confirmed
۵٬۹۱۷
ویرایش
اهل الرجعه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اهل الرجعه''' یا اهل رجعت به کسانی می گویند که در دنیا به آن ها ظلم شده و اکنون در سرای دیگر | '''اهل الرجعه''' یا اهل رجعت به کسانی می گویند که در دنیا به آن ها ظلم شده و اکنون در سرای دیگر هستند، اما در زمانی پیش از [[قیامت]] به امر الهی به دنیا باز می گردند تا از کسانی که به آن ها ظلم کرده اند، انتقام بگیرند.این امر پس از ظهور [[حضرت مهدى]] عجل الله تعالی فرجه الشریف واقع خواهد شد. | ||
==رجعت از نظر معنا شناسی== | |||
رجعت در لغت به معنای بازگشت است. <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه رجع؛ طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه رجع.</ref> و مقصود آن است که تعدادی از مردگان در زمان ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به دنیا باز می گردند. <ref>سید مرتضی، رسائل المرتضی، ۱۴۰۵ق،ج۱، ص۱۲۵؛ شیخ مفید، اوائل المقالات، سال ۱۴۱۳ هجری قمری، ج۴، ص۷۷.</ref> در میان راوایات از کلماتی نظیر «کرّه»، «ردّ» و «حشر» برای اشاره به رجعت استفاده شده است. <ref>بهمنی اصغر، رجعت از دیدگاه متکلمان برجسته شیعی،قم، انتشارات زایر، سال 1385 هجری شمسی، ص۲۷.</ref> | |||
==رجعت در نگاه امامیه== | |||
یکی از ضروریات مذهب امامیه، اعتقاد به رجعت است. <ref>طاهری ورسی احمد علی، رجعت یا حیات دوباره، قم،انتشارات مسجد جمکران،سال ۱۳۸۴هجری شمسی، ص۵۹</ref>. البته از منظر برخی انکار رجعت موجب خروج از دین نمی شود. <ref>شبر سید عبد الله، حق الیقین فی معرفه اصول الدین، سال ۱۹۹۷ میلادی، ج۲، ص۳۵۴.</ref> رجعت بالاترین نشانه آشکار در تشیع دانسته شده است.<ref>گلپایگانی سید محمد رضا، ارشادالسائل، سال ۱۴۰۳ هجری قمری، ص۲۰۳.</ref> و برخی از متکلمان شیعه مثل شیخ مفید <ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۴ق، ص۴۸.</ref> | |||
سید مرتضی، <ref>سید مرتضی، رسائل المرتضی، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref>و علامه مجلسی <ref>مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، سال ۱۴۱۰ هجری قمری، ج۵۳، ص۱۲۲.</ref> بر درست بودن اعتقاد به رجعت اجماع کرده اند. شیخ حر عاملی معتقد است در میان علمای امامیه کسی وجود ندارد که رجعت را انکار و روایات آن را تضعیف و تاویل کرده باشد. <ref>شیخ حرّ عاملی، الایقاظ من الهجعة بالبرهان علی الرجعة سال ۱۳۸۰ هجری شمسی، ص۴۰۷.</ref> | |||
==تاریخچه اعتقاد به رجعت== | |||
اعتقاد به رجعت در قرن اول هجری قمری در میان شیعه مطرح بوده به گونه ای که در کتاب سلیم بن قیس که از قدیمی‌ترین کتاب‌های شیعه است نام رجعت آمده است. <ref>سلیم بن قیس هلالی، کتاب سلیم بن قیس، سال ۱۴۱۶ هجری قمری، ج۲، ص۵۶۲</ref> و بعدا در قرن دوم و سوم هجری قمری، اعتقاد به رجعت از نشانه‌های آشکار شیعه بر شمرده شده وفضل بن شاذان دو کتاب در این باره نگاشته است. <ref>نجاشی احمد بن علی، رجال نجاشی، سال ۱۳۶۵شمسی، ج۲، ص۱۶۸.</ref> علاوه روایات فراوانی در باره رجعت نقل شده است. <ref>کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، سال ۱۴۰۷ هجری قمری، ج۱، ص۱۹۶، ج۳،ص۱۳۱، ج۸، ص۵۰.</ref> همچنین شیخ صدوق برخی از این روایات را در کتاب هایش آورده و اعتقاد به آن را درست دانسته است. | |||
