confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
https://farsi.al-shia.org › اسرار-وقوف-... | https://farsi.al-shia.org › اسرار-وقوف-... | ||
</ref> | </ref> | ||
=وقوف در مشعرالحرام= | =وقوف در مشعرالحرام= | ||
خط ۱۰۱: | خط ۹۹: | ||
«فَإذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فاذْکُرُوا اللَّه عِنْدَالمَشْعَرِ الحَرامِ». <ref>سوره بقره/آیه ۱۹۷</ref> یعنی: «هنگامی که از عرفات کوچ کردید، در مشعرالحرام خداوند را یاد کنید». | «فَإذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فاذْکُرُوا اللَّه عِنْدَالمَشْعَرِ الحَرامِ». <ref>سوره بقره/آیه ۱۹۷</ref> یعنی: «هنگامی که از عرفات کوچ کردید، در مشعرالحرام خداوند را یاد کنید». | ||
=وقوف در مشعر از نظر فرقتین= | |||
وقوف به مشعر الحرام (مزدلفه): به اتفاق فقیهان امامی <ref>لسرائر، ج۱، ص۵۸۹؛ تذکره الفقهاء، ج۸، ص۲۰۳٫</ref> ، یکی از ارکان حج، وقوف در مشعر است. <ref>الخلاف، ج۲، ص۳۴۲؛ جامع المقاصد، ج۳، ص۳۲۸؛ الروضه البهیه، ج۲، ص۲۷۷٫</ref> از میان صحابیان و فقهای متقدم نیز کسانی چون ابن عباس، ابن زبیر، نخعی، شعبی و حسن بصری وقوف در مشعر را رکن میدانستهاند <ref>زاد المعاد ابن القیم، ج۲، ص۲۳۲؛ الحاوی الکبیر، ج۴، ص۱۷۷٫</ref> ، با این همه، از فقهای [[اهل سنت]]، جز معدودی از [[شافعیان]] <ref>الحاوی الکبیر، ج۴، ص۱۷۷؛ فتح الباری، ج۳، ص۵۲۹٫</ref> و ابن ماجشون <ref>حاشیه الدسوقی علی الشرح الکبیر، ج۲، ص۲۱؛ مواهب الجلیل، ج۴، ص۱۲٫</ref> از [[مالکیان]] کسی آن را رکن نشمرده است. <ref>المغنی، ج۳، ص۴۴۱؛ الفقه الاسلامی و ادلته، ج۳، ص۵۵۴٫</ref> برخی برای رکن بودن وقوف در مشعر به آیه ۱۹۸بقره/۲ که حاجیان را پس از برگشت از عرفات به ذکر الهی در مشعر الحرام فرا خوانده، تمسک کردهاند <ref>المبسوط،سرخسی، ج۴، ص۱۱۱؛ تذکره الفقهاء، ج۸، ص۵۴۸؛ بدایه المجتهد، ج۱، ص۲۸۰٫</ref> ؛ اما مستند اصلی [[فقهای امامی]] بر نظر خود، علاوه بر اجماع، احادیثی <ref>وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۴۵٫</ref> است که فقیهان این وقوف را به منزله از دست دادن حج قلمداد کردهاند. <ref>مدارک الاحکام، ج۷، ص۴۳۴؛ کشف اللثام، ج۶، ص۹۵؛ ریاض المسائل، ج۶، ص۳۷۵٫</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= |