confirmed
۳۸٬۰۶۴
ویرایش
شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
=منظور از شيطان در قرآن= | =منظور از شيطان در قرآن= | ||
كلمه" شيطان" از ماده" شطن" گرفته شده، و" شاطن" به معنى" خبيث و پست" آمده است و شيطان به موجود سركش و متمرد اطلاق | كلمه" شيطان" از ماده" شطن" گرفته شده، و" شاطن" به معنى" خبيث و پست" آمده است و شيطان به موجود سركش و متمرد اطلاق می شود، اعم از انسان و يا جن و يا جنبندگان ديگر، و به معنى [[روح]] شرير و دور از حق، نيز آمده است، كه در حقيقت همه اينها به يك قدر مشترك باز گشت می كنند. | ||
بايد دانست كه" شيطان" اسم عام (اسم جنس) است، در حالى كه" ابليس" اسم خاص (علم) | بايد دانست كه" شيطان" اسم عام (اسم جنس) است، در حالى كه" ابليس" اسم خاص (علم) می باشد، و به عبارت ديگر" شيطان" به هر موجود موذى و منحرف كننده و طاغى و سركش، خواه انسانى يا غير انسانى می گويند، و [[ابليس]] نام آن شيطان است كه آدم را فريب داد و اكنون هم با لشكر و [[جنود]] خود در كمين آدميان است. | ||
از موارد استعمال اين كلمه در قرآن نيز بر | از موارد استعمال اين كلمه در قرآن نيز بر می آيد كه شيطان به موجود موذى و مضر گفته می شود، موجودى كه از راه راست بر كنار بوده و در صدد آزار ديگران است، موجودى كه سعى می كند ايجاد دودستگى نمايد، و اختلاف و فساد به راه اندازد، چنان كه می خوانيم: " إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ ...،": <ref>آیه 91 سوره مائده </ref> " شيطان می خواهد بين شما دشمنى و بغض و كينه ايجاد كند ..." | ||
با توجه به اينكه كلمه" يريد" فعل مضارع است و دلالت بر استمرار دارد حاكى از اين معنى است كه اين اراده، اراده هميشگى شيطان است. و از طرفى | با توجه به اينكه كلمه" يريد" فعل مضارع است و دلالت بر استمرار دارد حاكى از اين معنى است كه اين اراده، اراده هميشگى شيطان است. و از طرفى می بينيم كه در قرآن نيز شيطان به موجود خاصى اطلاق نشده، بلكه حتى به انسانهاى شرور و مفسد نيز اطلاق گرديده است. آنجا كه می خوانيم: " وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ" <ref> انعام: 112</ref> " بدينگونه ما براى هر پيامبرى دشمنى از شيطانهاى انسانى و يا جن قرار داديم" و اينكه به ابليس هم شيطان اطلاق شده بخاطر فساد و شرارتى است كه در او وجود دارد. بنابراین شيطان مصادیق مختلفى دارد، كه يكى از مصداقهاى روشن آن"ابليس" و لشكريان و اعوان او است: و مصداق ديگر آن انسانهاى مفسد و منحرف كننده است . <ref> تفسير نمونه، ج1، ص: </ref> | ||
=دلیل خلقت شيطان= | =دلیل خلقت شيطان= | ||
بسيارى | بسيارى می پرسند شيطان كه موجود اغواگرى است اصلا چرا آفريده شد و فلسفه آفرینش او چيست؟! در پاسخ می گوئيم: | ||
# خداوند شيطان را، شيطان نيافريد، به اين دليل كه سالها همنشين فرشتگان و بر فطرت پاك بود، ولى بعد از آزادى خود سوء استفاده كرد و بناى طغيان و سركشى گذارد، پس او در آغاز پاك آفريده شد و انحرافش بر اثر خواست خودش بود. | # خداوند شيطان را، شيطان نيافريد، به اين دليل كه سالها همنشين فرشتگان و بر فطرت پاك بود، ولى بعد از آزادى خود سوء استفاده كرد و بناى طغيان و سركشى گذارد، پس او در آغاز پاك آفريده شد و انحرافش بر اثر خواست خودش بود. | ||
# | # | ||
# از نظر سازمان آفرينش وجود شيطان براى افراد با ايمان و آنها كه | # از نظر سازمان آفرينش وجود شيطان براى افراد با ايمان و آنها كه می خواهند راه حق را بپويند زيانبخش نيست، بلكه وسيله پيشرفت و تكامل آنها است، چه اينكه پيشرفت و ترقى و تكامل، همواره در ميان تضادها صورت می گيرد. | ||
به عبارت بهتر: | به عبارت بهتر: | ||
