۸۷٬۶۵۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
|- | |- | ||
|نام کامل | |نام کامل | ||
|شمسالدین ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن محمد لواتی طنجی | |شمسالدین ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن محمد لواتی طنجی | ||
|- | |- | ||
|لقب | |لقب | ||
|شمس الدین | |شمس الدین | ||
|- | |- | ||
|زادگاه | |زادگاه | ||
|[[مراکش]] • شهر تنجه (تنگه) | |[[مراکش]] • شهر تنجه (تنگه) | ||
|- | |- | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|[[عربستان]] • [[مصر]] • [[شام]] • [[فلسطین]] • [[حجاز]] • [[عراق]] • [[ایران]] • [[یمن]] • [[بحرین]] • ترکستان • بینالنهرین • بخشی از [[هند]] • [[چین]] • جاوه • خاور [[اروپا]] • خاور [[آفریقا]] | |[[عربستان]] • [[مصر]] • [[شام]] • [[فلسطین]] • [[حجاز]] • [[عراق]] • [[ایران]] • [[یمن]] • [[بحرین]] • ترکستان • بینالنهرین • بخشی از [[هند]] • [[چین]] • جاوه • خاور [[اروپا]] • خاور [[آفریقا]] | ||
|- | |- | ||
|هم دوره با | |هم دوره با | ||
|مارکو پولو | |مارکو پولو | ||
|- | |- | ||
|[[دین]] | |[[دین]] | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن بطوطه محمد بن عبد الله بن محمد بن إبراهیم لواتی طنجی'''، | '''ابن بطوطه محمد بن عبد الله بن محمد بن إبراهیم لواتی طنجی'''، ابوعبدالله، در شهر طنجه سال ۷۰۳ ق/۱۳۰۴ م در [[مغرب]] بدنیا آمد و سال ۷۲۵ ه بسوی [[مکه]] عزیمت نمود و [[مصر]]، [[شام]]، [[حجاز]]، [[عراق]]، [[ایران]]، [[یمن]]، [[بحرین]]، [[ترکستان]]، میانرودان و بخشی از [[هند]] و [[چین]]، جاوه و شرق آفریقا را پیمود و سرانجام به مغرب نزد شاه ابی عنان از شاهان بنی مرین برگشت. سفر او ۲۷ سال به درازا کشید (۱۳۲۵-۱۳۵۲ م) و در مراکش سال ۷۷۹ ه/۱۳۷۷ م. درگذشت. | ||
این جهانگرد معروف آمازیغی ۵ و یا ۶ بار به ایران سفر نمود و در تمام سفرهای شرقی خود از زبان فارسی برای ارتباط با غیر عربها استفاده نمود.او به دو سوی سواحل دریای فارس([[خلیج فارس]] کنونی) و شهرهای فارس از جمله [[شیراز]]، خوزیه ([[خوزستان]])، تستر([[شوشتر]])، [[تبریز]] و [[خراسان]] سفرکرده است. سفرنامه ابن بطوطه از کتابهای با ارزش جغرافیایی سدههای میانهاست. | این جهانگرد معروف آمازیغی ۵ و یا ۶ بار به ایران سفر نمود و در تمام سفرهای شرقی خود از زبان فارسی برای ارتباط با غیر عربها استفاده نمود. او به دو سوی سواحل دریای فارس([[خلیج فارس]] کنونی) و شهرهای فارس از جمله [[شیراز]]، خوزیه ([[خوزستان]])، تستر([[شوشتر]])، [[تبریز]] و [[خراسان]] سفرکرده است. سفرنامه ابن بطوطه از کتابهای با ارزش جغرافیایی سدههای میانهاست. | ||
=ابن بطوطه کیست= | =ابن بطوطه کیست= | ||
