اثریه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «اثريه‏ ظاهرا اين فرقه از شيعيانى هستند كه با ابو حنيفه و مذهب او كه مبتنى بر...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اثريه‏ ظاهرا اين فرقه از شيعيانى هستند كه با ابو حنيفه و مذهب او كه مبتنى بر قياس است، مخالف اند و براى اين كه مورد آزار و ايذاء حنفيه و اهل سنت قرار نگيرند، پاى شيطان را در ميان آورده به جاى ابو حنيفه او را مورد دشنام و اعتراض قرار می دهند.
فرقه اثريه‏ ظاهرا از شيعيانى هستند كه با [[ابو حنيفه]] و مذهب او كه مبتنى بر قياس است، مخالف اند و براى اين كه مورد آزار و ايذاء [[حنفيه]] و [[اهل سنت]] قرار نگيرند، اسم [[شيطان]] را آورده به جاى ابو حنيفه او را مورد دشنام و اعتراض قرار می دهند.


==اعتقادات==
==اعتقادات==
اثریه معتقدند که هر امر شرعی و حکم دینی که مربوط به امت اسلامی است، به طور کامل در قرآن بیان و نیز در اخبار نبوی مبین و معین شده است.
اثریه معتقدند که هر امر شرعی و حکم دینی که مربوط به [[امت اسلامی]]است، به طور کامل در [[قرآن]] بیان و نیز در [[اخبار نبوی]] مبین و معین شده است. پس هر آن چه که در  آیات و [[روایات]] بیان نشده است، نیازی نیست که آن را با قیاس نسبت به حکم دیگر، ثابت کنیم و خود را به وسواس بیندازیم. پس هیچ حاجتی به چنین تکلیف و قیاسی نداریم که ریشه در تفکر شیطانی دارد، زیرا اولین شخصی که قیاس را پایه گذاری کرد، [[ابلیس]] بود که طوق لعنت در گردنش ماند. ابلیس چون خودش از جن بود و از آتش آفریده شده بود و جوهر آتش را نورانی و حقیقت مطلق و جرم خاك را كثيف و ظلمانى می دانست، مغرورانه می گفت که آتش بهتر از خاك است و موجودی که از آتش آفریده شده است، وظیفه ندارد که بر خاک سجده  کند. وسواس شیطان و قیاسش بر او گران آمد و سبب اخراجش از نزد خداوند متعال شد و پر و بال ملک بودنش فرو ریخت و مسخ گشته و از آسمانی بودن زمینی شد. خداوند در باره ابلیس انواع امتحانات را انجام داد تا سر انجام درونش را رو کرد بدین جهت که در پی فهم رای خویش بود و از قیاس پیروی می کرد که اگر مطیع امر خداوند بود و فرمانش را اطاعت می کرد، از رحمت خداوند دور نمی شد. و این گونه است که می گوییم قرآن و خبر([[حدیث]]) بر ما کفایت می کند، زیرا در مسایل شرعی قیاس راه ندارد و هر حکمی که با قیاس اثبات شود، باطل خواهد بود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق  اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 24 باویرایش و اصلاحات گسترده در عبارات
پس هر آن چه که در  آیات و روایات بیان نشده است نیازی نیست آن را با قیاس دیگر احکام ثابت کنیم و خود را به وسواس اندازیم  و مثلا بگوییم که خمر حرام است زیرا که انسان را مست می کند پس هیچ حاجتی به چنین تکلیف و قیاسی نداریم زیرا اولین شخصی که قیاس را پایه گذاری کرد ابلیس بود و طوق لعنت در گردنش ماند. زیرا ابلیس تصور می کرد که جوهر آتش حقيقت مطلق است و نورانى، و جرم خاك كثيف مطلق و ظلمانى، بنا بر این، آتش بهتر از خاك است و وظیفه ای ندارد که بر خاک سجده  کند. وسواس شیطان و قیاسش بر او گران آمد و سبب اخراجش از نزد خداوند متعال شد و پر و بال ملک بودنش فرو ریخت و مسخ گشته و از آسمانی بودن زمینی شد خداوند در باره ابلیس انواع امتحانات را انجام داد و درونش را رو کرد بدین جهت که در پی فهم عقل بود و از قیاس پیروی کرد که اگر مطیع امر خداوند بود و فرمان او را اطاعت می کرد این مشکلات پیش نمی آمد و این گونه می باشد که قرآن و خبر( حدیث) بر ما کفایت می کند زیرا که در مسایل شرعی قیاس جایی ندارد و هر حکمی که به قیاس اثبات شود باطل می شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق  اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 24 باویرایش و اصلاحات گسترده در عبارات
</ref>
</ref>


confirmed
۵٬۷۴۷

ویرایش