۸۸٬۰۰۹
ویرایش
تصوف در منطقه شام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
=دوره ورود اسلام به شام= | =دوره ورود اسلام به شام= | ||
در سده‌های ۴ تا ۷ | در سده‌های ۴ تا ۷ م در فترت میان فرمان‌روایی رومیان و عرب‌های مسلمان، حکومت بیزانس در منطقۀ شام محیطی کاملاً مسیحی پدید آورده بود. نه تنها سرتاسر این سرزمین مسیحی بود، بلکه این دین در اوج شکوفایی و رواج خود به سر می‌برد. | ||
کلیساها مهم‌ترین مراکز دینی به شمار می‌آمدند و قدیسان مسیحی از احترام بسیار برخوردار بودند. | کلیساها مهم‌ترین مراکز دینی به شمار می‌آمدند و قدیسان مسیحی از احترام بسیار برخوردار بودند. | ||
رهبانیت به عنوان بهترین شیوۀ زندگی پذیرفته شده بود و راهبان بی‌شماری در تجرد، زهد و عبادت و با هدف انقیاد نفس و زنده کردن روح، دور از شهرها و در بیابان‌ها به تنهایی زندگی می‌کردند. | رهبانیت به عنوان بهترین شیوۀ زندگی پذیرفته شده بود و راهبان بی‌شماری در تجرد، زهد و عبادت و با هدف انقیاد نفس و زنده کردن روح، دور از شهرها و در بیابان‌ها به تنهایی زندگی می‌کردند. | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
در سوریه نیز با وجود مبارزه برخى سلاطین و حکام، به تحریک متعصبان و جاهلان، براى از بین بردن تصوف که با کشتن صوفیان و ارعاب مریدان همراه بود، تلاش فراوانى شد تا راه را بر این مسلک تقرب به «هو» را ببندند که مى‌توان به کشته شدن شیخ اشراق شهاب‌الدین سهروردی، در حلب به دستور سلطان صلاح‌الدین ایوبى، اشاره نمود. مقابله فقها با صوفیان خود حکایت درازى دارد. فقها بدون تأمل و تعمق در تصوف آن را متهم به خروج از دین کرده‌اند واین در حالى است که وجود هر دو براى حفظ دین الزامى است و هر دو راهى را براى رسیدن به هدف خود مى‌پیمایند... فقها مردم را از تسلیم شدن به اوهام و انحرافات باز مى‌دارند و صوفیان نیز تصاویر روحى بس بدیعى را به ارمغان مى‌گذارند. | در سوریه نیز با وجود مبارزه برخى سلاطین و حکام، به تحریک متعصبان و جاهلان، براى از بین بردن تصوف که با کشتن صوفیان و ارعاب مریدان همراه بود، تلاش فراوانى شد تا راه را بر این مسلک تقرب به «هو» را ببندند که مى‌توان به کشته شدن شیخ اشراق شهاب‌الدین سهروردی، در حلب به دستور سلطان صلاح‌الدین ایوبى، اشاره نمود. مقابله فقها با صوفیان خود حکایت درازى دارد. فقها بدون تأمل و تعمق در تصوف آن را متهم به خروج از دین کرده‌اند واین در حالى است که وجود هر دو براى حفظ دین الزامى است و هر دو راهى را براى رسیدن به هدف خود مى‌پیمایند... فقها مردم را از تسلیم شدن به اوهام و انحرافات باز مى‌دارند و صوفیان نیز تصاویر روحى بس بدیعى را به ارمغان مى‌گذارند. | ||
=فهرست منابع= | =فهرست منابع= | ||