confirmed، مدیران
۳۴٬۰۱۰
ویرایش
حسن بن علی (عسکری): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
امام حسن عسکرى(ع) در روز جمعه هشتم ربیع الثانی <ref>طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج 2، ص 131، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1417ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج 4، ص 422، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، 1379ق</ref> سال 232 هجری قمری <ref>شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 313، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، قم، 1413 ق</ref> به دنیا آمد. پدرش امام دهم حضرت امام هادی(ع) است. در مورد نام مادر آن‌حضرت که [[ام ولد]] <ref> یعنی مادر فرزند، و آن کنیزی است که از مولای خود آبستن شود.</ref> نیز بوده گزارش‌های مختلفی وجود دارد. در برخی از منابع، نام او؛ «حدیث»، «سَوسَن»، <ref>کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، کافی، ج 1، ص 503، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق؛ الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 313</ref> یا «سلیل» <ref>امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعة، ج 2، ص40، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، 1403ق</ref> ذکر شده است. | امام حسن عسکرى(ع) در روز جمعه هشتم ربیع الثانی <ref>طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج 2، ص 131، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1417ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج 4، ص 422، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، 1379ق</ref> سال 232 هجری قمری <ref>شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 313، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، قم، 1413 ق</ref> به دنیا آمد. پدرش امام دهم حضرت امام هادی(ع) است. در مورد نام مادر آن‌حضرت که [[ام ولد]] <ref> یعنی مادر فرزند، و آن کنیزی است که از مولای خود آبستن شود.</ref> نیز بوده گزارش‌های مختلفی وجود دارد. در برخی از منابع، نام او؛ «حدیث»، «سَوسَن»، <ref>کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، کافی، ج 1، ص 503، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق؛ الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 313</ref> یا «سلیل» <ref>امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعة، ج 2، ص40، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، 1403ق</ref> ذکر شده است. | ||
بنابر نقلی، [[پیامبر اسلام(ص)]] در سخنی با [[امام علی(ع)]]<ref>ر.ک:مقلاه امام علی(ع)</ref> از ولادت تمام [[امامان]] و از جمله امام یازدهم خبر داده و حضرتشان را چنین توصیف فرمود: «خداوند تبارک و تعالى در صلب امام هادی نطفه‌اى قرار داد که او را نزد خود "حسن" نامید و او را همچون نورى در شهرها قرار داد، در زمین، خلیفه و مایه عزّت امّت جدّش نمود و هادى و راهنماى شیعیانش کرده نزد پروردگارش او را [[شفیع]] آنان نمود. [[خداوند]] او را مایه نقمت و عذاب مخالفان قرار داد و براى دوستانش و کسانى که او را امام خود بدانند، حجّت و برهان گرداند». <ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا(ع)، ج 1، ص 62، تهران، نشر جهان، چاپ اول، 1378ق</ref> | بنابر نقلی، [[پیامبر اسلام(ص)]] در سخنی با [[امام علی(ع)]]<ref>ر.ک:مقلاه امام علی(ع)</ref> از ولادت تمام [[امامان]] و از جمله امام یازدهم خبر داده و حضرتشان را چنین توصیف فرمود: «خداوند تبارک و تعالى در صلب امام هادی نطفه‌اى قرار داد که او را نزد خود "[[حسن]]" نامید و او را همچون نورى در شهرها قرار داد، در زمین، خلیفه و مایه عزّت امّت جدّش نمود و هادى و راهنماى شیعیانش کرده نزد پروردگارش او را [[شفیع]] آنان نمود. [[خداوند]] او را مایه نقمت و عذاب مخالفان قرار داد و براى دوستانش و کسانى که او را امام خود بدانند، حجّت و برهان گرداند». <ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا(ع)، ج 1، ص 62، تهران، نشر جهان، چاپ اول، 1378ق</ref> | ||
