confirmed، مدیران
۳۷٬۱۷۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
[[شهادت]] [[امام محمدتقی (ع)]] در سن 25 سالگی در سال 220 هجری قمری. قبر شریفش در بقعه کاظمیه است. <ref>مفاتیح الجنان، ص 248</ref> | [[شهادت]] [[امام محمدتقی (ع)]] در سن 25 سالگی در سال 220 هجری قمری. قبر شریفش در بقعه کاظمیه است. <ref>مفاتیح الجنان، ص 248</ref> | ||
=اعمال مهمترین روزهای ماه ذی القعده= | |||
برخی از ایام این ماه پرفضیلت، اعمال مخصوصی دارد که شامل : | |||
==اعمال یکشنبه ذیقعده== | |||
روز یکشنبه ماه ذی القعده [[پیامبر اکرم(ص)]] از منزل خارج شدند و فرمودند:«ای مردم! چه کسی می خواهد [[توبه]] کند؟» همه پاسخ مثبت دادند. آنگاه فرمود:«غسل کنید، وضو بگیرید و چهار رکعت [[نماز]] بخوانید. در هر رکعت یک بار سوره حمد، سه بار سوره اخلاص و یک بار هم سوره فلق و ناس بخوانید. پس از اتمام نماز، 70 مرتبه استغفار کنید و سپس بگویید: | |||
لا حول و لاقوة الا بالله العلی العظیم و بعد از آن، این دعا را بخوانید: | |||
«یا عزیز یا غفار اغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فانه لا یغفر الذنوب الا انت» | |||
سپس فرمود:«کسی که این عمل را به جا آورد از آسمان به او ندا می رسد:ای بنده خدا، توبه ات پذیرفته شد و گناهانت بخشوده گشت، کردارت را از سر بگیر...» <ref>المراقبات، ص 187</ref> | |||
برای این نماز ثواب زیادی ذکر شده، از جمله اینکه سید بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال روایتی از [[رسول اکرم (ص)]] نقل نموده که حضرت فرمود:هر که این نماز را به جا آورد؛ توبه او مقبول و گناهانش آمرزیده شود، دشمنان او در [[روز قیامت]] از او راضی شوند، با [[ایمان]] می میرد، [[دین]] و ایمانش از وی گرفته نمی شود؛ قبرش گشاده و نورانی شده و والدینش از او راضی گردند؛ مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد؛ توسعه رزق پیدا کند؛ ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان دهد. | |||
==روزه سه روز متوالی در ماه ذی القعده== | |||
[[رسول خدا(ص)]] فرمودند:کسی که سه روز از ماه حرام، پنجشنبه، جمعه و شنبه را روزه بگیرد، خداوند عبادت یک سال را برای او می نویسد. | |||
==اعمال روز 25 ذیقعده== | |||
25 ذی القعده روزی است که معروف است دحو الارض (یعنی پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه بر روی آب ) اتفاق افتاده است و به همین خاطر این روز و شبش از ایام و لیالی شریفه است که خداوند رحمت خود را در این روز و شب شامل حال بندگانش می کند. اعمال شب و روز 25 ذیقعده عبارتند از : | |||
'''غسل''' | |||
مرحوم [[شهید اول]] در دو کتاب الدّروس الشرعیة و ذکری الشیعة، غسل روز بیست و پنجم ذی القعده را در زمره غسل های مستحبّی معرفی می کند. <ref>الدّروس الشرعیة، ج1،ص 313</ref> | |||
'''روزه''' | |||
ابواسحاق عُرَیضی می گوید:در قلبم افتاد که چه ایّامی از سال روزه گرفته شود. لذا قصد کردم نزد [[حضرت هادی (ع)]] بروم. حضرت در منطقه بِصَریا بودند. این امر را به هیچکس نگفتم. نزد حضرت رفتم، وقتی مرا دید فرمود:ای ابواسحاق، آمدی از من از ایامی سؤال نمایی که در آن ایام روزه گرفته می شود. | |||
آن ها چهار روز می باشند:روز بیست و هفتم رجب که خداوند رسولش (ص) را بر خلقش [[مبعوث]] نمود، روز میلاد رسول خدا (ص) که هفدهم ربیع الاول است، روز بیست و پنجم ذی القعده که روز گسترده شدن زمین از زیر کعبه است، و روز [[غدیر]] که رسول خدا (ص) برادرش [[علی (ع)]] را به عنوان پرچم هدایت برای مردم و امام بعد از خودش اقامه کرد. عرض کردم:فدایت شوم، راست فرمودی، من به همین منظور آمده بودم. شهادت می دهم که تو حجّت خدا بر خلقش می باشی. <ref>تهذیب الأحکام، ج 4،ص 305-306</ref> | |||
[[حضرت رضا (ع)]] فرمود:در بیست و پنجم ذی القعده، زمین از زیر کعبه پهن و گسترش یافت. هرکس این روز را روزه بگیرد، گویا مانند کسی است که شصت ماه را روزه گرفته باشد. <ref>من لایحضره الفقیه، ج 2،ص 89/ وسائل الشیعة، ج 10،ص 449 به نقل از ثواب الاعمال</ref> | |||
[[حضرت کاظم (ع)]] فرمود:هرکس روز بیست و پنجم ذی القعده روزه بگیرد، خداوند روزه شصت ماه را برای او می نویسد. <ref>کافی،ج 4، ص 149</ref> | |||
رسول خدا (ص) فرمود:هرکس بیست و پنجم ماه ذی القعده روزه بگیرد، مانند روزه هفتاد سال می باشد. <ref>اقبال الاعمال،ص 619</ref> | |||
حضرت کاظم (ع) فرمود:هرکس در روز بیست و پنجم ذی القعده روزه بگیرد، کفّاره هفتاد سال(گناه) اوست. <ref>من لایحضره الفقیه،ج 2،ص 242</ref> | |||
[[امیرالمؤمنین (ع)]] فرمود:هرکس این روز را روزه گیرد، و شب آن را (یعنی شب بیست و پنجم) به شب زنده داری و عبادت بپردازد، برای او عبادت صد سال منظور می شود، به گونه ای که در تمام روزهای آن سال ها، روزه گرفته و شب هایش را به عبادت به پا خاسته باشد. <ref>اقبال الاعمال، ص618-619</ref> | |||
محمد بن عبدالله گفت:حضرت رضا (ع) روز بیست و پنجم ذی القعده بر ما وارد شد و فرمود:امروز، روزه بگیرید، من نیز روزه ام. <ref>کافی،ج 4،ص149-150</ref> | |||
روایت شده است که هر کس روز بیست و پنجم ذی القعده را روزه بگیرد، هرچیزی میان آسمان و زمین برای او استغفار می کند. <ref>اقبال الاعمال، ص 619</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= |