confirmed، مدیران
۳۳٬۸۶۰
ویرایش
سید نعمت الله جزایری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|- | |- | ||
|القاب | |القاب | ||
|محدث جزایری • سید جزائری | |[[محدث]] جزایری • سید جزائری | ||
|- | |- | ||
|نسب | |نسب | ||
|سادات جزایری • امام کاظم(ع) | |[[سادات]] جزایری • [[امام کاظم(ع)]] | ||
|- | |- | ||
|زادگاه | |زادگاه | ||
|عراق • بصره • صباغیه | |[[عراق]] • [[بصره]] • صباغیه | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| | |[[علامه مجلسی]] • [[شیخ حر عاملی]] • محقق سبزواری • محقق خوانساری و... | ||
علامه مجلسی • شیخ حر عاملی • محقق سبزواری • محقق خوانساری و... | |||
|- | |- | ||
|شاگردان | |شاگردان | ||
| | |ابوالحسن بن محمد زمان بن عنایت الله تستری • ابوالقاسم بن محمد مرعشی شوشتری • عبدالحسین بن خواجه کلبعلی گَرگَری | ||
ابوالحسن بن محمد زمان بن عنایت الله تستری • ابوالقاسم بن محمد مرعشی شوشتری • عبدالحسین بن خواجه کلبعلی گَرگَری | |||
|- | |- | ||
|تألیفات | |تألیفات | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۷: | ||
|- | |- | ||
|محل تحصیل | |محل تحصیل | ||
| | |هویزه • شیراز • [[اصفهان]] • عتبات عالیات | ||
|- | |- | ||
|محل زندگی | |محل زندگی | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۶: | ||
|- | |- | ||
|آرامگاه | |آرامگاه | ||
|ایران • خرم آباد • پلدختر | |[[ایران]] • خرم آباد • پلدختر | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سیّد نعمت الله جزایری''' که از [[فقیهان]]، [[محدثین]] و ادبای بزرگ [[شیعه]] در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجرى است، در یکی از جزایر پیرامون [[بصره]] (بین [[دجله]] و [[فرات]]) به نام <big>صباغیه</big>، حدود سال ١٠۵٠ قمری دیده به جهان گشود. | '''سیّد نعمت الله جزایری''' که از [[فقیهان]]، [[محدثین]] و ادبای بزرگ [[شیعه]] در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم [[هجرى]] است، در یکی از جزایر پیرامون [[بصره]] (بین [[دجله]] و [[فرات]]) به نام <big>صباغیه</big>، حدود سال ١٠۵٠ قمری دیده به جهان گشود. | ||
وی سر سلسله ی خاندان مشهور علمی و دینی [[سادات جزایری]] بود که سه قرن در منطقه [[خوزستان]] به ویژه [[شوشتر]]، خدمات ارزنده ای کردند. پدر او سیّد عبد الله با دوازده واسطه به [[امام موسی کاظم (ع)]] می رسد. | وی سر سلسله ی خاندان مشهور علمی و [[دینی]] [[سادات جزایری]] بود که سه قرن در منطقه [[خوزستان]] به ویژه [[شوشتر]]، خدمات ارزنده ای کردند. پدر او سیّد عبد الله با دوازده واسطه به [[امام موسی کاظم (ع)]] می رسد. | ||
'''سید نعمت الله جزایری''' از شاگردان [[علامه مجلسی]] و [[محقق خوانسارى]] است. در منطقه خوزستان به ویژه شوشتر، [[مساجد]] و [[مدارس دینی]] متعددی احداث نمود و به تربیت مشتاقان علوم [[اهل بیت(ع)]] پرداخت. [[علامه جزایری]] صاحب آثار متعددی از جمله <big>ریاض الابرار فی مناقب الائمة الاطهار</big> می باشد. | '''سید نعمت الله جزایری''' از شاگردان [[علامه مجلسی]] و [[محقق خوانسارى]] است. در منطقه خوزستان به ویژه شوشتر، [[مساجد]] و [[مدارس دینی]] متعددی احداث نمود و به تربیت مشتاقان علوم [[اهل بیت(ع)]] پرداخت. [[علامه جزایری]] صاحب آثار متعددی از جمله <big>ریاض الابرار فی مناقب الائمة الاطهار</big> می باشد. | ||
| خط ۸۱: | خط ۷۹: | ||
=تولد علامه جزایری= | =تولد علامه جزایری= | ||
صباغیه یکی از جزایر پیرامون بصره، در حدود 1050 ق. <ref> نابغه فقه و حدیث، سید محمد جزایری، ص 10</ref> شاهد تولد نوزادی بود که خانه سید عبدالله را در شادمانی فرو برد. سید عبدالله که از نوادگان امام کاظم (ع) به شمار می آمد <ref>تحفه العالم، عبد اللطیف بن ابیطالب شوشتری، ص 53</ref> فرزند دلبند خویش را نعمت الله نامید و در نخستین فرصت به مکتب سپرد. | [[صباغیه]] یکی از جزایر پیرامون بصره، در حدود 1050 ق. <ref> نابغه فقه و حدیث، سید محمد جزایری، ص 10</ref> شاهد تولد نوزادی بود که خانه سید عبدالله را در شادمانی فرو برد. سید عبدالله که از نوادگان [[امام کاظم (ع)]] به شمار می آمد <ref>تحفه العالم، عبد اللطیف بن ابیطالب شوشتری، ص 53</ref> فرزند دلبند خویش را نعمت الله نامید و در نخستین فرصت به [[مکتب]] سپرد. | ||
