۸٬۲۰۰
ویرایش
شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''ماه شعبان''' ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی است برای شست‌وشوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیا زدگی. هشتمین ماه از ماه‌های قمری، شعبان نام دارد. یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به پیامبر(ص) | '''ماه شعبان''' ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی است برای شست‌وشوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیا زدگی. هشتمین ماه از ماه‌های قمری، شعبان نام دارد. یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به پیامبر(ص). | ||
[[پیامبر اسلام(ص)]] در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: ماه شعبان، ماه شریفی است، و ماه من است، و حاملین عرش آن‌را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسند. | [[پیامبر اسلام(ص)]] در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: ماه شعبان، ماه شریفی است، و ماه من است، و حاملین عرش آن‌را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسند. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
در لغت به یک نحوه و در روایات به نحوة دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب]] گفته شده است و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری رمضان و رجب. <ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref> | در لغت به یک نحوه و در روایات به نحوة دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب]] گفته شده است و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری رمضان و رجب. <ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref> | ||
شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی [[مؤمنان]] و حسنه در آن منشعب و بسیار می‌گردد، این ماه شعبان نام گرفت. | |||
شعبان یکی از ماه های قمری است و آن را شعبان نامیدهاند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده میشدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین ثعلب هم گفته است که: برخی میگویند شعبان را [شعبان نامیدهاند چون بین دو ماه رجب و رمضان واقع شده است] در کتاب تاج العروس هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیه اش ذکر کرده است . <ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref> | شعبان یکی از ماه های قمری است و آن را شعبان نامیدهاند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده میشدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین ثعلب هم گفته است که: برخی میگویند شعبان را [شعبان نامیدهاند چون بین دو ماه رجب و رمضان واقع شده است] در کتاب تاج العروس هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیه اش ذکر کرده است . <ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref> | ||