۸۷٬۸۶۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'عراق' به 'عراق') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
===بازگشت به سامراء=== | ===بازگشت به سامراء=== | ||
حضور سید مرتضی عسکری در حوزۀ علمیۀ قم کوتاه(چهار سال) بوده است. با ابتکار ایشان و همراهی چند طلبۀ دیگر در حوزۀ علمیۀ قم، تدریس [[تفسیر قرآن]] آغاز میشود، اما این کار به مذاق قاطبۀ طلاب خوش نمیآید و با فشارهای طلاب منجر به تعطیلی درس میشود و همین رخداد، باعث میشود سید مرتضی عسکری به سامرا بازگردد و دروس خارج را در | حضور سید مرتضی عسکری در حوزۀ علمیۀ قم کوتاه(چهار سال) بوده است. با ابتکار ایشان و همراهی چند طلبۀ دیگر در حوزۀ علمیۀ قم، تدریس [[تفسیر قرآن]] آغاز میشود، اما این کار به مذاق قاطبۀ طلاب خوش نمیآید و با فشارهای طلاب منجر به تعطیلی درس میشود و همین رخداد، باعث میشود سید مرتضی عسکری به سامرا بازگردد و دروس خارج را در عراق به اتمام برساند.<br> | ||
ایشان ده سال بعد – در سال (۱۳۶۳ قمری) – جهت تأسیس مدرسه برای تدریس عقائد وافکار اسلامی بر اساس خط سیر فکری اهل البیت (علیهمالسلام) از سامراء به [[بغداد]] مهاجرت نمودند وبا دکتر [[احمد امین]] صاحب کتاب [[التکامل فی الاسلام]] واساتید وشخصیتهای دیگر اقدام به تاسیس مدارس دینی کردند. | ایشان ده سال بعد – در سال (۱۳۶۳ قمری) – جهت تأسیس مدرسه برای تدریس عقائد وافکار اسلامی بر اساس خط سیر فکری اهل البیت (علیهمالسلام) از سامراء به [[بغداد]] مهاجرت نمودند وبا دکتر [[احمد امین]] صاحب کتاب [[التکامل فی الاسلام]] واساتید وشخصیتهای دیگر اقدام به تاسیس مدارس دینی کردند. | ||
بعد از مدتی، علامه عسکری به گمان مساعد شدن شرایط حوزۀ علمیۀ قم، در زمان مرجعیت آیت الله بروجردی، به قم بازگشتند وطرح ایجاد یک مدرسۀ دینی با سبک خاص را خدمت ایشان (آیت الله بروجردی) بیان کردند که مورد موافقت قرار گرفت؛ ولی به دلیل مواجه شدن مقدمات کار با جریان ملی شدن صنعت نفت، ایشان بار دیگر به سامراء بازگشته و نتوانستند این فکر را به مرحلۀ اجرا برسانند. | بعد از مدتی، علامه عسکری به گمان مساعد شدن شرایط حوزۀ علمیۀ قم، در زمان مرجعیت آیت الله بروجردی، به قم بازگشتند وطرح ایجاد یک مدرسۀ دینی با سبک خاص را خدمت ایشان (آیت الله بروجردی) بیان کردند که مورد موافقت قرار گرفت؛ ولی به دلیل مواجه شدن مقدمات کار با جریان ملی شدن صنعت نفت، ایشان بار دیگر به سامراء بازگشته و نتوانستند این فکر را به مرحلۀ اجرا برسانند. |