الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها

الجزایر در قرن هفتم قبل از میلاد از سوی فنیقی‌ها که عرب و از کنعان بودند در امتداد شهر قرطاج تونس ایجاد شد. در ۴۲ قبل از میلاد تحت سلطه رومن‌ها قرار گرفت که سلطه آنها حدود سیصد سال به طول انجامید. این سرزمین در سال ۶۴۷ میلادى به تصرف مسلمانان در آمد و به كشورى اسلامى تبدیل شد. در دوران اسلامی حکومت‌های متعددی در الجزایر حکمرانی کردند که می‌توان به [[رستمیه]]، [[ادریسیه]]، [[اغالبه]]، [[فاطمیون]]، [[الزیریه]]، [[الحمادیه]]، [[موحدیه]] و [[الزیانیه]] اشاره داشت.

این كشور ازسال ۱۵۱۸ تا ۱۸۳۰ تحت سلطه دولت عثمانی قرار داشت و از سال ۱۸۳۰ به استعمار فرانسه درآمد و به دنبال یک مبارزه خونین و طولانی هشت‌ساله با بیش از پنج و نیم میلیون کشته <ref> [https://www.irna.ir/news/83779635/%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B1-%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B4-%D8%B4%D8%AF%D9%86%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA جنایات فرانسه در زمان استعمار فراموش شدنی نیست] مصاحبه رییس جمهور الجزایر به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد کشتار تظاهرکنندگان الجزایری (۸ مه ۱۹۴۵)] به نقل از : خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران</ref> سرانجام در سال ۱۹۶۲ به استقلال دست یافت. سایه این استعمار 123 ساله بر مناسبات [[فرانسه]] و الجزایر هم‌چنان سنگینی می‌کند.

مردم الجزایر با شركت در قالب جنبش ملی و سپس در جبهه آزادی بخش ملی، برای به دست گرفتن سرنوشت جمعی خود در چارچوب آزادی و هویت فرهنگی و ... قربانی های زیادی دادند . در سوم ژوئیه ۱۹۶۲ (۱۲ تیر ۱۳۴۱) كشور الجزایر بعد از ۱۳۲ سال كه تحت سلطه فرانسه بود به استقلال رسید و در هشت اكتبر همان سال به نام جمهوری دموكراتیك مردمی الجزایر به عضویت سازمان ملل متحد درآمد.

از سال ۱۹۵۴ میلادی تا روز استقلال یعنی مدت هشت سال «جبهه آزادی ‌بخش ملی» مبارزه مسلحانه خود را علیه اشغالگران فرانسوی به‌شدت ادامه داد. ملت الجزایر یك میلیون قربانی داد و در تاریخ كشورهای عرب و شمال آفریقا، الجزایر به عنوان «ارض میلیون شهید» سرزمین یك میلیون شهید معروف شد. این تعداد شهدای الجزایر غیر از شهدایی است كه الجزایری‌ها به رهبری امیر عبدالقادر درجنگ با ارتش فرانسه درآخر قرن نوزدهم درراه آزادی میهن خویش فدا ساختند.

<ref>[http://www.hajij.com/fa/islamic-countries-and-sects/islamic-countries/item/805-1391-03-07-08-16-56 آشنایي با كشور الجزاير] به نقل از: سایت رواج الحجاج</ref>

حجاب در کشور الجزایر آزاد است و هر یک از شهرهای کشور الجزایر دارای نوع پوشش مخصوص به خود هستند.اگر اسلام در الجزایر ریشه نكرده بود، این کشور هویت خود را به راحتی از دست می داد چرا که فساد و فحشاء به محو و نابودی هویت اصلی الجزایر می انجامید. زنان مسلمان الجزایری با حفظ حجاب خود زمانی طولانی برای استقلال با استعمار فرانسه جنگیدند و حجاب آنها سنگری و سلاحی در مبارزات علیه استعمارگران بود و این خود عامل بسیار مهمی برای مبارزه با استعمار بوده و هست و لازمه داشتن استراتژی معین و دورنمای حساب شده و معین برای یک انقلاب، فقط و فقط با پایبندی به اصول عالیه اسلام امکان پذیر بوده است.

*«الجباب» که بعضی اوقات به شکل چادر مشکی یا سرمه ای با نقاب که تمام صورت به جز دو چشم را می پوشاند و گاهی هم به شکل چادر و حجاب زنان ایرانی و لبنانی مورد استفاده قرار می گیرد.<ref>[http://www.hajij.com/fa/islamic-countries-and-sects/islamic-countries/item/805-1391-03-07-08-16-56 آشنایي با كشور الجزاير] به نقل از: سایت رواج الحجاج</ref>

نظام آموزشی در الجزایر رایگان و برای افراد زیر 16 سال اجباری است. كودكان در این كشور باید از سن هفت سالگی به مدرسه بروند.

به طور كلی سه نوع مدرسه در الجزایر وجود دارد: مدارس دولتی، مدارس بین المللی و مدارس غیر انتفاعی .

سرفصل های آموزشی مدارس دولتی را آموزش و پرورش تعیین می كند و اكنون «نوریه بن غبریط» عهده دار این وزارتخانه است. مدارس غیر انتفاعی نیز به دو دسته تقسیم می شوند، مدارسی كه برنامه وزارت آموزش و پرورش را اجرا می كنند و مدارسی كه به زبان های خارجی مانند فرانسوی و انگلیسی دروس خود را تدریس می كنند و برخی از آن ها در كنار آن، برنامه درسی مدارس الجزایر را نیز اجرا می كنند.

مدارس بین الملل نیز اساسا كتاب هایی خارج از چارچوب برنامه آموزشی وزارت آموزش و پرورش الجزایر را تدریس می كنند و از همان ابتدا با كودكان به زبان های فرانسوی، انگلیسی یا آلمانی سخن می گویند.

نظام آموزشی در الجزایر پنج سال ابتدایی، چهار سال راهنمایی و سه سال دبیرستان است. دانش آموزان از كلاس دوم ابتدایی آموزش زبان فرانسه به عنوان زبان دوم این كشور را آغاز می كنند و از اول راهنمایی نیز آموزش زبان انگلیسی به دانش آموزان آغاز می شود . به طور كلی دانش آموزان پس از فارغ التحصیلی باید به زبان فرانسه مسلط شوند .

جدا از زبان عربی، فرانسوی و انگلیسی در برخی مناطق و شهرها در شمال الجزایر مانند «تیزی وزو» و «بجایه» كه اكثریت جمعیت آن را «آمازیغ ها» تشكیل می دهند، زبان آمازیغی نیز تدریس می شود. مقام های این كشور اعلام كرده اند كه در سال جاری از مجموع 48 استان این كشور در 42 استان زبان آمازیغی تدریس می شود.<ref>[https://www.irna.ir/news/83041952/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4%D9%8A-%D9%88-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%B3-%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A7%D9%8A%D8%B1 نگاهي به نظام آموزشي و مدارس الجزاير]. به نقل از: خبرگزاری جمهوری اسلامی</ref>

الجزایر در [[جمهوری اسلامی ايران|جمهوری اسلامی ایران]] سفارت دارد و سفیر این كشور آقای محمد الامین دراگی است.