اخوان المسلمین یمن: تفاوت میان نسخه‌ها

|محمد عبد الله اليدومي.

محمد علي عجلان.

عبد الوهاب أحمد الآنسي.

زيد بن علي الشامي.

سليمان محمد عبد الوهاب الأهدل.

شکل گیري سازمانی اخوان المسلمین در یمن مربوط به بعد از قیام 26 سپتامبر 1962است. ولی تأثیرپذیري احزاب اسلامی یمن از تجربه و آموزه هاي اخوانی چه در زمینه هاي فکري و چه در زمینه حرکت سیاسی به مدت ها پیش از آن مربوط است. می توان گفت اولین آشنایی یمنی ها با سازمان اخوان المسلمین در دهه چهل از رهگذر آشنایی هیئت های دانشجویی یمنی مستقر در [[قاهره]] و به ویژه توسط بعضی از بنیان گذاران حرکت الأحرار که گروهی از دانشجویان یمنی بودند صورت گرفت<ref>[http://ensani.ir/file/download/article/20160510090059-9825-39.pdf اخوان المسلمین یمن]</ref> در سال 1937 هنگامی که دانشجویان یمنی همچون احمد محمد النعمان و محمد محمود الزبیری وارد قاهره شد. -زبیری ، النعمان به تحصیل در دانشگاه الازهر پرداختند، در حالی که الزبیری به دارالعلوم رفت و این دو با برخی از شخصیت های یمنی که مخالف شرایط حاکم در یمن بودند در قاهره ملاقات کردند. یکی از این اینها محیی الدین العنسی بود. او یک نظامی یمنی بود که دوره آموزشی را در عراق گذرانده و پس از پایان دوره به جای بازگشت به صنعا به قاهره آمده بود. افسران دیگری از جمله سلام فارع ولقمان، والجفرى با یکدیگر ملاقات کردند و پس از مشورت و گفتگو  در سال1939 تصمیم گرفتند سازمانی تشکیل دهند به نام "تیپ جوانان یمن" که هدف آن گسترش اصلاحات اجتماعی و سیاسی بود و این گروه توانست در سراسر مصر گسترش یابد و با اخوان دیدار کردند. و پس از آشنایی النعمان والزبيرى با حسن البنا و تعمیق روابطشان به دنبال عضویت در اخوان مصر بودند.

در سال 1938 ، هنگامی که هیئت یمنی به ریاست سیف الاسلام عبدالله بن الامام یحیی در کنفرانس بین المللی پارلمانی برای بحث در مورد مسئله [[فلسطین]] شرکت کرد ، این هیئت به حسن البنا متوسل شد تا دبیر خصوصی هیئت یمنی را معرفی کند. برای این کار ، البنا محمود محمود أبوالسعود عضو اخوان را انتخاب کرد و هیئت را در لندن و پاریس همراهی کرد.پس از این مرحله ، الزبیری و النعمان به صنعا بازگشتند ، و به توصیه البنا آنها گروهی را به نام "جوانان برای امر به معروف و نهی از منکر" تشکیل دادند. این دو شروع به پخش برنامه این گروه در مساجد کردند که این باعث عصبانیت امام یحیی حاکم وقت یمن شد و به زندان افتاد. بعد از آزادی از زندان بسیاری از یمنی ها به آنها پیوستند و آنها گروه "اليمنيين الأحرار" یا "حزب الاحرار" را تشکیل دادند. و از آنجا که حاکمیت انگلیس در آن زمان مانع از ایجاد احزاب شد نام به "الجمعية اليمنية الكبرى" 1946 تغییر یافت.  

رابطه اخوان با جنبش مخالفت یمن تحقق یافت از بعد از تشکیل جمعیت یمن شکل جدی به خود گرفت و جرقه این رابطه از دیدار البنا با عبدالله الشماحی در سفر حج در سال1946 و توافق همکاری بین بنا و او در یمن ایجاد شد زیرا البنا یمن را بهترین کشور برای تشکیل دولت اخوان می دانست. و برای این مهم افرادی همچون مصطفى الشكعة را برای آموزش جوانان یمنی به آنجا فرستاد. پس از انقلاب 1948 و کشته شدن امام یحیی رادیو صنعا را به دست گرفت و اوج حرکت البنا با اعزام الفضيل الورتلانى به یمن بود تبعه الجزایر بود. البنا به او ماموریت داد تا نیروهای یمنی در داخل و خارج را باهم هماهنگ سازد.

[[علی عبدالله صالح]] در سال 1978 به قدرت رسید. در سال 1979 ، افسران ناصریست به رهبری عیسی محمد سیف سعی در مخالفت با وی داشتند ، اما رئیس جمهور صالح توانست کودتا را شکست دهد و آنها را اعدام کرد و سپس شروع به تحکیم پایه های حکومت خود با حمایت قبایل و شیخ عبدالله الاحمر"وابسته به اخوان المسلمین" پرداخت.صالح با اتحاد با الاحمر و قبایل ، توانست ستون های حکومت خود را تحکیم کند و سپس حزب عمومی کنگره مردم را تأسیس کند ، در آن سازمان های سیاسی مختلفی را جمع کرد و با قبایل متحد شد. اما از زمان اتحاد ، رژیم صالح تا سقوط خود شاهد ثبات نبود.هنگامی که اتحاد یمن در سال 1990 برقرار شد ، اخوان از تشکیل یک حزب سیاسی به نام مجمع اصلاح طلب یمن ، مطابق با قانون احزاب ، و فعالیتهای سیاسی اسلام گرایان ، شیوخ قبایل ، افسران و سربازانی که به آن پیوستند ، خبر داد.اخوان المسلمین و قبایل به مقابله شدید علیه کمونیستها / حزب سوسیالیست در جنوب پرداختند و پیروز شدند ولی سالها پس از جنگ اختلافاتی بین علی صالح و اخوان المسلمین رخ داد و آن را عبد الله الأحمر و عبد المجيد الزنداني واللواء على صالح الأحمرهدایت می کردند تا آنجا که با وقوع [[بیداری اسلامی]] بشدت از آن حمایت کردند

[[رده: کشورهای مسلمان]]