کشمیر: تفاوت میان نسخه‌ها

|کشور هند

|-

|-

|بیش از ۱۲ میلیون نفر

|-

|مذهب

|-

|شهرهای شیعه نشین

</div>

سابقه تاریخی حضور [[تشیع]] در کشمیر به سده هشتم بازمی‌گردد. در این دوران برخی از [[صوفیان]] و علمای [[شیعه]] [[ایرانی]] و گروهی از [[سادات]] به این منطقه مهاجرت کردند. گسترش تشیع با تأسیس سلسله چک‌ها در کشمیر به اوج خود رسید.

در اکتبر سال ۱۹۴۷م. بین دو کشور هند و پاکستان جنگی رخ داد که تا ژانویه سال ۱۹۴۹ ادامه داشت. سرانجام با میانجیگری سازمان ملل متحد دو کشور با آتش‌بس موافقت کردند و قرار شد سرنوشت کشمیر با مراجعه به آرای مردم آن سرزمین تعیین شود، اما این همه‌پرسی هرگز برگزار نشد.  

دولتمردان پاکستان اعلام می‌کنند که کشمیر باید در سال ۱۹۴۷ به پاکستان می‌پیوست چراکه بیشتر ساکنان آن مسلمانان‌اند. اما دولتمردان هند نظر دیگری دارند و معتقدند که کشمیر بخشی از هند است. <ref> دایره المعارف جهان نوین اسلام، ج۳، ص۷۱۵؛ [بحران کشمیر روزنه‌هایی به سوی صلح]</ref>

در میانه سلطنت شاه میریان بود که گروه بزرگی از سادات و صوفیان به کشمیر مهاجرت کردند؛ سفر این گروه‌ها را که یا خود شیعه بودند و یا به اندیشه‌های [[شیعی]] نزدیکی داشتند از عوامل رواج تشیع در کشمیر دانسته شده است. ازجمله این گروه‌ها سادات بیهقی به رهبری [[سید محمود سبزواری]] بودند که پس از تسلیم شدن خواجه علی مؤید، آخرین امیر سربداران به تیمور گورکانی، سبزوار را ترک کرده و در زمان سلطان اسکندر میرشاه <ref>بین سال های(۷۶۹-۸۱۶)</ref> به کشمیر رسیدند و مورد استقبال شاه قرار گرفتند. [[سادات بیهقی]] با شاه میریان وصلت کردند و در دوران سلطان زین‌العابدین میرشاه <ref>(۷۲۲-۸۷۴)بین سال های</ref> وارد تشکیلات سیاسی شدند و امور اداری را به دست گرفتند و پس از آن در تحولات سیاسی سلسله شاه میر تأثیرگذار بودند.  

=پانویس=

[[رده:اسلام در آسیا]]

[[رده:شیعیان جهان]]