۸٬۲۰۰
ویرایش
مهاجران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
معنای مهاجران | =معنای مهاجران= | ||
[ویرایش] | [ویرایش] | ||
"مهاجرین" اسم فاعل و به معنای دور شوندگان از وطن است. این واژه از مادۀ "هجر" به معنای ترک و جدایی است.[۱] | "مهاجرین" اسم فاعل و به معنای دور شوندگان از وطن است. این واژه از مادۀ "هجر" به معنای ترک و جدایی است.[۱] | ||
مهاجران به حبشه | =مهاجران به حبشه= | ||
[ویرایش] | [ویرایش] | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
همین که قریش از هجرت این مسلمانان به حبشه آگاه شدند "عمرو بن عاص" و "عمارة بن ولید مخزومی" را با هدیه‌هایی نزد نجاشی پادشاه حبشه فرستادند تا آنان را باز گردانند. اما نجاشی این هدایا را نپذیرفت و از تسلیم کردن پناهندگان به ایشان خود داری کرد. به همین جهت برخی از مفسران شأن نزول آیات ۸۲ تا ۸۴ سورۀ مائده[۴] را دربارۀ نجاشی و اصحاب وی دانسته‌اند.[۵] | همین که قریش از هجرت این مسلمانان به حبشه آگاه شدند "عمرو بن عاص" و "عمارة بن ولید مخزومی" را با هدیه‌هایی نزد نجاشی پادشاه حبشه فرستادند تا آنان را باز گردانند. اما نجاشی این هدایا را نپذیرفت و از تسلیم کردن پناهندگان به ایشان خود داری کرد. به همین جهت برخی از مفسران شأن نزول آیات ۸۲ تا ۸۴ سورۀ مائده[۴] را دربارۀ نجاشی و اصحاب وی دانسته‌اند.[۵] | ||
مهاجران به مدینه | =مهاجران به مدینه= | ||
[ویرایش] | [ویرایش] | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
در این آیه و آیه ۱۰۰ سوره توبه[۸] از انصاِر نخستین بسان مهاجرین به نیکی یاد شده است آنهایی که با آغوش باز از پیامبر( صلی‌الله‌علیه‌وآله) به مدینه دعوت کردند، و یاران مهاجر او را همچون برادران خویش مسکن دادند، و از آنها با تمام وجود خود دفاع کردند، و حتی بر خویشتن نیز مقدم داشتند. | در این آیه و آیه ۱۰۰ سوره توبه[۸] از انصاِر نخستین بسان مهاجرین به نیکی یاد شده است آنهایی که با آغوش باز از پیامبر( صلی‌الله‌علیه‌وآله) به مدینه دعوت کردند، و یاران مهاجر او را همچون برادران خویش مسکن دادند، و از آنها با تمام وجود خود دفاع کردند، و حتی بر خویشتن نیز مقدم داشتند. | ||
ویژگی بارز مهاجران در راه خدا | =ویژگی بارز مهاجران در راه خدا= | ||
[ویرایش] | [ویرایش] | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
«...الْمُهَاجِرِینَ الَّذِینَ..یَنصُرُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُوْلَئکَ هُمُ الصَّادِقُون»[۱۲]«...مهاجرانی که...خدا و رسولش را یاری می‌کنند و آنها راستگویانند.» | «...الْمُهَاجِرِینَ الَّذِینَ..یَنصُرُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُوْلَئکَ هُمُ الصَّادِقُون»[۱۲]«...مهاجرانی که...خدا و رسولش را یاری می‌کنند و آنها راستگویانند.» | ||
پاداش مهاجران در راه خدا | =پاداش مهاجران در راه خدا= | ||
[ویرایش] | [ویرایش] | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
به گفته بعضی از مفسران "رزق حسن"، اشاره به نعمت‌هایی است که وقتی چشم انسان به آن می‌افتد، چنان مجذوب می‌شود که نمی‌تواند دیده از آن بر گیرد و به غیر آن نگاه کند، و تنها خداوند قدرت دارد که چنین روزی را به کسی دهد.[۱۵] | به گفته بعضی از مفسران "رزق حسن"، اشاره به نعمت‌هایی است که وقتی چشم انسان به آن می‌افتد، چنان مجذوب می‌شود که نمی‌تواند دیده از آن بر گیرد و به غیر آن نگاه کند، و تنها خداوند قدرت دارد که چنین روزی را به کسی دهد.[۱۵] | ||
رضایتمندی خداوند متعال از مهاجران | =رضایتمندی خداوند متعال از مهاجران= | ||
[ویرایش] | [ویرایش] | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
«پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانی که به نیکی از آنها پیروی کردند، خداوند از آنها خشنود گشت، و آنها (نیز) از او خشنود شدند و باغ‌هایی از بهشت برای آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جاری است جاودانه در آن خواهند ماند و این است پیروزی بزرگ!» | «پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانی که به نیکی از آنها پیروی کردند، خداوند از آنها خشنود گشت، و آنها (نیز) از او خشنود شدند و باغ‌هایی از بهشت برای آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جاری است جاودانه در آن خواهند ماند و این است پیروزی بزرگ!» | ||
==تقسیم بندی مهاجران از لحاظ فضیلت== | |||
واژۀ "من" در جمله «مِنَ الْمُهاجِرِینَ وَ الْأَنْصارِ» تبعیضی است، نه بیانی، بنابرین همه آنان این فضیلت را نداشتند، آیه شریفه می‌فرماید: "خداوند از ایشان و ایشان از خدا راضی شدند"، در حالی که به شهادت خود قرآن، همه مهاجرین و انصار اینطور نبودند، بلکه یک عده از ایشان بیمار دل و دهن بین بودند، و تحت تاثیر سم‌پاشی‌های منافقین قرار می‌گرفتند، عده‌ای دیگر فاسق بودند، عده‌ای از ایشان کسانی بودند که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از عمل آنان بیزاری جست، و معنا ندارد که خدا از کسانی راضی باشد که خودش آنها را به این عناوین یاد کرده است. پس خدای متعال تعدادی ازمهاجرین و انصار را به این فضیلت ستوده است.[۱۷] | واژۀ "من" در جمله «مِنَ الْمُهاجِرِینَ وَ الْأَنْصارِ» تبعیضی است، نه بیانی، بنابرین همه آنان این فضیلت را نداشتند، آیه شریفه می‌فرماید: "خداوند از ایشان و ایشان از خدا راضی شدند"، در حالی که به شهادت خود قرآن، همه مهاجرین و انصار اینطور نبودند، بلکه یک عده از ایشان بیمار دل و دهن بین بودند، و تحت تاثیر سم‌پاشی‌های منافقین قرار می‌گرفتند، عده‌ای دیگر فاسق بودند، عده‌ای از ایشان کسانی بودند که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از عمل آنان بیزاری جست، و معنا ندارد که خدا از کسانی راضی باشد که خودش آنها را به این عناوین یاد کرده است. پس خدای متعال تعدادی ازمهاجرین و انصار را به این فضیلت ستوده است.[۱۷] | ||
زنان مهاجر | =زنان مهاجر= | ||
[ویرایش] | [ویرایش] | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
[https://quran.isca.ac.ir/fa/Article/Detail/13062/%D9%85%D9%87%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%D9%86 پرتال جامع علوم و معارف قرآن] | [https://quran.isca.ac.ir/fa/Article/Detail/13062/%D9%85%D9%87%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%D9%86 پرتال جامع علوم و معارف قرآن] | ||
پانویس | =پانویس= | ||