confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
۹. شیخ مفیدالدین محمّد بن جهم حلّی. <ref>جعفر بن حسن حلی، المعتبر، ج۱، ص۱۱</ref> | ۹. شیخ مفیدالدین محمّد بن جهم حلّی. <ref>جعفر بن حسن حلی، المعتبر، ج۱، ص۱۱</ref> | ||
=شاگردان محقق حلی= | |||
محقق حلّی در نزد اساتید بزرگ فقه و [[معارف اسلامی]]، زانوی ادب زد و دانشهای مرسوم حوزههای علمیه را از آنان فراگرفت و سرانجام عالمی بزرگ و استادی ماهر گردید و به تدریس فقه و معارف اسلامی و تربیت شاگرد همت گماشت. شاگردان وی نه تنها از دانش او بهره میبردند بلکه از کرامتهای اخلاقی و از روش زندگی بسیار ساده و سرشار از ایمان آن استاد نیز سودمند میشدند. | |||
به حقیقت که در سایه تلاشهای او استعدادهای فراوانی به کمال نایل آمدند. | |||
رفتار خوب محقق با شاگردان و نحوه تدریس و تربیت او باعث شد که شاگردان وی همانند ستارگان فروزان در آسمان عالم اسلام بدرخشند. او هر کس را بهاندازه استعدادش به تمرین وا میداشت و هنگامی که از شاگردش گرایش معنوی میدید، بینهایت به او توجّه میکرد و بزرگش میداشت. | |||
تعداد شاگردان او در مقاطع مختلف زندگی خویش بیش از ۴۰۰ نفر بوده است از جمله می توان: | |||
۱. علامه حلی (۶۴۸ - ۷۲۶ ق.) خواهر زادهاش. | |||
۲. ابن داود حلی، (۶۴۷ - ۷۱۵ ق.) <ref> عباس قمی، فوائدالرضویه، ص۱۰۴</ref> | |||
۳. ابن ربیب آدمی. | |||
۴. سید غیاثالدین عبدالکریم بن احمد بن طاوس، (۶۴۸ - ۶۹۳ ق.) <ref>سیدمحمدباقر خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۸۳</ref> | |||
۵. سید جلالالدین محمد بن علی بن طاوس. <ref>سیدمحمدباقر خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۸۳</ref> | |||
۶. جلالالدین مجد بن الشیخ الامام ملک الادبا. | |||
۷. شیخ صفیالدین عبدالعزیز بن سرایای حلی. <ref>عباس قمی، فوائدالرضویه، ص۲۳۴</ref> | |||
۸. عزالدین حسن ابیطالب یوسفی (صاحب کشف الرموز فی شرح النافع). | |||
۹. جمالالدین ابوجعفر محمد بن علی کاشی. | |||
۱۰. مختصرالدین محمد حلی پسر علامه حلی. | |||
۱۱. رضیالدین علی بن یوسف حلی برادر علامه حلی. | |||
۱۲. شیخ جلالالدین محمد بن شمسالدین محمد کوفی. | |||
۱۳. ابوزکریّا نجیبالدین، معروف به «ابن سعید هذلی حلّی» (این عالم بزرگ عموزاده محقق حلّی است.) (۶۰۱ - ۶۸۹ق.) <ref>شیخ عباس قمی، هدیة الاحباب، ص۷۱</ref> | |||
و بسیاری دیگر. | |||
در میان شاگردان محقق، علامه حلّی از برجستگی خاصی برخوردار است. وی که خواهرزاده محقق است از دوران کودکی به تحصیل علوم اسلامی و کسب کمالات معنوی پرداخت و هنوز به سن تکلیف پا ننهاده بود که به درجه اجتهاد نائل گشت. <ref>عباس قمی، فوائدالرضویه، ص۱۲۶</ref> او علاوه بر شاگردی محقق <ref>حسن بن یوسف حلی، مختلف الشیعه، ج۱، ص۲۱ - ۲۵</ref> مدتها از پدر بزرگوارش سدیدالدین یوسف و خواجه نصیرالدین طوسی کسب فیض کرده است. | |||
=پانویس= | =پانویس= |