۸۷٬۹۰۶
ویرایش
ابوسفیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
|مکه • مدینه | |مکه • مدینه | ||
|- | |- | ||
|نسب • قبیله | |نسب • قبیله | ||
|قریش | |قریش | ||
|- | |- | ||
|زمان اسلام آوردن | |زمان اسلام آوردن | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|دشمنی با پیامبر(ص) | |دشمنی با پیامبر(ص) | ||
|- | |- | ||
|محل دفن | |محل دفن | ||
|قبرستان بقیع | |قبرستان بقیع | ||
|- | |- | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوسفیان''' در آغاز دعوت [[پیامبر(ص)]] | '''ابوسفیان''' در آغاز دعوت [[پیامبر(ص)]] جزء دشمنان ایشان بود و در جنگ‌های [[بدر]]، [[احد]] و [[خندق]]، علیه [[مسلمانان]] حضوری فعال داشت. پسر او [[معاویه]]<ref>ر.:مقاله معاویه</ref> نقش سیاسی مهمی در سده اول قمری ایفا کرد و سلسله [[خلافت اموی]] را بنیاد نهاد. | ||
=زندگینامه ابوسفیان= | =زندگینامه ابوسفیان= | ||
کنیه و نام و نسب او ابوسفیان / ابوحنظله صخر بن حرب بن امیة بن عبد شمس اموی است. <ref>المقتنی، ج۱، ص۲۷۷</ref> مادرش صَفیه دختر حَزَن | کنیه و نام و نسب او ابوسفیان / ابوحنظله صخر بن حرب بن امیة بن عبد شمس اموی است. <ref>المقتنی، ج۱، ص۲۷۷</ref> مادرش صَفیه دختر حَزَن هلالیه عمه میمونه همسر پیامبر(ص) بوده است. <ref>الاصابه، ج۳، ص۳۳۳</ref> بنا بر سخن مشهور ۱۰ سال پیش از [[عام الفیل]] در [[مکه]] زاده شد. <ref>الاصابه، ج۳، ص۳۳۳</ref> بر این اساس تولد او را باید در حدود سال ۵۶۰م. دانست. | ||
=شخصیت سیاسی و اجتماعی ابوسفیان= | =شخصیت سیاسی و اجتماعی ابوسفیان= | ||
به‌رغم شهرت ابوسفیان در تاریخ صدر | به‌رغم شهرت ابوسفیان در تاریخ صدر اسلام از زندگی او خاصه پیش از اسلام آگاهی دقیق و کاملی در دست نیست. از برخی اشارات مورخان چنین بر می‌آید که وی پیش از [[اسلام]] از بزرگان [[قریش]]<ref>ر.ک:مقاله قریش</ref> بوده و پیشه بازرگانی داشته است. <ref>فتوح البلدان، بلاذری، احمد بن یحیی، به کوشش دخویه، لیدن: ۱۸۶۶ میلادی.، ص۱۲۹</ref> ابن‌حبیب او را از حکام قریش خوانده است. <ref>المنمق فی اخبار القریش، بغدادی، محمد بن حبیب، تحقیق خورشید احمد فاروق، بیروت: عالم الکتب، ۱۹۸۵ میلادی.، ص۳۶۸</ref> | ||
به هنگام ظهور اسلام ابوسفیان به عنوان یکی از مخالفان پیامبر (ص) به شمار می‌آمد و جزء سرسخت‌ترین دشمنان او شد و با برخی از بزرگان [[مکه]] در چند فعالیت بر ضد دعوت اسلام شرکت جست، ولی در مقایسه با دیگر سران قریش مانند [[ابوجهل]] و [[ابولهب]]، ظاهرا عداوت کم‌تری نشان می‌داد و شدت مخالفت او کم‌تر بود. <ref>جمل منانساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۱، ص۱۴۱</ref> | به هنگام ظهور اسلام ابوسفیان به عنوان یکی از مخالفان پیامبر (ص) به شمار می‌آمد و جزء سرسخت‌ترین دشمنان او شد و با برخی از بزرگان [[مکه]] در چند فعالیت بر ضد دعوت اسلام شرکت جست، ولی در مقایسه با دیگر سران قریش مانند [[ابوجهل]] و [[ابولهب]]، ظاهرا عداوت کم‌تری نشان می‌داد و شدت مخالفت او کم‌تر بود. <ref>جمل منانساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۱، ص۱۴۱</ref> | ||