<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، سال ۱۳۷۸ شمسی، ج۲، ص۲۰۱</ref> <ref>شیخ صدوق، الخصال، سال ۱۳۶۲هجری شمسی، ص۱۰۸</ref> <ref>شیخ صدوق، معانی الاخبار، سال ۱۳۶۱هجری شمسی، ص ۳۶۵.</ref> | |||
==تفسیر دیگر رجعت== | |||
از نگاه برخی از شیعیان، رجعت به معنای زنده‌شدن امامان و مومنان پاک نیست، بلکه به معنای بازگشت قدرت به مکتب اهل بیت علیهم السلام است که موجب استیلای تفکرات منسوب به امامت و شیعه بر جهان خواهد شد. | |||
<ref>سید مرتضی، رسائل المرتضی، سال ۱۴۰۵ هجری قمری، ج۱، ص۱۲۵</ref> <ref>شیخ طبرسی، مجمع‌البیان، سال ۱۴۰۸ هجری قمری، ج۷، ص۲۳۴. | |||
</ref> با این حال در منابع اشاره نشده است که چه کسی یا گروهی رجعت را این گونه تفسیر کرده است.<ref>طاهری ورسی احمد علی، رجعت یا حیات دوباره، قم،انتشارات مسجد جمکران،سال ۱۳۸۴هجری شمسی، ص63</ref> | |||
==رجعت از منظر دیگر ادیان== | |||
در روایات آمده است که رجعت مختص مسلمانان نیست. از این رو که به رجعت دانیال، یوشع، عیسی و خضر و نیز برخی از مومنان دیگر ادیان چون اصحاب کهف اشاره شده است.البته مفهوم این دسته از روایات خیلی روشن نیست.<ref>مجلسی محمد باقر، بحارالانوار، سال ۱۴۱۰ هجری قمری، ج۵۳،ص۴۰و۷۶و۷۷و۹۰ </ref>در هر صورت، از مفهوم کلی روایات می توان نتیجه گرفت که مؤمنان خالص و کافران خالص رجعت خواهند کرد.<ref>دانشنامه امام مهدی، سال۱۳۹۳ شمسی، ج۸، ص۴۷.</ref> | |||
==رجعت کنندگان== | ==رجعت کنندگان== | ||
مشهور آن است که رجعت مختص مومنان و کافران خالص است. در این باره روایات بسیاری مبنی بر رجعت پیامبران، اولیای خاص الهی خصوصا امام علی علیه السلام و امام حسین علیه السلام هنگام ظهور قائم آل محمد صلوات الله علیه وارد شده است.در برخی از منابع آمده است از جمله کسانى که به دنیا رجعت مى کنند [[حضرت على (ع)]] بن أبی طالب و فرزند او [[امام حسین|امام على بن الحسین]] (ع) است که پس از انتقام از دشمنان خود، مدت زیادی را در جهان سلطنت مىنمایند. <ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 84 با ویرایش و اصلاح عبارات. </ref>در برخی دیگر از روایات به رجعت جمعی از اصحاب خاص پیامبر و امام علی علیه السلام اشاره شده است و هم چنین نام شهدا برای رجعت آمده است. در موازات رجعت مومنان خالص، کافران و منافقان رجعت خواهند کرد که در یک کلام می توان آن را با عنوان رجعت خالصان در ایمان و رجعت خالصان در کفر معرفی کرد.<ref>دانشنامه امام مهدی،۱۳۹۳ش، ج۸، ص۴۷.</ref> | |||
</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||