پرش به محتوا

عبدالله جوادی آملی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:
</div>
</div>
عبدالله جوادی آملی، در سال‌ 1312 شمسی در [[آمل‌]] به‌ دنيا آمد. ایشان جزو بزرگترین علما و فقها و فلاسفه و [[مفسران قرآن]] در عصر حاضر به شمار می‌آید. همچنین ایشان از [[مراجع تقلید شیعۀ اهل ایران]] است. او صاحب [[تفسیر تسنیم]]، بزرگ‌ترین تفسیر جهان اسلام است که تاکنون در 54 جلد منتشر شده است. ایشان سابقۀ [[عضویت مجلس خبرگان قانون اساسی]]، [[جامعهٔ مدرسین]]، [[مجلس خبرگان رهبری]]، [[شورای عالی قضایی]] را داشته و سال‌ها یکی از [[امامان جمعۀ موقت قم]] بوده‌است.
عبدالله جوادی آملی، در سال‌ 1312 شمسی در [[آمل‌]] به‌ دنيا آمد. ایشان جزو بزرگترین علما و فقها و فلاسفه و [[مفسران قرآن]] در عصر حاضر به شمار می‌آید. همچنین ایشان از [[مراجع تقلید شیعۀ اهل ایران]] است. او صاحب [[تفسیر تسنیم]]، بزرگ‌ترین تفسیر جهان اسلام است که تاکنون در 54 جلد منتشر شده است. ایشان سابقۀ [[عضویت مجلس خبرگان قانون اساسی]]، [[جامعهٔ مدرسین]]، [[مجلس خبرگان رهبری]]، [[شورای عالی قضایی]] را داشته و سال‌ها یکی از [[امامان جمعۀ موقت قم]] بوده‌است.
==زندگی نامه==
==زندگی نامه==
وی در سال 1312 شمسی در كشور ايران، [[استان مازندران]]، [[شهر آمل]] در خانواده‌ای روحانی چشم به جهان گشود. پس از گذراندن تحصيلات ابتدايی در زادگاه خود در سال 1325 شمسی به حوزۀ علميۀ آن شهر وارد شد و از محضر پدر بزرگوارش، مرحوم حجت الاسلام [[ميرزا ابوالحسن جوادی آملی]] و ديگر شخصيت‌های علمی و برجستۀ آن روزگار بهره برد و مقدمات علوم حوزوی و مقداری از سطوح متوسط (ادبيات عرب، منطق،اصول فقه، فقه، [[تفسير قرآن]] و حديث) را به مدت پنج سال آموخت؛ همچنين پايه‌های سلوک معنوی و اخلاقی و تهذيب و تهجد او در [[مدرسۀ امام حسن عسكری]](عليه‌السلام) آن شهر محكم شد.
وی در سال 1312 شمسی در كشور ايران، [[استان مازندران]]، [[شهر آمل]] در خانواده‌ای روحانی چشم به جهان گشود. پدرش [[ابوالحسن واعظ جوادی آملی]] از علمای شهر آمل بود.
 
==نحصیلات==
پس از گذراندن تحصيلات ابتدايی در زادگاه خود در سال 1325 شمسی به حوزۀ علميۀ آن شهر وارد شد و از محضر پدر بزرگوارش، مرحوم حجت الاسلام [[ميرزا ابوالحسن جوادی آملی]] و ديگر شخصيت‌های علمی و برجستۀ آن روزگار بهره برد و مقدمات علوم حوزوی و مقداری از سطوح متوسط (ادبيات عرب، منطق،اصول فقه، فقه، [[تفسير قرآن]] و حديث) را به مدت پنج سال آموخت؛ همچنين پايه‌های سلوک معنوی و اخلاقی و تهذيب و تهجد او در [[مدرسۀ امام حسن عسكری]](عليه‌السلام) آن شهر محكم شد.
در سال 1329 شمسی به تهران هجرت كرد و به مدت پنج سال در [[مدرسۀ مروی]] آن شهر به ادامۀ تحصيل علوم دينی در محضر شخصيت‌های علمی بزرگ آن عصر، مانند شيخ [[محمدتقی آملی]]، علامه حاج شيخ [[ابوالحسن شعرانی]]، [[محی الدين الهی قمشه‌ای]] و [[محمدحسين فاضل تونی]] پرداخت و در كنار دروس فقه و اصول به فراگيری علوم عقلی و عرفانی نيز اهتمام ورزيد و همزمان، تدريس علوم اسلامی را نيز آغاز كرد.
در سال 1329 شمسی به تهران هجرت كرد و به مدت پنج سال در [[مدرسۀ مروی]] آن شهر به ادامۀ تحصيل علوم دينی در محضر شخصيت‌های علمی بزرگ آن عصر، مانند شيخ [[محمدتقی آملی]]، علامه حاج شيخ [[ابوالحسن شعرانی]]، [[محی الدين الهی قمشه‌ای]] و [[محمدحسين فاضل تونی]] پرداخت و در كنار دروس فقه و اصول به فراگيری علوم عقلی و عرفانی نيز اهتمام ورزيد و همزمان، تدريس علوم اسلامی را نيز آغاز كرد.
در سال 1334 شمسي به [[حوزۀ علميۀ قم]] هجرت كرد و نهايی‌ترين دروس تخصصي حوزوی را در محضر استادانی چون آيت الله [[سيدمحمد حسين بروجردی]]، آيت الله [[سيدمحمد محقق داماد]]، آيت الله [[ميرزا هاشم آملی]]، [[امام خمينی]] و [[علامه طباطبايی]] فرا گرفت.
در سال 1334 شمسي به [[حوزۀ علميۀ قم]] هجرت كرد و نهايی‌ترين دروس تخصصي حوزوی را در محضر استادانی چون آيت الله [[سيدمحمد حسين بروجردی]]، آيت الله [[سيدمحمد محقق داماد]]، آيت الله [[ميرزا هاشم آملی]]، [[امام خمينی]] و [[علامه طباطبايی]] فرا گرفت.
۵۶۵

ویرایش