پرش به محتوا

عرفه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲ اکتبر ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
خط ۲: خط ۲:


=فضیلت اعمال روز عرفه=
=فضیلت اعمال روز عرفه=
[[امام صادق]] علیه السلام می‌فرماید‌: هر كس در این روز قبل از رفتن به مراسم دعای روز عرفه در زیر آسمان دو ركعت نماز بخواند و در پیشگاه خداوند متعال به تمام گناهان و خطاهای خود اعتراف كند و حقیقتاً از درگاه پروردگار پوزش طلبد، خداوند متعال آن‌چه كه به اهل عرفات مقدر نموده او را نیز عطا می‌كند و تمام گناهان او را می‌آمرزد.
[[امام صادق]] علیه السلام می‌فرماید‌: هر کس در این روز قبل از رفتن به مراسم دعای روز عرفه در زیر آسمان دو رکعت نماز بخواند و در پیشگاه خداوند متعال به تمام گناهان و خطاهای خود اعتراف کند و حقیقتاً از درگاه پروردگار پوزش طلبد، خداوند متعال آن‌چه که به اهل عرفات مقدر نموده او را نیز عطا می‌کند و تمام گناهان او را می‌آمرزد.
   
   
مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح‌الجنان]] می‌گوید: روز عرفه از اعیاد عظیمه و بزرگ است هرچند به اسم عید نامیده نشده و روزی است كه حق‌تعالی بندگانش را به [[عبادت]] و طاعت خود فراخوانده و سفره‌های جود و احسان خود را برای آن‌ها گسترده و [[شیطان]] در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناك است.
مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح‌الجنان]] می‌گوید: روز عرفه از اعیاد عظیمه و بزرگ است هرچند به اسم عید نامیده نشده و روزی است که حق‌تعالی بندگانش را به [[عبادت]] و طاعت خود فراخوانده و سفره‌های جود و احسان خود را برای آن‌ها گسترده و [[شیطان]] در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است.
   
   
شب عرفه از لیالی متبركه و شب مناجات با قاضی‌الحاجات و [[توبه]] در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب است. كسی كه آن شب را به عبادت به سر آورد اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد.
شب عرفه از لیالی متبرکه و شب مناجات با قاضی‌الحاجات و [[توبه]] در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب است. کسی که آن شب را به عبادت به سر آورد اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد.


=نام عرفه از کجا آمده است؟=
=نام عرفه از کجا آمده است؟=
ریشه این نامگذاری سه وجه دارد:
ریشه این نامگذاری سه وجه دارد:
آنگاه كه [[جبرئیل]] (ع) [[مناسك حج]] را به [[حضرت ابراهیم]] (ع) می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت : «عرفت؟» یعنی «یاد گرفتی؟» و او پاسخ داد آری. لذا به این نام خوانده شد.
آنگاه که [[جبرئیل]] (ع) [[مناسک حج]] را به [[حضرت ابراهیم]] (ع) می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت : «عرفت؟» یعنی «یاد گرفتی؟» و او پاسخ داد آری. لذا به این نام خوانده شد.
وجه دیگر اینكه مردم از این جایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف می كنند.
وجه دیگر اینکه مردم از این جایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف می کنند.
بعضی دیگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی می دانند كه برای رسیدن به آن باید متحمل شد؛ چرا كه یكی از معانی «عرف» صبر و شكیبایی و تحمل است.
بعضی دیگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی می دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد؛ چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است.


=عرفات کجاست؟=
=عرفات کجاست؟=
خط ۲۳: خط ۲۳:


اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله
اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله
گناه‌كارترین فرد در عرفات كسی است كه از آن‌جا بازگردد در حالی كه گمان می‌برد هرگز آمرزیده نخواهد شد.
گناه‌کارترین فرد در عرفات کسی است که از آن‌جا بازگردد در حالی که گمان می‌برد هرگز آمرزیده نخواهد شد.


=حضرت آدم (ع) در صحرای عرفات=
=حضرت آدم (ع) در صحرای عرفات=
مطابق روایتی از [[امام صادق]] (ع)، وقتی جد اعلای ما [[حضرت آدم]] (ع) از باغ بهشتی به زمین فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز كوه صفا با چشم گریان در حال سجده بود. جبرئیل (ع)، فرود آمد و پرسید:
مطابق روایتی از [[امام صادق]] (ع)، وقتی جد اعلای ما [[حضرت آدم]] (ع) از باغ بهشتی به زمین فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز کوه صفا با چشم گریان در حال سجده بود. جبرئیل (ع)، فرود آمد و پرسید:
   
   
چرا می گریی، ای آدم؟
چرا می گریی، ای آدم؟
چرا نگریم در حالیكه از جوار خداوند به این دنیا فرود آمده ام؟
چرا نگریم در حالیکه از جوار خداوند به این دنیا فرود آمده ام؟
به درگاه خدا توبه كن و بسوی او بازگرد.
به درگاه خدا توبه کن و بسوی او بازگرد.
چگونه؟
چگونه؟
جبرئیل در روز هشتم ذیحجه آدم را به منی برد، آدم شب را در آنجا ماند و صبحگاهان عازم صحرای عرفات شد. جبرئیل هنگام خروج از مكه، احرام بستن و لبیك گفتن را به او آموخت و چون عصر روز عرفه فرا رسید، آدم را به غسل فرا خواند و پس از نماز عصر، او را به وقوف در عرفات دعوت كرد و كلماتی را كه از پروردگار دریافت كرده بود به وی تعلیم داد، این كلمات عبارت بودند از:
جبرئیل در روز هشتم ذیحجه آدم را به منی برد، آدم شب را در آنجا ماند و صبحگاهان عازم صحرای عرفات شد. جبرئیل هنگام خروج از مکه، احرام بستن و لبیک گفتن را به او آموخت و چون عصر روز عرفه فرا رسید، آدم را به غسل فرا خواند و پس از نماز عصر، او را به وقوف در عرفات دعوت کرد و کلماتی را که از پروردگار دریافت کرده بود به وی تعلیم داد، این کلمات عبارت بودند از:
   
   
سبحانك اللهم و بحمدك
سبحانک اللهم و بحمدک
لا اله الا انت
لا اله الا انت
علمت و ظلمت نفسی
علمت و ظلمت نفسی
و اعترفت بذنبی
و اعترفت بذنبی
اغفر لی انك انت الغفور الرحیم
اغفر لی انک انت الغفور الرحیم
   
   
یعنی:
یعنی:
جز تو خدایی نیست
جز تو خدایی نیست
كار بدی كردم و بر خود ظلم نمودم
کار بدی کردم و بر خود ظلم نمودم
اینك به گناه خود اعتراف می كنم
اینک به گناه خود اعتراف می کنم
مرا ببخش كه تو بخشنده و مهربانی.
مرا ببخش که تو بخشنده و مهربانی.


آدم (ع) تا غروب آفتاب همچنان دعا میكرد و با تضرع اشك می ریخت. وقتی كه آفتاب غروب كرد همراه جبرئیل روانه مشعر شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپاخاست و به دعا پرداخت… تا اینكه سرانجام بخشیده شد …
آدم (ع) تا غروب آفتاب همچنان دعا میکرد و با تضرع اشک می ریخت. وقتی که آفتاب غروب کرد همراه جبرئیل روانه مشعر شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپاخاست و به دعا پرداخت… تا اینکه سرانجام بخشیده شد …


=امام حسین (ع) و عرفه=
=امام حسین (ع) و عرفه=
روز عرفه داراى دعاهاى فراوانى است؛ ولى در این میان، دعاى عرفه امام حسین علیه السلام داراى جایگاه ممتاز و ویژه است و در واقع، ناب ‏ترین و عمیق‏ ترین معارف الهى و توحیدى در این دعا، بر زبان سالار شهیدان علیه السلام جارى گشته است.
روز عرفه داراى دعاهاى فراوانى است؛ ولى در این میان، دعاى عرفه امام حسین علیه السلام داراى جایگاه ممتاز و ویژه است و در واقع، ناب ‏ترین و عمیق‏ ترین معارف الهى و توحیدى در این دعا، بر زبان سالار شهیدان علیه السلام جارى گشته است.
امام حسین علیه السلام در آخرین عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهى از خاندان و فرزندان و شیعیان، با نهایت ‏خاكسارى و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در جانب چپ كوه ایستادند . امام (ع) چهره مبارك خود را به سوى كعبه گردانید مانند مسكین نیازمندى كه غذا می‌طلبد، دست‏ها را برابر صورت خود گرفت و دعایش را چنین آغاز كرد:
امام حسین علیه السلام در آخرین عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهى از خاندان و فرزندان و شیعیان، با نهایت ‏خاکسارى و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در جانب چپ کوه ایستادند . امام (ع) چهره مبارک خود را به سوى کعبه گردانید مانند مسکین نیازمندى که غذا می‌طلبد، دست‏ها را برابر صورت خود گرفت و دعایش را چنین آغاز کرد:


«الحمدلله الذى لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا كصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندى را سزاست كه چیزى قضایش را دور نمی‌سازد و از عطا و بخشش او جلوگیرى نمی‌‏كند و هیچ آفریننده اى آفرینش او را ندارد و او سخاوتمندى بی‌‏انتهاست.»
«الحمدلله الذى لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندى را سزاست که چیزى قضایش را دور نمی‌سازد و از عطا و بخشش او جلوگیرى نمی‌‏کند و هیچ آفریننده اى آفرینش او را ندارد و او سخاوتمندى بی‌‏انتهاست.»


حضرت (ع) سپس به بیان گوشه اى از نعمت‏هاى بى پایان خداوند كه انسان را در تمام مراحل رشد و تكامل در برگرفته، مى‏پردازد و مهربانى مادران و دایه ها و مواظبت و پرستارى و دل ‏سوزى آنان را از الطاف و عنایت‏هاى خداوند می شمرد؛ سپس به لزوم شكر نعمت‏هاى الهى اشاره می كند و خود را از اداى یك شكر نیز عاجز و ناتوان می بیند .
حضرت (ع) سپس به بیان گوشه اى از نعمت‏هاى بى پایان خداوند که انسان را در تمام مراحل رشد و تکامل در برگرفته، مى‏پردازد و مهربانى مادران و دایه ها و مواظبت و پرستارى و دل ‏سوزى آنان را از الطاف و عنایت‏هاى خداوند می شمرد؛ سپس به لزوم شکر نعمت‏هاى الهى اشاره می کند و خود را از اداى یک شکر نیز عاجز و ناتوان می بیند .


=عرفه در سیره معصومین علیه السلام=
=عرفه در سیره معصومین علیه السلام=
مسروق یكی از یاران اهل بیت علیهم السلام می‌گوید:
مسروق یکی از یاران اهل بیت علیهم السلام می‌گوید:
در روز عرفه به حضور امام حسین علیه السلام شرفیاب شدم در حالی كه پیش روی آن حضرت ویارانش قرآن‌ها قرار داشت و آنان روزه‌دار بودند از محضر ایشان سؤالی كردم و پاسخ خود را دریافت نمودم و از حضورش بیرون آمدم و سپس به محضر امام حسن علیه السلام رفتم و مشاهده كردم كه مردم بر سفره‌های آماده از طعام وارد می‌شدند و می‌خوردند و یا با خود می‌بردند. امام حسن علیه السلام مرا آشفته حال دید و فرمود:
در روز عرفه به حضور امام حسین علیه السلام شرفیاب شدم در حالی که پیش روی آن حضرت ویارانش قرآن‌ها قرار داشت و آنان روزه‌دار بودند از محضر ایشان سؤالی کردم و پاسخ خود را دریافت نمودم و از حضورش بیرون آمدم و سپس به محضر امام حسن علیه السلام رفتم و مشاهده کردم که مردم بر سفره‌های آماده از طعام وارد می‌شدند و می‌خوردند و یا با خود می‌بردند. امام حسن علیه السلام مرا آشفته حال دید و فرمود:
ای مسروق! چرا غذا نمی‌خوری؟ عرضه داشتم سرورم! من روزه دارم اما چیزی به ذهنم رسید و می‌خواهم سؤال كنم؟ امام حسن علیه السلام فرمود: هرچه می‌خواهی سؤال كن! گفتم: به خدا پناه می‌برم كه رفتار شما خاندان نبوت با هم‌دیگر تفاوت داشته باشد. بر امام حسین علیه السلام وارد شدم و او را دیدم كه به انتظار افطار نشسته است و بر شما وارد شدم و می‌بینم كه روزه نیستید؟ امام حسن علیه السلام مرا به سینه خود چسبانید و با مهربانی فرمودند: آیا نمی‌دانی كه خدای متعال ما اهل بیت پیامبر را برای تدبیر امور امت فرا خوانده است؟
ای مسروق! چرا غذا نمی‌خوری؟ عرضه داشتم سرورم! من روزه دارم اما چیزی به ذهنم رسید و می‌خواهم سؤال کنم؟ امام حسن علیه السلام فرمود: هرچه می‌خواهی سؤال کن! گفتم: به خدا پناه می‌برم که رفتار شما خاندان نبوت با هم‌دیگر تفاوت داشته باشد. بر امام حسین علیه السلام وارد شدم و او را دیدم که به انتظار افطار نشسته است و بر شما وارد شدم و می‌بینم که روزه نیستید؟ امام حسن علیه السلام مرا به سینه خود چسبانید و با مهربانی فرمودند: آیا نمی‌دانی که خدای متعال ما اهل بیت پیامبر را برای تدبیر امور امت فرا خوانده است؟
اگر همه ما بر چیزی اتفاق كنیم دیگر غیر آن بر شما روا نخواهد بود من در این روز روزه نگرفته‌ام به جهت روزه‌خواران شما و برادرم حسین علیه‌السلام روزه گرفته است جهت روزه‌داران شما.
اگر همه ما بر چیزی اتفاق کنیم دیگر غیر آن بر شما روا نخواهد بود من در این روز روزه نگرفته‌ام به جهت روزه‌خواران شما و برادرم حسین علیه‌السلام روزه گرفته است جهت روزه‌داران شما.
   
