنان در دين و دنيا می‌كنند كه از حد اعتدال خارج است. اينان گمراهانی كافر هستند كه اميرمؤمنان حكم قتل آنان را صادر كرد و امامان، آنان را كافر و خارج از اسلام دانستند. البته بايد گفت كه اين، باورهای غلوآميز و افراط‌گونه فقط مختص برخی از شيعيان جاهل و ناآگاه نيست؛ بلكه افرادی در ميان اهل‌سنت نيز باورهايی در مورد بزرگانشان دارند كه تداعی‌گر عقايد غاليانه برخی از شيعيان ناآگاه است...».
با توجه بر اين نكات اخوان المسلمين به اين مسأله باور قطعی دارند كه اختلاف در فروع دين باعث خروج از دين نمی‌شود. معرفت خداوند و پذيرش يگانگی او از اصول دين، و شريعت و فرمانبرداری، از فروع دين هستند و به عبارتی ديگر، اصول دين موضوع «علم كلام» و فروع دين موضوع «علم فقه» است. شهرستانی در كتاب مشهور «الملل و النحل» گفته است: «ماجرای شيعيان تنها به اختلاف در مسأله ولايت و امامت برمی‌گردد و اختلافی در اصول و پايه‌های دين وجود ندارد». به بيانی ديگر، اين موضوع اختلافی سياسی است كه سرورمان علی(رضی الله عنه) و خلفای راشدين توانستند آن را مهار كنند و اين اختلاف دوباره در زمان امويان و عباسيان در مبارزه آنها با اهل‌بيت پيامبر(ص) سر باز كرد و توسعه يافت و جوانب مختلف دينی و فقهی در جهت تقويت رويكرد آنان، شروع به فعاليت كردند. در نتيجه بر اين باوريم اختلافی كه آغازی سياسی داشته است، بايد از روش سياسی نيز حل شود؛ نه با اتهام‌های شرعی و خارج كردن گروهی از جرگه امت اسلام. هر گاه كه دو ديدگاه مختلف بر مصادر مورد پذيرش و اصول تاريخی غيرقابل انكار استناد كنند، چاره‌ای از پذيرش هر دوی آنها نيست. از همين جا است كه نوآوری و پيشرفت تقويت می‌شود و خير و بركت سرزمين و مردم را به دنبال دارد.
با توجه بر اين نكات اخوان المسلمين به اين مسأله باور قطعی دارند كه اختلاف در فروع دين باعث خروج از دين نمی‌شود. معرفت خداوند و پذيرش يگانگی او از اصول دين، و شريعت و فرمانبرداری، از فروع دين هستند و به عبارتی ديگر، اصول دين موضوع «علم كلام» و فروع دين موضوع «علم فقه» است. شهرستانی در كتاب مشهور «الملل و النحل» گفته است: «ماجرای شيعيان تنها به اختلاف در مسأله ولايت و امامت برمی‌گردد و اختلافی در اصول و پايه‌های دين وجود ندارد». به بيانی ديگر، اين موضوع اختلافی سياسی است كه سرورمان علی(رضی الله عنه) و خلفای راشدين توانستند آن را مهار كنند و اين اختلاف دوباره در زمان امويان و عباسیان در مبارزه آنها با اهل‌بيت پيامبر(ص) سر باز كرد و توسعه يافت و جوانب مختلف دينی و فقهی در جهت تقويت رويكرد آنان، شروع به فعاليت كردند. در نتيجه بر اين باوريم اختلافی كه آغازی سياسی داشته است، بايد از روش سياسی نيز حل شود؛ نه با اتهام‌های شرعی و خارج كردن گروهی از جرگه امت اسلام. هر گاه كه دو ديدگاه مختلف بر مصادر مورد پذيرش و اصول تاريخی غيرقابل انكار استناد كنند، چاره‌ای از پذيرش هر دوی آنها نيست. از همين جا است كه نوآوری و پيشرفت تقويت می‌شود و خير و بركت سرزمين و مردم را به دنبال دارد.


===اندیشه إخوان در برابر قومیت گرایی عربی - ایرانی===
===اندیشه إخوان در برابر قومیت گرایی عربی - ایرانی===
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش