محمد النشرتی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد النشارتی مالکی'''  از علمای [[الازهر]] و از چهره های برجسته فقه [[مالکی]] ، به دلیل محل تولدش شهر نشرت وی النشارتی نامگذاری شد. وی شیخ سوم الازهر است و شیخ نشین الازهر را در سال 1106 هجری قمری به دست گرفت<ref>[https://sis.gov.eg/Story/137326/%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%8A%D8%AE-%D8%A7%D9%84%D8%AB%D8%A7%D9%84%D8%AB..-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%B4%D8%B1%D8%AA%D9%8A-(%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%83%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8)?lang=ar سومین شیخ الازهر]</ref>.

وی در نشرت که توابع القالین در استان کافر الشیخ بود متولد شد و [[قرآن کریم]] را در کودکی حفظ کرد و توانست آنچه در وجودش در حال تکامل بود شکوفا سازد و به همین دلیل بعد ها در کسوت استادی توانست شاگردان زیادی از مصر و دیگر سرزمینهای اسلامی تربیت کند .<ref>ref> https://www.dar-alifta.org/ar/ViewScientist.aspx?ID=3&LangID=1 سایت دار الافتا مصر</ref>

وی در جوانی برای پیوستن به [[الازهر]] ، از زادگاهش عازم قاهره شد و به تحصیل پرداخت ،تا اینکه در سالهای بعد به یکی از مدرسان برجسته الازهر تبدیل شد و کرسی تدریس او یکی از مشهورترین کرسی های تدریس در الازهر نام گرفت تا اینكه پس از مرگ شیخ برماوی به عنوان شیخ الازهر انتخاب شد.  النشارتی در زمان خود شیخ علمای مالکی بود ، و در مدت ریاست بر الازهر که مدت چهارده سال بود تدریس را متوقف نکرد.

دکتر عبدالعزیز غنیم می گوید: "با دانش امام شیخ النشارتی ، و شایستگی های مریدان و دانشجویانی که شهرت آنها در افق ها اعمال شد ، در فقه مالکی به طور خاص ، و در کل علوم دینی و دنیوی ، منابعی که در مورد زندگی و اعمال این مرد بحث شده است ، تأکید می کند که وی پشت بسیاری از مردان دانشمندی است که در علوم دوره های مختلف خود ، که چند رشته ای و چند رشته ای هستند ، به منصه ظهور رسیده اند ، و هدف از این امر این است که ما می خواهیم اطلاع دهیم خواننده بزرگواری که دانشمندانی که نوشته های عظیم و تألیفات بی نظیری را پشت سر نگذاشتند ، کمتر از کسانی که مردانی را پشت سر گذاشتند ، خوشحال بودند ، که عقاید و عقاید خود را جاودانه کردند و با گذشت زمان ، اخبار و تأثیرات خود را حفظ کردند. " در میان شاگردان شیخ النشارتی:ابوالعباس احمد بن عمر الدربی الشافعی الازهاری عبدالحی زین العابدین احمد بن الحسن الکریمی الخالدی الشافعی (معروف به الجوهری)

معروف است که شیخ النشارتی در زمان ریاست بر الازهر  در مدرسه "الآقبغویا" ، جایی که هم اکنون محل کتابخانه الازهر است ، درس می داد.

 

شاگردان محمد النشارتی همیشه در اطراف او جمع می شدند و تا حد زیادی تحت تأثیر او قرار می گیرفتند ، و این بعد از مرگ او در انسجام ، اتحاد و تلاش برای ترویج عقاید شان به حاکمان مصر ، آشکار بود.

شیخ النشارتی در سال 1106 هجری قمری پس از درگذشت شیخ ابراهیم البرماوی ریاست الازهر را به دست گرفت وی  به مدت 14 سال این مسولیت را برعهده داشت.