=تحصیلات علامه جزایری= | =تحصیلات علامه جزایری= | ||
| خط ۹۰: | خط ۸۸: | ||
بنابراین نوجوان بین النهرین گاه چنان در تهیدستی فرو می رفت که حتی توان خرید لقمه نانی را نداشت. در چنین موقعیت دشواری چراغ [[حجره]] اش به سبب بی روغنی خاموش می ماند و سید نعمت الله را در اندوهی جانکاه فرو می برد. او برای تحمل گرسنگی توان بسیار داشت ولی هرگز نمی توانست به دلیل ناداری درس شامگاهی را ترک کند. بنابراین به مهتاب، خانه دوستان یا [[مسجد جامع]] پناه می برد. <ref>الانوار النعمانیة، فی بیان معرفة النشاة الانسانیة، سید نعمت الله جزایری، ج 4، ص 312</ref> | بنابراین نوجوان [[بین النهرین]] گاه چنان در تهیدستی فرو می رفت که حتی توان خرید لقمه نانی را نداشت. در چنین موقعیت دشواری چراغ [[حجره]] اش به سبب بی روغنی خاموش می ماند و سید نعمت الله را در اندوهی جانکاه فرو می برد. او برای تحمل گرسنگی توان بسیار داشت ولی هرگز نمی توانست به دلیل ناداری درس شامگاهی را ترک کند. بنابراین به مهتاب، خانه دوستان یا [[مسجد جامع]] پناه می برد. <ref>الانوار النعمانیة، فی بیان معرفة النشاة الانسانیة، سید نعمت الله جزایری، ج 4، ص 312</ref> | ||
سرانجام پیامهای پیوسته پدر، نعمت الله را به سمت صباغیه رهسپار ساخت. پدر و مادر، که برای دیدار فرزند روز شماری می کردند برای آنکه او را در روستا ماندگار سازند مراسم ازدواج بر پا داشتند و پیوند سید نعمت الله با دختر عمویش را جشن گرفتند. | سرانجام پیامهای پیوسته پدر، نعمت الله را به سمت صباغیه رهسپار ساخت. پدر و مادر، که برای دیدار فرزند روز شماری می کردند برای آنکه او را در روستا ماندگار سازند مراسم [[ازدواج]] بر پا داشتند و پیوند سید نعمت الله با دختر عمویش را جشن گرفتند. | ||
بیست روز پس از ازدواج در حالی که سید اندیشه شیراز را - دست کم برای مدتی - از خود دور ساخته بود، [[زیارت]] یکی از دانشوران جزایر و گفتار ارزنده وی اشتیاق مدرسه را در دل او بیدار ساخت. به گونه ای که در همان محفل تصمیم به ادامه درس گرفت و چون از خانه آن دانشمند بیرون آمد بی آنکه کسی را آگاه سازد رهسپار شیراز شد. <ref>الانوار النعمانیة، فی بیان معرفة النشاة الانسانیة، سید نعمت الله جزایری، ج 4، ص 308 - 310</ref> | بیست روز پس از ازدواج در حالی که سید اندیشه شیراز را - دست کم برای مدتی - از خود دور ساخته بود، [[زیارت]] یکی از دانشوران جزایر و گفتار ارزنده وی اشتیاق مدرسه را در دل او بیدار ساخت. به گونه ای که در همان محفل تصمیم به ادامه درس گرفت و چون از خانه آن دانشمند بیرون آمد بی آنکه کسی را آگاه سازد رهسپار شیراز شد. <ref>الانوار النعمانیة، فی بیان معرفة النشاة الانسانیة، سید نعمت الله جزایری، ج 4، ص 308 - 310</ref> | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۶: | ||
ولی این بار اقامت در مدرسه منصوریه دیری نپایید. پس از مدتی خبر درگذشت پدر وی را در اندوه فرو برد <ref>نابغه فقه و حدیث، ص 125</ref> و اندکی بعد دست حوادث مدرسه را به آتش کشید. <ref>الانوار النعمانیة، فی بیان معرفة النشاة الانسانیة، سید نعمت الله جزایری، ج 4،ص 145</ref> | ولی این بار اقامت در مدرسه منصوریه دیری نپایید. پس از مدتی خبر درگذشت پدر وی را در اندوه فرو برد <ref>نابغه فقه و حدیث، ص 125</ref> و اندکی بعد دست حوادث مدرسه را به آتش کشید. <ref>الانوار النعمانیة، فی بیان معرفة النشاة الانسانیة، سید نعمت الله جزایری، ج 4،ص 145</ref> | ||
نابغه فقه و | نابغه فقه و [[حدیث]]، ص 125 سید نعمت الله با خاطره استادان بزرگ شیراز: شیخ جعفر بحرانی (متوفای 1091 ق.) [[ابراهیم بن ملاصدرا]]، [[شاه ابوالولی بن شاه تقی الدین شیرازی]]، [[سید هشام بن حسین احسابی]]، <ref>نابغه فقه و حدیث، ص 129</ref> شیخ صالح بن عبد الکریم کزکزانی(متوفای 1098 ق.) <ref>نابغه فقه و حدیث، ص 129</ref> راه [[اصفهان]] را پیش گرفت. | ||
=شاگردان علامه جزایری= | =شاگردان علامه جزایری= | ||