۸۷٬۷۷۵
ویرایش
تفسیر ابن بادیس (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
| خط ۶: | خط ۴: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام!! data-type="authorName" | | !نام!! data-type="authorName" |تفسیر ابن بادیس | ||
|- | |- | ||
| پدیدآورنده | |پدیدآورنده | ||
| عبدالحمید ابن بادیس | |عبدالحمید ابن بادیس | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|المکتبة | |المکتبة العصریة | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|لبنان - | |لبنان - بیروت | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
|عربی | |عربی | ||
|- | |- | ||
|تعداد جلد | |تعداد جلد | ||
|1 | |1 | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
تفسیر ابن بادیس، اثری است در حوزه تفسیر قرآن از «عبدالحمید بن محمد بن مصطفی [[بن بادیس]] قسنطینی» (متوفی 1359ق)، معروف به [[ابن بادیس]]، به زبان عربی که در آن برخی از آیات از برخی سور قرآن تفسیر شده است. | |||
کتاب از دو مقدمه و تفسیر آیاتی از شانزده سوره [[قرآن]] تشکیل شده است. | کتاب از دو مقدمه و تفسیر آیاتی از شانزده سوره [[قرآن]] تشکیل شده است. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۷: | ||
بهره‌گیری از لغت در حوزه واژه‌شناسی از شیوه‌های مهمی است که ابن بادیس در تفسیر خویش به‌کرات از آن استفاده برده است. | بهره‌گیری از لغت در حوزه واژه‌شناسی از شیوه‌های مهمی است که ابن بادیس در تفسیر خویش به‌کرات از آن استفاده برده است. | ||
ابن بادیس، اهتمام فوقالعادهای به لغت داشته است. وی از مفسرانی است که تلاش فراوانی کرده است تا مفردات قرآن را شرح دهد. بهره‌گیری از لغت در | ابن بادیس، اهتمام فوقالعادهای به لغت داشته است. وی از مفسرانی است که تلاش فراوانی کرده است تا مفردات قرآن را شرح دهد. بهره‌گیری از لغت در تفسیر ابن بادیس فراوان است؛ از جمله در تفسیر وَ جَعَلْنَا اَللّیلَ وَ اَلنَّهٰارَ آیتَینِ فَمَحَوْنٰا آیةَ اَللَّیلِ (اسراء: 12)، به توضیح مفردات این آیه پرداخته و با مراجعه به دانش لغت در ترجمان واژگان این آیه چنین گفته است: «جعلنا اللیل... جعل الشیء»؛ یعنی چیزی را در حالتی خاص و تعریفشده نهادن. آیتین از «الآیة» گرفته شده که به معنای نماد و نشانه و دلالتکننده و هدایت‌گر است. فمحونا نیز از «المحو» گرفته شده که به معنای زایل شدن و از بین رفتن است... .<ref>همان، ص167</ref> | ||
یکی دیگر از ویژگی‌های این تفسیر، استناد ابن بادیس به شعر در حوزه واژه‌شناسی است. برخی از مفسران همچون ابن بادیس در استناد به اشعار عربی برای فهم آیات الهی نیز همانند لغت بسیار شرح صدر به خرج داده‌اند. اسناد به شعر در تفسیر گرچه موضوعی اختلافی است و پاره‌ای از مفسران آن را برنمی‌تابند، ولی در تفسیر غرب اسلامی جایگاه بلند و تثبیت‌شده‌ای دارد. ابن بادیس در توضیح «الأوّابون» در آیه فَإِنَّهُ کٰانَ | یکی دیگر از ویژگی‌های این تفسیر، استناد ابن بادیس به شعر در حوزه واژه‌شناسی است. برخی از مفسران همچون ابن بادیس در استناد به اشعار عربی برای فهم آیات الهی نیز همانند لغت بسیار شرح صدر به خرج داده‌اند. اسناد به شعر در تفسیر گرچه موضوعی اختلافی است و پاره‌ای از مفسران آن را برنمی‌تابند، ولی در تفسیر غرب اسلامی جایگاه بلند و تثبیت‌شده‌ای دارد. ابن بادیس در توضیح «الأوّابون» در آیه فَإِنَّهُ کٰانَ لِلْأَوّٰابِینَ غَفُوراً (اسراء: 25)، بر این است که «اوّابین» کسانی هستند که به‌سوی خداوند برمی‌گردند. به اعتقاد او «الأوبة» در ادبیات عرب به معنای بازگشت است. وی برای اثبات این معنا به شعری از عبید استناد می‌کند: | ||
قال | قال عبید: و کل ذی غیبة یؤوب و غائب الموت لا یؤوب (هر غایبی برمی‌گردد؛ غائب‌شده (به‌وسیله) مرگ برنمی‌گردد). <ref>همان، ص169</ref> | ||
===منابع مقاله:=== | ===منابع مقاله:=== | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۱: | ||
[[رده: مفسران قرآن]] | [[رده: مفسران قرآن]] | ||
[[رده: عالمان الجزایر]] | [[رده: عالمان الجزایر]] | ||
<references /> | |||