ابوعلی دقاق نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

!حسن بن علی بن محمد نیشابوری

|أبو علی الدقاق

'''أبو علی الدقاق''' او حسن بن علی بن محمد نیشابوری دارای اصالتی نیشابوری زاهد، عارف و شیخ [[صوفیه]] بود. او هم نشینی با أباالقاسم النصر آبادی و أبی القاسم القشیری را تجریه کرده است. قشیری با فاطمه<ref>سير أعلام النبلاء ط الرسالة (18/ 228)</ref> دختر دقاق ازدواج کرد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%B9%D9%84%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%82%D8%A7%D9%82_%D8%A7%D9%84%D9%86%D9%8A%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B1%D9%8A#cite_note-4 أبو علي الدقاق النيسابوري]</ref>.

او به کار موعظه در باب معرفت مشغول بود همانطور که صاحب شذرات الذهب از الكواكب الدّریّة فی تراجم الصوفیة نقل می کند: او منبع جوشان علم، اهل مدارا و حلم، روشی پسندیده در زندگی و در طریقت پیرو [[جنید بغدادی|جنید]] و اسراری را همچون [[سری سقطی]] در بر داشت. مذهب [[شافعی]] را از قفّال، حصری و دیگرانی فرا گرفته بود. در [[اصول]]، [[فقه]] و ادبیات سرآمد بود. تا آن که در سفری او را یافتم او مشغول به کار بود و در عین حال وارد بر سلک [[تصوف]] شده بود<ref>شذرات الذهب في أخبار من ذهب (5/ 40)</ref>. او پس از یادگیری ادبیات و اصول راهی مرو شد و از دانش الخضری فقه را فرا گرفت و در آن سرآمد شد.

هر کس بخاطر امور دنیوی خود را فروتن کند دو سوم دینش از بین می برد زیرا با زبان و ظاهر  تسلیم او شده و اگر قلبا بر او فروتنی کند تمام دینش از بین می رود<ref>البداية والنهاية ط إحياء التراث (12/ 16)</ref>.

و گفت: مردم در مورد فقر و ثروت صحبت کردند که هر دو خوب است است و به نظر من بهتر است مرد کفایت امور خود را بدهد تا مصون بماند<ref>طبقات الشافعية الكبرى: السبكي(هجر، ط:الثانية 1413هـ) (صـ:4/ 331)</ref>.  

همانطور که خداوند می فرماید: (مرا یاد کن تا شما را یاد  کنم) [بقره: 152] مرا تا زنده باشی به یاد آور و من تو را به یاد می آورم در حالی که در زیر خاک مرده ایو خویشاوندان، دوستان و عزیزانت همگی تو را  رها کرده اند.

وی در ذی الحجه در سال 405 هجری درگذشت<ref>تبيين كذب المفتري (226)</ref>و در سال 412 هجری نیز گفته شده است<ref>في النجوم الزاهرة فى ملوك مصر والقاهرة (4/ 255)</ref>.