confirmed، مدیران
۳۷٬۴۰۴
ویرایش
شیخ عباس قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
عباس قمی یکی از [[محدثان]] و مورخان بزرگ [[شیعه]] بود که با نگارش مفاتیح الجنان اسم خود را در [[جهان تشیع]] جاودانه ساخت. وی در طول عمر پربرکت خود بیش از ۶۰ کتاب را به رشته تحریر درآورد [[مفاتیح الجنان]]، [[سفینة البحار]] و [[منتهی الآمال]] از مشهورترین تألیفات اوست. | عباس قمی یکی از [[محدثان]] و مورخان بزرگ [[شیعه]] بود که با نگارش مفاتیح الجنان اسم خود را در [[جهان تشیع]] جاودانه ساخت. وی در طول عمر پربرکت خود بیش از ۶۰ کتاب را به رشته تحریر درآورد [[مفاتیح الجنان]]، [[سفینة البحار]] و [[منتهی الآمال]] از مشهورترین تألیفات اوست. | ||
=تحصیل شیخ عباس قمی= | |||
شیخ عباس قمی دوران کودکی و نوجوانی را در زادگاهش [[شهر قم]] گذراند <ref>ناصرالشریعه، محمد حسن، تاریخ قم، ص 274، دار العلم، قم، 1345ش</ref> و دروس مقدماتی را نزد استادانی بزرگ فرا گرفت. | |||
او در دوران نوجوانی مراحل آغازین [[تحصیلات حوزوی]] را به پایان برده بود و در سال 1316 قمری به دنبال فراگیری دانش، عازم [[نجف اشرف]] گردید. <ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر، ص 181، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref> | |||
از آنجا که شیخ عباس اشتیاق وصف ناپذیری به شناخت [[راویان]] و محدّثان و نقل اخبار [[اهل بیت(ع)]] داشت، شیفته [[حاج میرزا حسین نوری]] (متوفای 1320ق) گشت و در درس او شرکت جست. <ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر،ص 181، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref> شیخ عباس قمی بر آن بود تا آنچه را از استاد فرا می گیرد بی کم و کاست بنویسد و همانند استاد، بازگویش کند. به همین سبب طولی نکشید که به کمک حافظه قوی و تلاش پیگیر به مقام و منزلت والایی در نزد استاد خود دست یافت؛ تا آنجا که در همان ایام نسخه برداریِ [[مستدرک الوسائل]] را در اختیار گرفت. | |||
[[محدث قمی]] درک محضر این استاد بزرگ را لطف [[خداوند]] می داند و می نویسد: «... پس خداوند متعال ملازمت [[ثقة الاسلام نوری طبرسی]] را به من منّت گذارد، مستدرک الوسائل را برای او نسخه برداری کردم که برای چاپ به [[ایران]] فرستاده شد». <ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر، ص 181 و 182، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref> | |||
وی چهار سال در محضر محدّث نوری بود و در این چهار سال تلاش و کوشش او به حدّی رسید که جزو شاگردان طراز اول استاد به شمار رفت. سپس در سال 1322 قمری به قم بازگشت و مشغول تألیف و تدریس و وعظ و ارشاد مردم شد و تا سال 1329 قمری در این شهر مذهبی اقامت داشت. در این ایام عازم [[بیت الله الحرام]] شد و پس از مراجعت از [[زیارت]] [[خانه خدا]] همچنان در قم سکونت داشت. در سال 1332 قمری بنا به عللی -مخصوصاً به موجب تنگدستی- به [[مشهد]] مقدّس مهاجرت کرد و در آنجا سکونت گزید. <ref>تاریخ قم، 274</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||