پرش به محتوا

مؤمن: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ اوت ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
مؤمن کسی است که به جیزی دل خوش باشد و به پشتوانه آن چیز، ترس و واهمه ای در دلش راه نیابد.
'''مؤمن''' کسی است که به چیزی دل خوش باشد و به پشتوانه آن چیز، ترس و واهمه ای در دلش راه نیابد.


=تعریف مؤمن=
=تعریف مؤمن=
""مؤمن"" اسم فاعل از واژۀ ایمان و از مادّۀ امن است ""اَمْن"" عبارت است از آرامش و رفعِ ترس و نگرانی، و ایمان عبارت است از خود یا دیگری را در امنیت و آرامش قرار دادن. پس مؤمن یعنی مطمئِنّ، آمَنَ باللهِ؛ یعنی برای او اطمینان و آرامش نسبت به خدای متعال حاصل شد. <ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۱۵۰-۱۵۱.</ref>
""مؤمن"" اسم فاعل از واژۀ [[ایمان]] و از مادّۀ امن است ""اَمْن"" عبارت است از آرامش و رفعِ ترس و نگرانی، و ایمان عبارت است از خود یا دیگری را در امنیت و آرامش قرار دادن. پس مؤمن یعنی مطمئِنّ، آمَنَ باللهِ؛ یعنی برای او اطمینان و آرامش نسبت به [[خدای متعال]] حاصل شد. <ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۱۵۰-۱۵۱.</ref>


=متعدی شدن مؤمن با «ل» و «یاء»=
=متعدی شدن مؤمن با «ل» و «یاء»=
واژۀ ""آمن"" اگر با «ل» متعدّی شود به معنای تصدیق است و اگر با «یاء» متعدّی شود به معنای اصطلاحی خواهد بود.
واژۀ ""آمن"" اگر با «ل» متعدّی شود به معنای تصدیق است و اگر با «یاء» متعدّی شود به معنای اصطلاحی خواهد بود.


«...یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ...»<ref>توبه/سوره۹، آیه۶۱.    </ref> «...پیامبر به خدا ایمان دارد و مؤمنان را تصدیق می‌کند...». <ref>واژه شناسی قرآن مجید، همایی، غلامعلی، ص۹۹.</ref>
«...یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ...»<ref>توبه/سوره۹، آیه۶۱.    </ref> «... [[پیامبر]] به خدا ایمان دارد و [[مؤمنان]] را تصدیق می‌کند...». <ref>واژه شناسی قرآن مجید، همایی، غلامعلی، ص۹۹.</ref>


=مؤمن در اصطلاح قرآنی=
=مؤمن در اصطلاح قرآنی=
مؤمن به کسی گفته می‌شود که خدا، فرشتگان، فرستادگان الهی، کتابهای آسمانی و روز قیامت (آخرت) و غیب را پذیرفته باشد.<ref>المفردات فی غریب القرآن، مادّۀ «أمن»، ص۲۶.    </ref>
مؤمن به کسی گفته می‌شود که خدا، فرشتگان، فرستادگان الهی، کتابهای آسمانی و روز [[قیامت]] (آخرت) و غیب را پذیرفته باشد.<ref>المفردات فی غریب القرآن، مادّۀ «أمن»، ص۲۶.    </ref>


قرآن کریم می‌فرماید:
قرآن کریم می‌فرماید:
خط ۲۳: خط ۲۳:
در بسیاری از آیات قرآن، ایمان و عمل صالح با هم ذکر شده‌اند:
در بسیاری از آیات قرآن، ایمان و عمل صالح با هم ذکر شده‌اند:


«وَ بَشِّرِ الَّذِین آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ...»<ref>بقره/سوره۲، آیه۲۵.    </ref> «به کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بشارت ده...».
«وَ بَشِّرِ الَّذِین آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ...»<ref>بقره/سوره۲، آیه۲۵.</ref> «به کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بشارت ده...».


و در جایی که هر یک به تنهایی آمده باید آنرا تقیید کرد و عمل صالح در فرهنگ قرآن، عملی است که مطابق با یکی از منابع دین باشد، عبارت «الّذین آمنوا» حاکی از حسن فاعلی <ref>تفسیر تسنیم، ج۲، ص۴۷۲.</ref>
و در جایی که هر یک به تنهایی آمده باید آنرا تقیید کرد و عمل صالح در فرهنگ قرآن، عملی است که مطابق با یکی از منابع دین باشد، عبارت «الّذین آمنوا» حاکی از حسن فاعلی <ref>تفسیر تسنیم، ج۲، ص۴۷۲.</ref>


و «عَمِلوا الصالحاتِ...» بیانگر حسن فعلی است یعنی بشارت به بهشت ویژه کسانی است که افزون بر اعتقاد به مبدأ و معاد و سایر اصول دین دارای عمل صالح نیز باشند.<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۱۲۲.    </ref>
و «عَمِلوا الصالحاتِ...» بیانگر حسن فعلی است یعنی بشارت به بهشت ویژه کسانی است که افزون بر اعتقاد به مبدأ و [[معاد]] و سایر [[اصول دین]] دارای عمل صالح نیز باشند.<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۱۲۲.    </ref>


و در حدیثی از امام رضا (ع) آمده است:
و در حدیثی از امام رضا (ع) آمده است: