ابوعبدالله صبیحی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''أبو عبد الله الصبیحی''' یا الصنجی او را الحُسَین بن عبد الله بن أبی بكر می نامیدند؛ کنیه اش  أبو علی و از علمای [[اهل سنت]] و [[صوفی]] قرن چهارم هجری قمری بود <ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي[؟]، ص252-254، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>.

او از مردم [[بصره]] [[عراق]] بود و گفته می شد که او سی سال در خانه خود مشغول عزلت ، ریاضت و عبادت بود<ref>الطبقات الكبرى، عبد الوهاب الشعراني، ج1، ص88، ط1315 هـ، مكتبة محمد المليجي الكتبي وأخيه، مصر</ref>. سپس مردم بصره او را از آنجا بیرون کرده، بنابراین او به شوش(شهری در استان [[خوزستان]]) رفت و در آنجا وفات یافت و در همان شهر به خاک سپرده شد.

مقام ربوبی برتر از مقام عبودیت و ربوبیت است که باعث عبودیت در بندگان می شود و تحقق عبودیت واقعی مشاهده مقام ربوبیت است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%B5%D8%A8%D9%8A%D8%AD%D9%8A أبو عبد الله الصبيحي]</ref>.