confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
زیبایی، [[معجزه]] صحبت کردن با حیوانات، داشتن مهارت در اومور حکومتی، صدای خوش و …از جمله توانمندی هایی است که پروردگار الهی در کنار هدایت الهی و رستگاری بندگان به پیامبران خود از حضرت [[آدم]]<ref>ر.ک:مقاله آدم</ref>(ع) تا [[حضرت خاتم(ص)]] توفیق داده است. | زیبایی، [[معجزه]] صحبت کردن با حیوانات، داشتن مهارت در اومور حکومتی، صدای خوش و …از جمله توانمندی هایی است که پروردگار الهی در کنار هدایت الهی و رستگاری بندگان به پیامبران خود از حضرت [[آدم]]<ref>ر.ک:مقاله آدم</ref>(ع) تا [[حضرت خاتم(ص)]] توفیق داده است. | ||
حضرت داود(ع) یکی از پیامبران بزرگی است که علاوه بر قدرت معنوی و [[نبوّت]]، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بوده و نام مبارکشان شانزده بار در قرآن آمده است. | حضرت داود(ع) یکی از پیامبران بزرگی است که علاوه بر قدرت معنوی و [[نبوّت]]، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بوده و نام مبارکشان شانزده بار در [[قرآن]] آمده است. | ||
[[نبی الله الحکام(ع)]] در سرزمینی بین [[مصر]] و [[شام]]<ref>ر.ک:مقاله شام</ref> دیده به جهان گشود، او از نوادههای [[حضرت یعقوب نبی(ع)]]است و به 9 واسطه به یکی از فرزندان حضرت یعقوب(ع) میرسد، پدرش [[ایشا]] نام داشت.او صد سال عمر کرد، که چهل سال از آن را حکومت نمود. | [[نبی الله الحکام(ع)]] در سرزمینی بین [[مصر]] و [[شام]]<ref>ر.ک:مقاله شام</ref> دیده به جهان گشود، او از نوادههای [[حضرت یعقوب نبی(ع)]]است و به 9 واسطه به یکی از فرزندان حضرت یعقوب(ع) میرسد، پدرش [[ایشا]] نام داشت.او صد سال عمر کرد، که چهل سال از آن را حکومت نمود. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
=خلاصهای از زندگینامه حضرت داوود(ع)= | =خلاصهای از زندگینامه حضرت داوود(ع)= | ||
حضرت داوود( ع ) از پیامبران بزرگ [[بنیاسرائیل]] است. محل تولد ایشان دقیقا مشخص نیست، اما از آنجا که بنیاسرائیل در سرزمین [[فلسطین]] میزیستند، میتوان گفت داوود(ع) در فلسطین دیده به جهان گشود. | حضرت داوود( ع ) از پیامبران بزرگ [[بنیاسرائیل]] است. محل تولد ایشان دقیقا مشخص نیست، اما از آنجا که [[بنیاسرائیل]] در سرزمین [[فلسطین]] میزیستند، میتوان گفت داوود(ع) در فلسطین دیده به جهان گشود. | ||
واژه داوود که از ریشه غیر عربی گرفته شده، <ref>جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة)، محقق، مصحح، عطار، احمد عبد الغفور، ج 2، ص 471، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، 1410ق</ref> در زبان [[عبری]] «داوید» تلفظ میشود، و به معنای «محبوب» است. <ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج 1، ص 1034، تهران، چاپ اول، 1377ش</ref> نام [[داوود نبی(ع)]] شانزده بار، در [[قرآن کریم]] بیان شده است. <ref>بقره، 251؛ نساء، 163؛ مائده، 78؛ انعام، 84؛ اسراء، 55؛ انبیاء، 78 و 79؛ نمل، 15 و 16؛ سبأ، 10 و 13؛ ص، 17، 22، 24، 26 و 30</ref> وی از جمله پیامبرانی است که علاوه بر [[نبوت]]، دارای منصب حکومت و قضاوت، رهبری مقتدر و صاحب کتاب بود. <ref>«حضرت داود و خلافت الهی»، 45617؛ «داستان قضاوت حضرت داوود( علیه السلام )»، 98519؛ «پیامبر بودن حضرت داود( علیه السلام ) و سلیمان( علیه السلام )»، 64537؛ «صدای خوش حضرت داود و امام باقر( علیه السلام ) بدون ابزار موسیقی»، 53002؛ «نعمتهای عطا شده به حضرت داود( علیه السلام )»، 49697</ref> آنحضرت از نوادههای [[حضرت یعقوب (ع)]] است که با چند واسطه به او میرسد. <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری(تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 1، ص 476، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق، 1967م</ref> | واژه داوود که از ریشه غیر عربی گرفته شده، <ref>جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة)، محقق، مصحح، عطار، احمد عبد الغفور، ج 2، ص 471، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، 1410ق</ref> در زبان [[عبری]] «داوید» تلفظ میشود، و به معنای «محبوب» است. <ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج 1، ص 1034، تهران، چاپ اول، 1377ش</ref> نام [[داوود نبی(ع)]] شانزده بار، در [[قرآن کریم]] بیان شده است. <ref>بقره، 251؛ نساء، 163؛ مائده، 78؛ انعام، 84؛ اسراء، 55؛ انبیاء، 78 و 79؛ نمل، 15 و 16؛ سبأ، 10 و 13؛ ص، 17، 22، 24، 26 و 30</ref> وی از جمله پیامبرانی است که علاوه بر [[نبوت]]، دارای منصب حکومت و قضاوت، رهبری مقتدر و صاحب کتاب بود. <ref>«حضرت داود و خلافت الهی»، 45617؛ «داستان قضاوت حضرت داوود( علیه السلام )»، 98519؛ «پیامبر بودن حضرت داود( علیه السلام ) و سلیمان( علیه السلام )»، 64537؛ «صدای خوش حضرت داود و امام باقر( علیه السلام ) بدون ابزار موسیقی»، 53002؛ «نعمتهای عطا شده به حضرت داود( علیه السلام )»، 49697</ref> آنحضرت از نوادههای [[حضرت یعقوب (ع)]] است که با چند واسطه به او میرسد. <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری(تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 1، ص 476، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق، 1967م</ref> |