پس از مهاجرت پیامبر (ص) از مکه به [[مدینه]]، ابوسفیان احتمالا برای جبران | پس از مهاجرت پیامبر (ص) از مکه به [[مدینه]]، ابوسفیان احتمالا برای جبران مافات دوباره به فعالیت تجاری روی آورد. در دومین سال هجرت در راس کاروانی تجاری از [[شام]]<ref>ر.ک:مقاله شام</ref> بازمی‌گشت. پیامبر (ص) با سپاهیانی آهنگ حمله به آن کرد اما ابوسفیان از یک‌سو از قریشیان مکه یاری خواست و از سوی دیگر خود با زیرکی تغییر مسیر داده کاروان را به سلامت به مکه رساند. | ||
او مایل به درگیری با مسلمانان نبود. با اینکه کاروان از خطر رسته بود، ابوجهل از تهدیدِ پیامبر چنان در خشم شد که تصمیم گرفت به مکه باز نگردد تا با یثربیان پیکار کند. <ref>مغازی رسوال الله، عروه بن زبیر، به کوشش محمد مصطفی اعظمی، ریاض: نشر دانش اسلامی، ۱۴۰۱ قمری/ ۱۹۸۱ میلادی. (ص)، ص۱۳۱-۱۳۷</ref> با وقوع نبرد بدر که قریشیان شکست خوردند و شماری از مشرکان و سران [[بنی امیه]]<ref>ر.ک:مقاله بنی امیه</ref> از جمله فرزند | او مایل به درگیری با مسلمانان نبود. با اینکه کاروان از خطر رسته بود، ابوجهل از تهدیدِ پیامبر چنان در خشم شد که تصمیم گرفت به مکه باز نگردد تا با یثربیان پیکار کند. <ref>مغازی رسوال الله، عروه بن زبیر، به کوشش محمد مصطفی اعظمی، ریاض: نشر دانش اسلامی، ۱۴۰۱ قمری/ ۱۹۸۱ میلادی. (ص)، ص۱۳۱-۱۳۷</ref> با وقوع نبرد بدر که قریشیان شکست خوردند و شماری از مشرکان و سران [[بنی امیه]]<ref>ر.ک:مقاله بنی امیه</ref> از جمله فرزند ابوسفیان [[حنظله]] کشته شدند <ref>السیرةالنبویه، ابن‌هشام، محمدبن عبدالملک، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، قم: انتشارات ایران، ۱۳۶۳ شمسی. النبویه ابن هشام، ج۲، ص۳۰۵-۳۰۶؛ المعارف، ص۳۴۴-۳۴۵</ref> این شکست چنان بر آنان گران آمد که تصمیم گرفتند دوباره به پیکار با پیامبر (ص) و مسلمانان مدینه روند. | ||
چنان‌که برخی از محققان به‌درستی | چنان‌که برخی از محققان به‌درستی گفته‌اند نبرد بدر به رقابت یا دشمنی بنی‌امیه با [[بنی هاشم]]<ref>ر.ک:مقاله بنی هاشم</ref> چهره‌ای خونین داد به خصوص که سران بنی‌امیه به دست [[حضرت علی (ع)]]<ref>ر.ک:مقاله حضرت علی (ع)</ref> و [[حمزه]] کشته شده بودند و خاطره تلخ و گزنده آن برای قریش تا سال‌های دور حتی در اندیشه نسل‌های بعدی باقی ماند و در پاره‌ای حوادث قرن اول هجری نقش داشت. <ref>تاریخ قریش، مونس، حسین، جده: ۱۴۰۸ قمری / ۱۹۹۸ میلادی، ص۱۴۳</ref> | ||