شمسالدین ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن محمد لواتی طنجی مشهور به ابنبطوطه به سال (703 ق.) در طنجه واقع در مغرب به دنیا آمد و در سال (770 یا 779 ق.) درگذشت. او را از طایفه بربرهای لواته دانستهاند. خانواده وی از دانشمندان [[مالکی مذهب]] بودند و در مراکش شغل قضاوت داشتند. <ref> الدرر الکامنه، ج 3، ص 480-481؛ تاریخ نوشتههای جغرافیایی، ص 331؛ تحفة النظار، ج 1، مقدمه، ص 80</ref> او نیز | شمسالدین ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن محمد لواتی طنجی مشهور به ابنبطوطه به سال (703 ق.) در طنجه واقع در مغرب به دنیا آمد و در سال (770 یا 779 ق.) درگذشت. او را از طایفه بربرهای لواته دانستهاند. خانواده وی از دانشمندان [[مالکی مذهب]] بودند و در مراکش شغل قضاوت داشتند. <ref> الدرر الکامنه، ج 3، ص 480-481؛ تاریخ نوشتههای جغرافیایی، ص 331؛ تحفة النظار، ج 1، مقدمه، ص 80</ref> او نیز با سنّ کم در همان ابتدای راه بهعنوان قاضی کاروان [[حج]] [[تونس]] انتخاب شد و در طول سفر نیز با دانشوران دیدار کرد و از برخی اجازه روایت گرفت و بعدها نیز در [[هند]] به منصب قضا رسید. | ||
همین از علاقه و اشتغال او به [[علوم دینی]] حکایت دارد. <ref> Ibn Battuta، P2-3</ref> پژوهشگران کوشیدهاند بر پایه این | همین از علاقه و اشتغال او به [[علوم دینی]] حکایت دارد.<ref> Ibn Battuta، P2-3</ref> پژوهشگران کوشیدهاند بر پایه این سفرنامه تصویری از روحیات و احوال ابنبطوطه ترسیم کنند. آنان به علاقه ابنبطوطه به زاهدان و صوفیان و میل درونیاش به کنارهگیری از دنیا از یکسوی و پایبندیاش به دنیا و اقرار به عدم توانایی در ترک آن از دیگر سو اشاره نموده و صداقت وی و پرهیزش از زاهد نمایی و ریاکاری را ستودهاند. <ref>سفرنامه ابنبطوطه، ص 32-33؛ مجله نامه انجمن، ش 21، ص 7، چند نمونه از دادههای جامعهشناختی و روانشناختی</ref> | ||
برخی او را | برخی او را با هرودت در تاریخ و تاریخ نگاری دوران اسلامی مقایسه می کنند. هرودت نیز پس از ترک هالیکارناس (Halikarnassos) در آسیای صغیر که در آن زمان تحت انقیاد حکومت [[یونان]] و دیکتاتورهای گماشته شده توسط آن حکومت بوده به اقصی نقاط جهان از جمله به بابل در [[بین النهرین]] و [[مصر]] در [[آفریقا]] رفت و مطالب گسترده ای گردآورد و تواریخ مفصل خود را با چنین دستاوردهایی در ۳۶۵ ق .م خشت نوشت. <ref>خدادادیان، اردشیر: هخامنشیها (۱۳۷۸) مبحث هرودت و تاریخ نگاری او</ref> | ||
=سفرهای ابن بطوطه= | =سفرهای ابن بطوطه= | ||
در بیست و دو سالگی سودای سفر به مكه و ادای [[فریضه حج]] زندگیش را دگرگون ساخت. پس در سال 725 هـ . تن به غربت و دوری از خانواده داد و تنها به شوق دیدار [[خانه خدا]] و زیارت آرامگاه [[پیامبر اكرم]] | در بیست و دو سالگی سودای سفر به مكه و ادای [[فریضه حج]] زندگیش را دگرگون ساخت. پس در سال 725 هـ . تن به غربت و دوری از خانواده داد و تنها به شوق دیدار [[خانه خدا]] و زیارت آرامگاه [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|پیامبر اكرم]] زادگاه خود را ترك گفت. <ref> رحله ابن بطوطه، (بیروت: | ||
دارصادر، 1986) صفحه 14</ref> | دارصادر، 1986) صفحه 14</ref> | ||
