۸۷٬۷۸۰
ویرایش
منصوریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
منصوریه به پیروان ابو منصور عجلى می گویند. این فرقه از [[غلات|غلاه]] شیعه اند كه قائل به حلول مى باشند. او معاصر [[امام باقر]] علیه السلام بود و مورد لعن و طعن آن حضرت قرار گرفت . | |||
==موسس== | ==موسس== | ||
مبدع فرقه منصوریه شخصی به نام ابومنصور العجلی از قبیله بنی‌عجل | مبدع فرقه منصوریه شخصی به نام ابومنصور العجلی از قبیله بنی‌عجل و از اهالی [[کوفه]] بوده است که در محله عبدالقیس زندگی می‌کرد. دوران کودکی اش را در بیابان سپری کرد و به همین دلیل از علم بهره ای نداشت. <ref>نوبختی،ابی‌محمد الحسن بن موسی، فرق الشیعه، قم، مکتبه الفقیه، ص۵۴.</ref> | ||
==تاریخچه == | ==تاریخچه== | ||
ابن | ابن اثیر مَنْصُوریه را به فتح میم، سکون نون و ضم صاد ضبط کرده است. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص263</ref> | ||
موسس فرقه در ابتدای کار سعی می کرد تا به [[امام باقر علیه السلام]] نزدیک شود، ولی امام وی را به دلیل دروغ گویی و عقاید فاسدش از خود دور کرد. پس از آن سعی کرد تا مردم را به امامت خویش دعوت کند. بعد از وفات امام باقر علیه السلام، او خود را به عنوان نایب آن حضرت به مردم معرفی و با این حیله افرادی را دور خودش جمع کرد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 428</ref> | موسس فرقه در ابتدای کار سعی می کرد تا به [[امام باقر علیه السلام]] نزدیک شود، ولی امام وی را به دلیل دروغ گویی و عقاید فاسدش از خود دور کرد. پس از آن سعی کرد تا مردم را به امامت خویش دعوت کند. بعد از وفات امام باقر علیه السلام، او خود را به عنوان نایب آن حضرت به مردم معرفی و با این حیله افرادی را دور خودش جمع کرد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 428</ref> | ||
<ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، دارالمعرفه، ج۱، ص۲۰۹</ref> | <ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، دارالمعرفه، ج۱، ص۲۰۹</ref> | ||
فرقه منصوریه به نام «کسفیه» نیز شناخته می شده است، | فرقه منصوریه به نام «کسفیه» نیز شناخته می شده است، زیرا ابو منصور مى گفت كه من همان پاره ابرى هستم كه خداوند فرو افتادن آن را از آسمان وعده داد و در تأیید بیان خود به این آیه اشاره مى كرد: «وَ إِنْ یَرَوْا كِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً یَقُولُوا سَحابٌ مَرْكُومٌ» سوره طور، آیه 44. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 428</ref><ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، دارالمعرفه، ج۱، ص۲۰۹.</ref> <ref>الایجی، المواقف، دار الجیل، بیروت، الطبعه الاولی، ۱۹۹۷، ج۳، ص۶۷۳.</ref> | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
این فرقه نیز هم چون دیگر فرق غلاه شیعه از عقاید خاص به خود بر خوردار بودند که در این جا به بخشی از عقاید موسس آن اشاره می شود. | این فرقه نیز هم چون دیگر فرق غلاه شیعه از عقاید خاص به خود بر خوردار بودند که در این جا به بخشی از عقاید موسس آن اشاره می شود. | ||
ابو منصور معتقد بود که خداوند او را به آسمان برده و با وى سخن گفته و او را با دستان | ابو منصور معتقد بود که خداوند او را به آسمان برده و با وى سخن گفته و او را با دستان خویش نوازش کرده و وی را به [[زبان سريانى|زبان سریانى]] پسرك خود خوانده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 429</ref> <ref>الایجی، المواقف، دارالجیل، بیروت، الطبعه الاولی، ۱۹۹۷، ج۳، ص۶۷۳.</ref> <ref>نوبختی، ابی‌محمد الحسن بن موسی، فرق الشیعه، قم، مکتبه الفقیه، ص۵۴.</ref> | ||
<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، موسسه الوفا، ۱۴۰۴، ج۲۵، ص۲۸۲.</ref> وى ادعا می کرد که فرستاده خداونداست و خداوند او را به دوستى | <ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، موسسه الوفا، ۱۴۰۴، ج۲۵، ص۲۸۲.</ref> وى ادعا می کرد که فرستاده خداونداست و خداوند او را به دوستى خویش برگزیده است.ابو منصور پس از درگذشت [[امام محمد باقر (ع)]] می گفت كه آن حضرت، امر امامت را به وى واگذار كرده و او را به جانشینی خویش برگزیده است و كارش تا بدان جا بالا گرفت كه گفت [[امام على (ع)]] ،ا[[مام حسن (ع)]] ، [[امام حسين (ع)|امام حسین (ع)]] ، [[امام سجاد (ع)]] و امام باقر (ع) همه فرستاده خدا بودند و من نیز پیامبر و فرستاده خدا هستم و پیامبرى تا شش نسل از فرزندان من ادامه می یابد و آخرین آن ها قائم آخر الزمان خواهد بود. پیروان این فرقه معتقدبودند که ابو منصور به یاران خود فرمان می داد که مخالفان خویش را به شکل ترور و خفه کردن از بین ببرند. می گفت که هر كسی با شما مخالفت کند و در مسیر دیگری گام بردارد، كافر و مشرك است، پس او را بكشید. | ||
ابو منصور مدعی بود که [[جبرئيل]] از جانب خدا | ابو منصور مدعی بود که [[جبرئيل|جبرئیل]] از جانب خدا برایش وحى مى آورد و نیز خداوند [[حضرت محمد (ص)]] را به تنزیل و او را به تأویل برانگیخته است. | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد،نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 428</ref> <ref>نوبختی، ابی‌محمد الحسن بن موسی، فرق الشیعه، قم، مکتبه الفقیه، ص۵۴.</ref>از دیدگاه وی اولین مخلوق خدا [[عیسی بن مریم]] است و بعد از او علی بن ابی طالب خلق شد. | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد،نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 428</ref> <ref>نوبختی، ابی‌محمد الحسن بن موسی، فرق الشیعه، قم، مکتبه الفقیه، ص۵۴.</ref>از دیدگاه وی اولین مخلوق خدا [[عیسی بن مریم]] است و بعد از او علی بن ابی طالب خلق شد. | ||
<ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، دارالمعرفه، ج۱، ص۲۰۹.</ref> | <ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، دارالمعرفه، ج۱، ص۲۰۹.</ref> | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
[[رده: کلام اسلامی]] | [[رده: کلام اسلامی]] | ||
[[رده: فرقه های دینی ]] | [[رده: فرقه های دینی ]] | ||
<references /> | |||