خواجه عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در سال 396 هجری قمری در شهر هرات متولد شد و در آنجا به تحصیل [[فقه]] ، [[حدیث]] ، [[علم رجال]] و [[تفسیر]] پرداخت و همچنین برای جستجوی علم به شهر نیشاپور رفت و آمد می‌کرد. او از گروهی از دانشمندان استفاده کرد که الذهبی در "سر العالم النبله" بیش از چهل شیخ از جمله مفسر و قاری و محدث و واعظ وادیب نام برده است<ref>الذهبي الحافظ شمس الدين. "سير أعلام النبلاء"(18\503)</ref>. او یکی از چهره های برجسته قرن یازدهم خراسان است که از وی به عنوان مفسر [[قرآن]]، جدلی و معلم معنوی یاد می شود که به دلیل استعدادهای بلاغی و شاعرانه خود به زبان های [[عربی]] و [[فارسی]] شهرت دارد.

کشف الاسرار وعدة الأبرار<ref>الذريعة - آقا بزرگ الطهراني - ج 18 - الصفحة 19</ref>.

او در سن هشتاد و چهار سالگی در بعداز ظهر جمعه بیست و دوم ذی الحجه سال 481 هجری قمری وفات یافت<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A5%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%D9%8A%D9%84_%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%B1%D9%88%D9%8A عبد الله الهروي الأنصاري]</ref>.