confirmed، مدیران
۳۷٬۱۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
برخی معتقدند که حزیه لغت معرب است و ریشه عربی نداشته و اصلش گِزیت است فارسی بوده به معنای مالیات و خراج آمده است چرا که در زمان ساسانی و زمان [[انوشیروان]] آنان جزیه را قرار دادند بر ایرانیان و در واقع مالیات سرانه ای بوده که برای جنگ جمع می کرده اند و سپس این کلمه از ایران به حیره شهری که تقریبا در محل نجف فعلی بوده است رفته و پس از آ« به سایر [[جزیره العرب]] منتقل شده و استعمال پیدا کرده است برخی دیگر نیز معتقدند که هرچند کلمه حزیه با گزیت و گزیه شبیه و خیلی نزدیک است ولی لغتی است عربی که از ماده جزا گرفته شده و به معنای کفایت کردن یا پاداش دادن می باشد و در نهایت برخی می گویند که این کلمه مأخوذ از ریشهای آرامی یا سریانی می باشد. | برخی معتقدند که حزیه لغت معرب است و ریشه عربی نداشته و اصلش گِزیت است فارسی بوده به معنای مالیات و خراج آمده است چرا که در زمان ساسانی و زمان [[انوشیروان]] آنان جزیه را قرار دادند بر ایرانیان و در واقع مالیات سرانه ای بوده که برای جنگ جمع می کرده اند و سپس این کلمه از ایران به حیره شهری که تقریبا در محل نجف فعلی بوده است رفته و پس از آ« به سایر [[جزیره العرب]] منتقل شده و استعمال پیدا کرده است برخی دیگر نیز معتقدند که هرچند کلمه حزیه با گزیت و گزیه شبیه و خیلی نزدیک است ولی لغتی است عربی که از ماده جزا گرفته شده و به معنای کفایت کردن یا پاداش دادن می باشد و در نهایت برخی می گویند که این کلمه مأخوذ از ریشهای آرامی یا سریانی می باشد. | ||
=معنای اصطلاحی= | |||
در [[فقه اسلامی]] از جزیه در باب [[جهاد]] سخن به میان آمده است و به مالیاتى گفته مىشود که دولت اسلامى از اهل کتاب دریافت می کرده است و در قبال آن اقامت آنان در بلاد اسلامی همراه با مصونیت از تعرض دیگران به آنان، بوده است. | |||
=پانویس= | =پانویس= |