۸٬۲۰۰
ویرایش
عرفه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عَرَفَه، نام روز ۹ ذی‌الحجه است. این روز از روزهای پرفضیلت سال می باشد که روایات بسیاری آن‌را به عنوان روزی ویژه برای بخشایش گناهان و استجابت دعا معرفی کرده‌اند. روز عرفه، یک روز پیش از عید قربان است. در منابع روایی اعمالی برای آن برشمرده‌اند که بافضیلت‌ترین آنها دعا و استغفار است. زیارت امام حسین(ع) و خواندن دعای عرفه نیز در این روز بسیار سفارش شده است. بنابر فقه | عَرَفَه، نام روز ۹ ذی‌الحجه است. این روز از روزهای پرفضیلت سال می باشد که [[روایات]] بسیاری آن‌را به عنوان روزی ویژه برای بخشایش گناهان و استجابت [[دعا]] معرفی کرده‌اند. روز عرفه، یک روز پیش از [[عید قربان]] است. در [[منابع روایی]] اعمالی برای آن برشمرده‌اند که بافضیلت‌ترین آنها دعا و استغفار است. [[زیارت]] [[امام حسین(ع)]] و خواندن [[دعای عرفه]] نیز در این روز بسیار سفارش شده است. بنابر [[فقه]] [[شیعه]]، [[حج]]گزاران باید از ظهر تا غروب شرعی این روز را در [[عرفات]] وقوف کنند. | ||
=فضیلت اعمال روز عرفه= | =فضیلت اعمال روز عرفه= | ||
امام صادق علیه السلام می‌فرماید: هر كس در این روز قبل از رفتن به مراسم دعای روز عرفه در زیر آسمان دو ركعت نماز بخواند و در پیشگاه خداوند متعال به تمام | [[امام صادق]] علیه السلام می‌فرماید: هر كس در این روز قبل از رفتن به مراسم دعای روز عرفه در زیر آسمان دو ركعت [[نماز]] بخواند و در پیشگاه [[خداوند]] متعال به تمام [[گناه]]ان و خطاهای خود اعتراف كند و حقیقتاً از درگاه پروردگار پوزش طلبد، خداوند متعال آن‌چه كه به اهل عرفات مقدر نموده او را نیز عطا می‌كند و تمام گناهان او را می‌آمرزد. | ||
مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح‌الجنان می‌گوید: روز عرفه از اعیاد عظیمه و بزرگ است هرچند به اسم عید نامیده نشده و روزی است كه حق‌تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفره‌های جود و احسان خود را برای آنها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناك است. | مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح‌الجنان]] می‌گوید: روز عرفه از اعیاد عظیمه و بزرگ است هرچند به اسم عید نامیده نشده و روزی است كه حق‌تعالی بندگانش را به [[عبادت]] و طاعت خود فراخوانده و سفره‌های جود و احسان خود را برای آنها گسترده و [[شیطان]] در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناك است. | ||
شب عرفه از لیالی متبركه و شب مناجات با قاضی‌الحاجات و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب است. كسی كه آن شب را به عبادت به سر آورد اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد. | شب عرفه از لیالی متبركه و شب مناجات با قاضی‌الحاجات و [[توبه]] در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب است. كسی كه آن شب را به عبادت به سر آورد اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد. | ||
=نام عرفه از کجا آمده است؟= | =نام عرفه از کجا آمده است؟= | ||
ریشه این نامگذاری سه وجه دارد: | ریشه این نامگذاری سه وجه دارد: | ||
آنگاه كه جبرئیل (ع) مناسك حج را به حضرت ابراهیم (ع) می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت : «عرفت؟» یعنی «یاد گرفتی؟» و او پاسخ داد آری. لذا به این نام خوانده شد. | آنگاه كه [[جبرئیل]] (ع) [[مناسك حج]] را به [[حضرت ابراهیم]] (ع) می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت : «عرفت؟» یعنی «یاد گرفتی؟» و او پاسخ داد آری. لذا به این نام خوانده شد. | ||
وجه دیگر اینكه مردم از این جایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف می كنند. | وجه دیگر اینكه مردم از این جایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف می كنند. | ||
بعضی دیگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی | بعضی دیگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی می دانند كه برای رسیدن به آن باید متحمل شد؛ چرا كه یكی از معانی «عرف» صبر و شكیبایی و تحمل است. | ||
=عرفات کجاست؟= | =عرفات کجاست؟= | ||
عرفات سرزمینی است که درآن گناه نشده و آنجا معبد تمام انبیا، اولیا، اوصیا، متقین و اصفیا بوده است. بیابانی صاف و هموار که تقریباً در ۲۴ کیلومتری (چهار فرسخی) شمال مکه و در دامنه کوهی به نام (جبل الرحمه) قرار گرفته است. | عرفات سرزمینی است که درآن گناه نشده و آنجا معبد تمام انبیا، اولیا، اوصیا، متقین و اصفیا بوده است. بیابانی صاف و هموار که تقریباً در ۲۴ کیلومتری (چهار فرسخی) شمال [[مکه]] و در دامنه کوهی به نام (جبل الرحمه) قرار گرفته است. | ||
اوج عظمت دعا از جهت زمانی در روز عرفه آن‌هم در عرفات است. حضرت علی علیه السلام فرمودند: من الذنوب لا تغفر الا بعرفات. برخی از گناهان جز در عرفات بخشوده نمی‌شود. | اوج عظمت دعا از جهت زمانی در روز عرفه آن‌هم در عرفات است. | ||
به این سخن از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله توجه فرمایید: | |||
[[حضرت علی]] علیه السلام فرمودند: من الذنوب لا تغفر الا بعرفات. برخی از گناهان جز در عرفات بخشوده نمی‌شود. | |||
به این سخن از [[پیامبر]] گرامی [[اسلام]] صلی الله علیه و آله توجه فرمایید: | |||
اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله | اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله | ||
گناه‌كارترین فرد در عرفات كسی است كه از آنجا بازگردد در حالی كه گمان می‌برد هرگز آمرزیده نخواهد شد. | گناه‌كارترین فرد در عرفات كسی است كه از آنجا بازگردد در حالی كه گمان می‌برد هرگز آمرزیده نخواهد شد. | ||
=حضرت آدم (ع) در صحرای عرفات= | =حضرت آدم (ع) در صحرای عرفات= | ||
مطابق روایتی از امام صادق (ع)، وقتی جد اعلای ما حضرت آدم (ع) از باغ | مطابق روایتی از [[امام صادق]] (ع)، وقتی جد اعلای ما [[حضرت آدم]] (ع) از باغ [[بهشت]]ی به زمین فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز كوه صفا با چشم گریان در حال [[سجده]] بود. جبرئیل (ع)، فرود آمد و پرسید: | ||
چرا می گریی، ای آدم؟ | چرا می گریی، ای آدم؟ | ||