confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
بنابر گفته مورخان، حجاج جبار و ستمگر ، <ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۴، ص۳۴۳</ref> [[کافر]] <ref>ابنعبدربّه، العقدالفرید، ج۵، ص۴۲ـ۴۳</ref> فاسق <ref>ابنسعد، الطبقات الکبرى (بیروت)، ج۴، ص۱۸۴</ref> دروغگو و خبیث <ref>محمدبن عبدوس جهشیاری، کتابالوزراء و الکتّاب، ج۱، ص۲۶</ref> <ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۴، ص۳۴۳</ref> بود.حجاج در پاسخ به نامه عبدالملک، خود را آدمی لجوج و حسود و کینهتوز وصف کرده است. <ref>اسماعیلبن قاسم قالی، کتابالأمالی، ج۲، ص۱۱۱</ref> <ref>ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۱۶۷</ref> | بنابر گفته مورخان، حجاج جبار و ستمگر ، <ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۴، ص۳۴۳</ref> [[کافر]] <ref>ابنعبدربّه، العقدالفرید، ج۵، ص۴۲ـ۴۳</ref> فاسق <ref>ابنسعد، الطبقات الکبرى (بیروت)، ج۴، ص۱۸۴</ref> دروغگو و خبیث <ref>محمدبن عبدوس جهشیاری، کتابالوزراء و الکتّاب، ج۱، ص۲۶</ref> <ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۴، ص۳۴۳</ref> بود.حجاج در پاسخ به نامه عبدالملک، خود را آدمی لجوج و حسود و کینهتوز وصف کرده است. <ref>اسماعیلبن قاسم قالی، کتابالأمالی، ج۲، ص۱۱۱</ref> <ref>ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۱۶۷</ref> | ||
==منجنیق بستن [[کعبه]]== | |||
عبدالملک پس از تصرف عراق، [[حجاج]] را از [[کوفه]] ، در رأس سپاهی که بیشتر آن از مردم [[شام]] بودند، برای سرکوبی عبداللّهبن زبیر روانه حجاز کرد. <ref>حمدبن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۶، ص۲۰۴و212و242وج12 ص331</ref> در جمادی الاولی ۷۲، حجاج کوفه را ترک کرد و در [[شعبان]] همان سال وارد [[طائف]] شد و در آنجا اردو زد. <ref>طبری، تاریخ (بیروت)، ج۶، ص۱۷۴ـ۱۷۵</ref> ظاهرا" دلیل این کار آن بود که وی در آغاز مأمور بود به مکه و [[مسجدالحرام]] تعرض نکند. <ref>حمدبن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۶، ص۲۲۰</ref> پس از یک یا دو ماه اقامت در طائف و درگیریهای جزئی با لشکریان عبداللّهبن زبیر در [[عرفات]] و در پی رسیدن نیروهای کمکی درخواستی و کسب اجازه از [[خلیفه]] اموی، وی راهی مکه شد و از اول ذیقعده ۷۲ شهر را به مدت هفت یا نُه ماه محاصره ، و کعبه را با منجنیق سنگ باران کرد . | |||
=پانویس= | =پانویس= |