امام حسن عسکری(ع)، پدر و پدربزرگشان به | امام حسن عسکری(ع)، پدر و پدربزرگشان به «[[ابن الرضا]]» نیز معروف بودند. <ref> إعلام الورى بأعلام الهدى، ج 2 ص 131</ref> | ||
آن‌حضرت در سال 234 ق و در حالی که دوسال بیشتر نداشتند به همراه پدر با فراخوان متوکّل، به سامرّا رفتند و بالاجبار تا آخر عمر بابرکتشان در همان شهر سکونت گزیدند. <ref>حسنی، هاشم معروف، سیرة الائمة الاثنی عشر(ع)، ج 3، ص 481، نجف، المکتبة الحیدریة، چاپ اول، 1382ق</ref> | آن‌حضرت در سال 234 ق و در حالی که دوسال بیشتر نداشتند به همراه پدر با فراخوان متوکّل، به سامرّا رفتند و بالاجبار تا آخر عمر بابرکتشان در همان شهر سکونت گزیدند. <ref>حسنی، هاشم معروف، سیرة الائمة الاثنی عشر(ع)، ج 3، ص 481، نجف، المکتبة الحیدریة، چاپ اول، 1382ق</ref> | ||
امام حسن عسکری(ع) با [[نرجس]] (یا حکیمه) (دختر یشوعا، پسر | امام حسن عسکری(ع) با [[نرجس]] (یا [[حکیمه]]) (دختر یشوعا، پسر [[قیصر روم]] که مادرش از اولاد [[حواریّون]] و نسبش به [[شمعون]] وصیّ [[حضرت عیسی]]<ref>ر.ک:مقاله حضرت عیسی</ref> می‌رسد) ازدواج نمود. <ref>ابن ابى الثلج بغدادى، محمد بن احمد، تاریخ أهل البیت نقلا عن الأئمة(ع)، ص 125، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1410ق؛ خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، ص 334، بیروت، البلاغ، 1419ق؛ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص 208 – 214، قم، دار المعارف الإسلامیة، چاپ اول، 1411ق</ref> | ||
امام حسن عسکری (ع) تنها یک فرزند داشت که او همان [[حضرت مهدی منتظر(عج)]] و آخرین امام [[شیعیان]] می‌باشد. <ref>الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 339</ref> | امام حسن عسکری (ع) تنها یک فرزند داشت که او همان [[حضرت مهدی منتظر(عج)]] و آخرین امام [[شیعیان]] می‌باشد. <ref>الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 339</ref> | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
=کنیه و القاب امام حسن عسکری(ع)= | =کنیه و القاب امام حسن عسکری(ع)= | ||
کنیه آن حضرت «أبو محمد» است و این کنیه را امام هادی | کنیه آن حضرت «أبو محمد» است و این کنیه را [[امام هادی (ع)]] بر ایشان نهاده اند <ref> اخبار الدول، ص ۱۱۷ . بحرالانساب، ص ۲. تحفۀالانام، ص ۸۶ و النجوم الزاهرة، ج ۳، ص ۳۲</ref> که اشاره به این دارد که فرزند آن حضرت امام منتظر است که [[روایات]] [[ائمه]] پیشین ایشان را همنام [[پیامبر]] معرفی نموده بودند. | ||
القاب آن حضرت که هر کدام آینه ی صفات برجسته و والای ایشان است، عبارتند از: | القاب آن حضرت که هر کدام آینه ی صفات برجسته و والای ایشان است، عبارتند از: | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
2. هادی: ایشان نماد هدایت و نشانه ی راهیابی و حرکت در صراط مستقیم برای عالمیان بودند. <ref>بحرالانساب، ص ۲</ref> | 2. هادی: ایشان نماد هدایت و نشانه ی راهیابی و حرکت در صراط مستقیم برای عالمیان بودند. <ref>بحرالانساب، ص ۲</ref> | ||
3. عسکری: سامرا یک منطقه ی نظامی به شمار می رفت و امام را به خاطر اقامت در آنجا (یا محله ای از آنجا) | 3. عسکری: سامرا یک منطقه ی نظامی به شمار می رفت و امام را به خاطر اقامت در آنجا (یا محله ای از آنجا) «[[عسکری]]» لقب دادند. لازم به ذکر است همانطور که مورخان تصریح کرده اند، اگر در جایی لقب «عسکری» به تنهایی بکار رود مراد امام حسن عسکری است نه پدرشان. <ref>بحرالانساب، ص ۲</ref> | ||