در آغاز عزم [[زیارت]] و سپس بازگشت به وطن خود را | در آغاز عزم [[زیارت]] و سپس بازگشت به وطن خود را داشت لیك این سفر عزم او را دگرگون كرد و او از مكه به عراق رفت. [[نجف]]، [[واصل]] و [[بصره]] را دیده و از آنجا راهی [[آبادان]] شد. زان پس همچنان سرزمین ایران را پیمود تا به شیراز رسید و مدتی مقیم آن دیار گشت و به زیارت قبر سعدی شتافت. | ||
از ایران به عراق آمد و از آن جا دوباره قصد حج كرد و در سال 728 به مكه رسید و تا سال 730 مجاور آن شهر مكرّم بود و سه سال پیاپی حج كرد و سپس راه یمن را در پیش گرفت. از آنجا به مقدیشو [مگادیشو] (در [[سومالی]]) رفت و پس از آن به [[عمان]] پا نهاد و از طریق جزیره هرمز مجدداً وارد خاك ایران شد و از طریق [[بحرین]] به قطیف و حسا [احساء] (كه پیش از آن هَجَر خوانده میشد) و یمامه رفت و باز راه خانه معبود را در پیش گرفته در سال 732 به مكه مكرمه رسید و حج بگزارد. | از ایران به عراق آمد و از آن جا دوباره قصد حج كرد و در سال 728 به مكه رسید و تا سال 730 مجاور آن شهر مكرّم بود و سه سال پیاپی حج كرد و سپس راه یمن را در پیش گرفت. از آنجا به مقدیشو [مگادیشو] (در [[سومالی]]) رفت و پس از آن به [[عمان]] پا نهاد و از طریق جزیره هرمز مجدداً وارد خاك ایران شد و از طریق [[بحرین]] به قطیف و حسا [احساء] (كه پیش از آن هَجَر خوانده میشد) و یمامه رفت و باز راه خانه معبود را در پیش گرفته در سال 732 به مكه مكرمه رسید و حج بگزارد. | ||
پس از پایان مراسم حج عزم بازگشت به وطن را | پس از پایان مراسم حج عزم بازگشت به وطن را داشت. لیكن سر از آسیای صغیر درآورد. انطاكیه را دید. به قونیه رفت و به سر تربت [[ملای روم]] شتافت. آنگاه آسیای صغیر را پشت سرگذاشت و تا جنوب [[روسیه]] پیش رفت. سپس به [[قسطنطنیه]] رفت. آن گاه از طریق ایران به [[غزنین]] و [[كابل]] رفته، گام به دره سند نهاد و به [[شبه قاره هند]] پا گذاشت و مقرب دربار محمد شاه فرمانروای آن سرزمین شد و همراه با هیأت نمایندگی او به چین رفت و در آن جا مدتی ماندگار شد و به شغل قضا پرداخت. | ||
در بازگشت از [[چین]] برای بار سوم به ایران آمد و از شهرهای لار، فسا، شیراز، [[اصفهان]] و شوشتر دیدن كرد و به نجف و سپس كوفه و حلّه رفت. از حله به بغداد و از آن شهر به شام و مصر رهسپار گردید و باز راه مكه را در پیش گرفت و به عَیذاب رفت و از طریق دریا به [[جده]] رسید و در بیست و دوم شعبان سال 749 وارد شهر مقدس مكه شد. پس از برگزاری مراسم حج و زیارت مرقد مطهر [[پیامبر اكرم (ص)]] راه وطن را در پیش گرفت و در سال 750 به فاس پایتخت [[مراكش]] و دربار ابوعنان پادشاه سلسله مرینی پا نهاد. | در بازگشت از [[چین]] برای بار سوم به ایران آمد و از شهرهای لار، فسا، شیراز، [[اصفهان]] و شوشتر دیدن كرد و به نجف و سپس كوفه و حلّه رفت. از حله به بغداد و از آن شهر به شام و مصر رهسپار گردید و باز راه مكه را در پیش گرفت و به عَیذاب رفت و از طریق دریا به [[جده]] رسید و در بیست و دوم شعبان سال 749 وارد شهر مقدس مكه شد. پس از برگزاری مراسم حج و زیارت مرقد مطهر [[پیامبر اكرم (ص)]] راه وطن را در پیش گرفت و در سال 750 به فاس پایتخت [[مراكش]] و دربار ابوعنان پادشاه سلسله مرینی پا نهاد. |