ختم نبوت (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ختم نبوت''' یا خاتمیت به معنای پایان‌بخشی سلسله انبیا و [[شریعت]] تا روز قیامت است به طوری که انکار ختم نبوت به معنای نفی ضروری دین شمرده می‌‌شود و پیامبر اسلام(ص) را خاتم‌النبیین می‌‌گویند. خاتمیت نبوت به معنای خاتمیت شریعت اسلام در میان شرایع آسمانی و خاتمیت قرآن در میان کتاب‌های آسمانی نیز هست. فلسفه ختم نبوت را باید در جامعیت، جهانی بودن و جاودانگی اسلام و بلوغ مخاطبین آن و راهکارهایی که اسلام برای آینده قرار داده است جستجو کرد.  

   

==چیستی ختم نبوت==

این مطلب به این معنی نیست که عمل به دستورات پیامبر(ص) که مبتنی بر شرع اسلام است به پایان رسیده، بلکه منظور این است که شریعت پیامبر همانطوری که بر پیامبر(ص) نازل شد، بدون هیچ کم و کاستی تا قیامت ادمه دارد و قابلیت اضافه شدن حکم جدید شرعی را ندارد<ref>مجمع‌البیان، ج ۴، ص۴۳۶ - ۴۳۷؛ ج ۸، ص ۵۶۷؛ . المیزان، ج ۱۶، ص ۳۲۵.</ref>

==شناخت و ویژگی‌های خاتمیت پیامبر(ص)==

کلمه "أب" کنایه از احاطۀ وجودی آن دو معصوم بر امت خویش است، اما صفت خاتم نه تنها بر امت خویش، بلکه بر همۀ انسان‌ها حتی بر تمام انبیای الهی نیز احاطه دارد، چنانکه در روایتی فرمودند «من، نبی بودم در حالی که آدم هنوز در میان آب و گل بود»[<ref>کمال الدین، ج۱، ص۲۶۱</ref>   

<ref>ر.ک: خسروپناه، عبدالحسین، دائرةالمعارف قرآن کریم.</ref>  

==فلسفۀ ختم نبوت==

==دلایل ختم نبوت==

===ختم نبوت از دیدگاه قرآن کریم===

•امروز وظیفه مسلمین آشنا شدن با برنامه‌های کامل اسلام و سعی و تلاش جهت اجرای کامل آن در سراسر جهان است.

•طبق وعدۀ الهی که تخلّف‌ناپذیر است سرانجام پیروزی کامل نصیب مسلمین خواهد شد و حکومت جهانی اسلام در جامعۀ بشر برقرار خواهد گردید<ref>اراکی، محسن، نگاهی به رسالت و امامت، ص ۵۲-۵۷.</ref>

==پانويس==

==منابع==