==آتش زدن نخل‌های مدینه== | ==آتش زدن نخل‌های مدینه== | ||
بعد از شکست | بعد از شکست بدر ابوسفیان خود در راس [[مشرکان]] قرار گرفت. او با ۲۰۰ سوار از قریش آهنگ مدینه کرد و پس از مذاکره با سلّام بن مِشکَم رئیس بنی‌نضیر، کسانی را به مدینه فرستاد و آنان در جایی به نام ”عُرَیض“ نخلستان‌هایی را به آتش کشیدند و گریختند. پیامبر (ص) به تعقیب ابوسفیان پرداخت اما به او دست نیافت و بازگشت. <ref>السیر و المغازی، ص۳۱۰-۳۱۲؛ المغاری، واقدی، محمد بن عمر، تحقیق مارسدن جونس، قم: نشر دانش اسلامی، ۱۴۰۵ قمری.، ج۱، ص۱۸۱؛انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۱، ص۳۱۰</ref> | ||
==جنگ احد== | ==جنگ احد== | ||
در سال سوم هجری ابوسفیان در راس سپاهی بزرگ به قصد انتقام از مسلمانان به سوی مدینه حرکت کرد. <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۱، ص۳۱۲</ref> او در [[بسیج]] مکّیان برای نبرد احد نقش اصلی را ایفا کرد. در [[اُحد]] | در سال سوم هجری ابوسفیان در راس سپاهی بزرگ به قصد انتقام از مسلمانان به سوی مدینه حرکت کرد. <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۱، ص۳۱۲</ref> او در [[بسیج]] مکّیان برای نبرد احد نقش اصلی را ایفا کرد. در [[اُحد]] نزدیکی مدینه جنگ سختی روی داد و مسلمانان شکست خوردند و نخبگانی از آنان چون [[حمزه سیدالشهدا]] عموی پیامبر (ص) به شهادت رسیدند. | ||
==جنگ بدر و خندق== | ==جنگ بدر و خندق== | ||
پس از شکست مسلمانان در | پس از شکست مسلمانان در اُحد ابوسفیان بر فراز کوه بر آمد و ضمن ستایش بتان، پیامبر (ص) را به نبردی دوباره در [[بدر]] وعده داد. <ref> السیر و المغازی، ص۳۳۳-۳۳۴؛ السیرةالنبویه، ابن‌هشام، محمدبن عبدالملک، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، قم: انتشارات ایران، ۱۳۶۳ شمسی. النبویه ابن هشام، ج۲، ص۳۰۵-۳۰۶؛انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۱، ص۳۲۷</ref> سال بعد پیامبر به بدر آمد، اما ابوسفیان پیش از رسیدن به وعده‌گاه قریشیان را متقاعد کرد که به مکه باز گردند. <ref>السیرةالنبویه، ابن‌هشام، محمدبن عبدالملک، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، قم: انتشارات ایران، ۱۳۶۳ شمسی. النبویه ابن هشام، ج۳، ص۲۲۰-۲۲۱</ref> سال دیگر ابوسفیان با یاری [[یهودیان]] مدینه پیکار [[خندق]] را بر ضد مسلمانان ترتیب داد <ref>السیرةالنبویه، ابن‌هشام، محمدبن عبدالملک، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، قم: انتشارات ایران، ۱۳۶۳ شمسی. النبویه ابن هشام،ج۲، ص۲۲۵-۲۲۶</ref> اما با تدبیر و هوشمندی پیامبر (ص) سپاه ابوسفیان و متحدانش ناکام برگشتند و مدینه رهایی یافت. <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۱، ص۳۴۳-۳۴۵</ref> | ||
=ابوسفیان قبل از فتح مکه= | =ابوسفیان قبل از فتح مکه= | ||