انسان تا در برابر دشمن نيرومندى قرار نگيرد هرگز نيروها و نبوغ خود را [[بسيج]] | انسان تا در برابر دشمن نيرومندى قرار نگيرد هرگز نيروها و نبوغ خود را [[بسيج]] نمی كند و بكار نمی اندازد، همين وجود دشمن نيرومند سبب تحرك و جنبش هر چه بيشتر انسان و در نتيجه ترقى و تكامل او می شود. يكى از [[فلاسفه]] بزرگ تاريخ معاصر" تواينبى" می گويد:" هيچ تمدن درخشانى در جهان پيدا نشد، مگر اين كه، ملتى مورد هجوم يك نيروى خارجى قرار گرفت و بر اثر اين تهاجم نبوغ و استعداد خود را بكار انداخت و آن چنان تمدن درخشانى را پىريزى كرد". <ref>تفسير نمونه، ج1، ص: 194</ref> | ||
=قدرت شیطان= | =قدرت شیطان= | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
=وسوسه شيطان چگونه است= | =وسوسه شيطان چگونه است= | ||
از جمله" وسوس لهما" <ref>سوره اعراف،آیه 20</ref> (با توجه به كلمه لام كه معمولا براى نفع و فائده | از جمله" وسوس لهما" <ref>سوره اعراف،آیه 20</ref> (با توجه به كلمه لام كه معمولا براى نفع و فائده می آيد) چنين استفاده می شود كه شيطان در وسوسه هاى خود، چهره خيرخواهى و دوستى آدم را به خود گرفت، در حالى كه در جمله" وسوس اليه" چنين معنى وجود ندارد، بلكه تنها به معنى نفوذ مخفيانه در قلب كسى است. | ||
و در هر حال نبايد تصور كرد كه وسوسه هاى شيطان هر چند قوى و نيرومند باشد از انسان سلب [[اختيار]] می كند بلكه باز انسان می تواند با نيروى خرد و ايمان در مقابل آن ايستادگى كند و به تعبير ديگر وسوسه هاى شيطانى انسان را مجبور به كار خلاف نمی كند، بلكه نيروى اختيار هم چنان باقى خواهد بود، اگر چه مقاومت در مقابل آن نياز به پايمردى و ايستادگى بيشتر و گاهى تحمل درد و رنج دارد، و در هر حال اينگونه وسوسه ها سلب مسئوليت از كسى نمی كند، همانطور كه در مورد آدم نكرد، لذا ملاحظه می كنيم، با تمام عواملى كه در برابر آدم به عنوان تشويق به نافرمانى خدا از طرف شيطان وجود داشت، خداوند او را مسئول عملش دانست و به ترتيبى كه بعدا خواهد آمد، او را كيفر داد. | |||
=چگونگی تسلّط شيطان= | |||
وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيّضْ لَهُ شَيْطَاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ* وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ <ref>سوره زخرف،آیه 36- 37</ref> و هر كه از ياد خداى رحمن روى گردان شود شيطانى بر او می گماريم كه همراه و دمساز وى گردد. و آنها (شياطين) مردم را از راه (حقّ) باز می دارند ولى گمان می كنند كه هدايت يافته اند. | |||
باید توجه داشت که سياست شيطان گام به گام است: «خطوات» <ref> سوره بقره،آیه 168</ref> | |||
* مرحله اول القاى وسوسه است. «وسوس اليه» <ref>سوره طه،آیه 120</ref> | |||
* مرحله دوم تماس می گيرد. «مسّهم طائف» <ref>عراف، 201</ref> | |||
* مرحله سوم در قلب نفوذ كرده و جاى می گيرد. «فى صدور الناس» ناس، | |||
* مرحله چهارم در روح می ماند. «فهو له قرين» <ref>سوره زخرف،آیه 36</ref> | |||
* مرحله پنجم انسان را عضو حزب خود قرار می دهد. «حزب الشيطان» <ref>سوره مجادله،آیه 19</ref> | |||
* مرحله ششم سرپرست انسان می شود. «و من يتّخد الشيطان وليّاً» <ref>سوره نساء،آیه 119</ref> | |||
* مرحله هفتم انسان خود يك شيطان می شود. «شياطين الانس و الجنّ» <ref>انعام، 112</ref> امام على عليه السلام در نهج البلاغه می فرمايد: شيطان در روح انسان تخم گذارى می كند. «فباض و فرّخ فى صدورهم» <ref>نهج البلاغه، خطبه 7</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||