confirmed، مدیران
۳۳٬۴۲۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''سجده''' در لغت به معنای تذلٌل و خوار شدن آمده است. و در [[اصطلاح فقهی]]، گذاشتن پیشانی بر زمین را سجده می گویند. در [[روایات]] زیادی، سجده به عنوان بهترین حالت انسان معرفی شده است. سجود در لغت به معنای فروتنی، افتادگی و … آمده است. در [[شرع مقدس]] به معنای نهادن مقداری از پیشانی بر زمین یا غیر آن در حالی که چیزی بین پیشانی و چیزی که بر آن سجده می شود، حایل و فاصله نباشد. | '''سجده''' در لغت به معنای تذلٌل و خوار شدن آمده است. و در [[اصطلاح فقهی]]، گذاشتن پیشانی بر زمین را سجده می گویند. در [[روایات]] زیادی، سجده به عنوان بهترین حالت انسان معرفی شده است. سجود در لغت به معنای فروتنی، افتادگی و … آمده است. در [[شرع مقدس]] به معنای نهادن مقداری از پیشانی بر زمین یا غیر آن در حالی که چیزی بین پیشانی و چیزی که بر آن سجده می شود، حایل و فاصله نباشد. | ||
در [[فقه]]<ref>ر.ک:مقاله فقه</ref> [[شیعه]] سجده در [[نماز]] تنها بر زمین و روییدنیهای آن صحیح است؛ ولی [[اهل سنت]] سجده بر فرش و مانند آن را نیز جایز شمردهاند. به باور همه [[مسلمانان]] سجده برای غیر خدا [[حرام]]<ref>ر.ک:مقاله حرام</ref> است. | |||
=پانویس= | =پانویس= |