جهاد: تفاوت میان نسخه‌ها

جهاد دفاعی پس از حمله دشمنان به کیان اسلامی بر تک‌تک مسلمانان واجب می‌شود.

نخستین آیات جهادی که بر پیامبر(ص) نازل شد، ناظر به جهاد دفاعی بود. این آیات پس از هجرت پیامبر گرامی اسلام به مدینه نازل شد و مسلمانان را به جهاد در برابر ظلم و ستم مشرکان مکلف کرد:

ترجمه:

به کسانی که [ستمکارانه] مورد جنگ و هجوم قرار می گیرند، چون به آنان ستم شده اذن جنگ داده شده، مسلماً خدا بر یاری دادن آنان تواناست * همانان که به ناحق از خانه هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی کرد، همانا [[صومعه]] ها و کلیساها و [[کنیسه]] ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می شود به شدت ویران می شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می دهند یاری می رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست ناپذیر است<ref>سوره حج: آیه 39و40.</ref>

خداوند در این آیات به صراحت علت جهاد مسلمانان با مشرکان را ظلم و ستم مشرکان بر آنان بیان می‌کند. ظلم مشرکان نیز اخراج ناروای مسلمانان از وطنشان مکه است خداوند در آیه بعد علت اخراج مسلمانان را اعتقاد به یگانگی خداوند متعال به عنوان می کند سپس خداوند متعال فلسفه [[تشریع]] جهاد را حفظ صوامع بیع صلوات و مساجد می شمارد و در مجموع جهاد را شاه راه حفظ دین دفاع از مسلمانان می‌خواند معابد مظاهر دین و نشانه‌های آن هستند و تصویر دین را در اذهان حفظ می کنند ازین و خداوند فقط از معابد نام می برد در حالی که اگر دفاع نباشد اصل دین باقی نمی ماند خداوند در جای دیگر پیمان شکنی مشرکان اخراج [[پیامبر]] و جنگ علیه مسلمانان را علت جهاد می شمارد و به مسلمانان هشدار می دهد که از مشرکان نهراسند و در جهاد با آنان شرکت کنند.

خداوند در آیه سیزدهم سوره [[توبه]] می‌فرماید:

ترجمه: (آیا با قومی که عهد و پیمان خود را شکستند و اهتمام کردند که رسول خدا را (از شهر و وطن خود) بیرون کنند قتال و کار زار نمی‌کنید؟ در صورتی که آنها اول بار به دشمنی و قتال شما برخاستند، آیا از آنها ترس و اندیشه دارید؟ و حال آنکه سزاوارتر آن است که از خدا بترسید اگر اهل ایمانید.)

===جهاد ابتدایی===

در جهاد ابتدایی، مسلمانان آغازگر نبرد هستند، اما درباره انگیزه جهاد ابتدایی اختلاف نظر وجود دارد. آیاتی از قرآن مجید به نوعی به این نوع از جهاد اشاره دارند که فقها آن را جهاد ابتدایی نامیده اند، اشاره دارد:

در تعریف جهاد ابتدایی چنین آمده است: مسلمانان برای دعوت مشرکان و کفار به اسلام و یا دعوت بغات به فرمانبرداری از حاکم اسلامی جهاد کنند.  

خداوند در [[سوره روم]] می‌فرماید:

در عین این نرمش و دعوت مسلحانه چنانچه سخن از توطئه و فتنه و تهدید باشد برخورد اسلام خشن تند و شدید است قرآن به برخی از مصادیق این فتنه ها و توطئه هایی که موجب جنگ با کفار و مشرکان می‌شود اشاره کرده است از جمله حمله مستقیم به مسلمانان:

فتنه‌انگیزی علیه مسلمانان:

ترجمه: (و با آنان بجنگید تا هیچ نوع فساد و فتنه [و خونریزی و ناامنی] بر جا نماند، و دین [در سراسر گیتی] ویژه خدا شود؛ پس اگر از فتنه بازایستند [با آنان نجنگید] زیرا خدا به آنچه انجام می‌دهند، بیناست * و اگر روی گرداندند [باک نداشته باشید] بدانید که خدا سرپرست و یار شماست؛ نیکو سرپرست و نیکو یاوری است.)

ایجاد مانع در مسیر خداوند (صد عن سبیل):

ترجمه: (مسلماً کسانی که کافرند، اموالشان را هزینه می کنند تا مردم را از راه خدا بازدارند، و به زودی همه اموالشان را [برای جلوگیری از گسترش اسلام] خرج می کنند؛ سپس [این عمل] برای آنان مایه حسرت و ندامت می شود [زیرا خواهند دید که ثروتشان را از دست داده اند و اسلام هم گسترش یافته] و آن گاه مغلوب می شوند، و آنان که کافرند به سوی دوزخ گردآوری خواهند شد.)

ظلم و ستم به ستم دیدگان:

ترجمه: (چرا در راه خدا جهاد نمی‌کنید و در راه (آزادی) جمعی ناتوان از مرد و زن و کودک که (در مکه اسیر ظلم کفارند و) دائم می‌گویند: بار خدایا، ما را از این شهری که مردمش ستمکارند بیرون آر و از جانب خود برای ما (بیچارگان) نگهدار و یاوری فرست.)

در چنین شرایطی مسلمانان ملزم به مقابله با توطئه های دشمنان و مشرکان با جهاد یا عملیات پیش‌دستانه هستند این نوع از جهاد هر چند در ظاهر ابتدایی است در واقع به جهاد دفاعی باز می گردد به همین علت این جهاد را باید جهاد پیش‌دستانه یا جهاد پیشگیرانه نامید