4. زکی: ایشان شریف ترین و پاک نهادترین انسان روزگار خود بودند جان و دل خود را پاک کرده در راه اعمال نیک پرورش داده بودند. <ref>تحفۀالانام، ص ۸۷ . بحار، ج ۵۰ ، ص ۲۳۶ (و در اخبارالدول و کتب دیگر، الخالص آمده است)</ref> | 4. زکی: ایشان شریف ترین و پاک نهادترین انسان روزگار خود بودند جان و دل خود را پاک کرده در راه اعمال نیک پرورش داده بودند. <ref>تحفۀالانام، ص ۸۷ . بحار، ج ۵۰ ، ص ۲۳۶ (و در اخبارالدول و کتب دیگر، الخالص آمده است)</ref> | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
7. سراج: ایشان چراغی بودند در تیرگی ها و مردم را به صلاح و تقوا راهنمایی می کردند. <ref>جوهرة الکلام، ص ۱</ref> | 7. سراج: ایشان چراغی بودند در تیرگی ها و مردم را به صلاح و تقوا راهنمایی می کردند. <ref>جوهرة الکلام، ص ۱</ref> | ||
8. تقی: ایشان پرهیزگارترین انسان زمان خود بودند و بیش از هر کس پاسدار احکام دین و متکی به پروردگار به شمار می رفتند. <ref> سفینۀالبحار، ج ۱، ص ۲۵۹</ref> | 8. تقی: ایشان پرهیزگارترین انسان زمان خود بودند و بیش از هر کس پاسدار [[احکام دین]] و متکی به پروردگار به شمار می رفتند. <ref> سفینۀالبحار، ج ۱، ص ۲۵۹</ref> | ||
9. ابن الرضا: عنوانی است که امام جواد و امام عسکری علیهما السّلام هر دو به آن شهرت یافته اند. <ref>مناقب ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۴۲۱؛ بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۲۳۶؛ نور الابصار، ص ۱۶۶</ref> | 9. ابن الرضا: عنوانی است که [[امام جواد]] و امام عسکری علیهما السّلام هر دو به آن شهرت یافته اند. <ref>مناقب ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۴۲۱؛ بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۲۳۶؛ نور الابصار، ص ۱۶۶</ref> | ||
=امامت امام حسن عسکری(ع)= | =امامت امام حسن عسکری(ع)= | ||
حضرت امام هادى(ع) به یکی از [[اصحاب]] خود چنین نوشت: «ابو محمد فرزند من از نظر خلقت و آفرینش، سالم‌ترین افراد آل | حضرت امام هادى(ع) به یکی از [[اصحاب]] خود چنین نوشت: «ابو محمد فرزند من از نظر خلقت و آفرینش، سالم‌ترین افراد [[آل محمد]]، و حجتش از همه محکم‌تر، و بزرگ‌ترین فرزند و جانشین من بوده، و رشته امامت و احکام نزد او است، و تو آنچه از من می‌پرسیدى از او بپرس». <ref>الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 339</ref> | ||
[[شاهویه بن عبدالله]] می‌گوید: امام دهم(ع) نامه‌ای بدین مضمون برایم نگاشتند که؛ «تو خواستی از امام پرسش کنى و نگران این موضوع هستى، ولی نگران نباش! خداوند مردم را پس از هدایت، سرگردان نمی‌کند ... اینک امام شما بعد از من فرزندم ابومحمد است ...». <ref>الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص ص 320</ref> | [[شاهویه بن عبدالله]] می‌گوید: امام دهم(ع) نامه‌ای بدین مضمون برایم نگاشتند که؛ «تو خواستی از امام پرسش کنى و نگران این موضوع هستى، ولی نگران نباش! خداوند مردم را پس از هدایت، سرگردان نمی‌کند ... اینک امام شما بعد از من فرزندم ابومحمد است ...». <ref>الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص ص 320</ref> | ||
به هر حال بعد از شهادت امام هادی(ع) در سال 254 ق، امامت شیعیان به مدت شش سال در دستان باکفایت امام عسکری(ع) بود. | به هر حال بعد از شهادت امام هادی(ع) در سال 254 ق، [[امامت]] [[شیعیان]] به مدت شش سال در دستان باکفایت امام عسکری(ع) بود. | ||
=امام حسن و تربیت شاگردان شایسته= | =امام حسن و تربیت شاگردان شایسته= | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
==لمنقبة== | ==لمنقبة== | ||
که مشتمل بر بسیاری از احکام و مسائل [[حلال]] و [[حرام]]<ref>ر.ک:مقاله حرام</ref> است. <ref>آقا بزرگ تهرانى، الذریعة إلى تصانیف الشیعة،ج 23، ص 149، قم، اسماعیلیان، 1408ق</ref> | که مشتمل بر بسیاری از [[احکام]] و مسائل [[حلال]] و [[حرام]]<ref>ر.ک:مقاله حرام</ref> است. <ref>آقا بزرگ تهرانى، الذریعة إلى تصانیف الشیعة،ج 23، ص 149، قم، اسماعیلیان، 1408ق</ref> | ||
==نامه‌ها== | ==نامه‌ها== | ||