   
امام محمد باقر علیه السلام می‌فرماید:
امام محمد باقر علیه السلام می‌فرماید:
   
   
پیامبر گرامی اسلام روز عرفه به هنگام غروب آفتاب در حال نیایش بود و در حالی كه چشمان مباركش پر از اشك بود در آخرین كلامش فرمود ای بهترین سؤال شده و بخشنده‌ترین عطابخش و مهربان‌ترین مهربانان رحمت خود را بر من فرو ریز.
پیامبر گرامی اسلام روز عرفه به هنگام غروب آفتاب در حال نیایش بود و در حالی که چشمان مبارکش پر از اشک بود در آخرین کلامش فرمود ای بهترین سؤال شده و بخشنده‌ترین عطابخش و مهربان‌ترین مهربانان رحمت خود را بر من فرو ریز.


=احکام فقهی=
=احکام فقهی=
خط ۸۱: خط ۸۱:
1.احیا و نماز و عبادت در شب عرفه
1.احیا و نماز و عبادت در شب عرفه


2. دعا در شب عرفه (كه گفته شده است مستجاب می گردد) .
2. دعا در شب عرفه (که گفته شده است مستجاب می گردد) .


3. زیارت امام حسین (ع) در شب عرفه.
3. زیارت امام حسین (ع) در شب عرفه.
خط ۸۹: خط ۸۹:
5. روزه روز عرفه (اگر سبب ضعف و مانع از دعا و مناجات نشود) .
5. روزه روز عرفه (اگر سبب ضعف و مانع از دعا و مناجات نشود) .


6. قرائت دعای عرفه امام حسین علیه السلام (كه بهتر است بعد از نماز عصر باشد) .
6. قرائت دعای عرفه امام حسین علیه السلام (که بهتر است بعد از نماز عصر باشد) .


7. قرائت دعای عرفه امام سجاد علیه السلام (كه در صحیفه سجادیه موجود است).
7. قرائت دعای عرفه امام سجاد علیه السلام (که در صحیفه سجادیه موجود است).


8. زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه.
8. زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه.
خط ۹۹: خط ۹۹:
10. اعتراف و اقرار به گناهان.
10. اعتراف و اقرار به گناهان.


11. دو ركعت نماز كه در ركعت اوّل بعد از حمد، سوره توحید و در ركعت دوم بعد از حمد، سوره كافرون خوانده می شود. سپس چهار ركعت نماز كه در هر ركعت بعد از حمد،پنجاه مرتبه سوره توحید (این نماز در واقع همان نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است) .<ref>https://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=4810  
11. دو رکعت نماز که در رکعت اوّل بعد از حمد، سوره توحید و در رکعت دوم بعد از حمد، سوره کافرون خوانده می شود. سپس چهار رکعت نماز که در هر رکعت بعد از حمد،پنجاه مرتبه سوره توحید (این نماز در واقع همان نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است) .<ref>https://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=4810  
</ref>
</ref>


Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش