۸۸٬۴۸۲
ویرایش
جمادی الاول: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ وَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ | اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ وَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ وَ أَنْتَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ وَ أَنْتَ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ وَ أَنْتَ الْمُهَیْمِنُ | ||
خداوندا! تو اللّه و تو رحمت‌گستر و مهربانى و تو فرمان‌رواى | خداوندا! تو اللّه و تو رحمت‌گستر و مهربانى و تو فرمان‌رواى بسیار پاكیزه‌اى و تو ایمن و ایمنى بخشى و تو نگاهبان چیره‌اى | ||
وَ أَنْتَ | وَ أَنْتَ الْعَزِیزُ وَ أَنْتَ الْجَبَّارُ وَ أَنْتَ الْمُتَكَبِّرُ وَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنْتَ الْبَارِئُ وَ أَنْتَ الْمُصَوِّرُ وَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ | ||
و تو سربلندى و تو باشكوه | و تو سربلندى و تو باشكوه چیره‌اى و تو بزرگ‌منشى و تو آفریننده‌اى و تو پدیدآورنده‌اى و تو چهره‌نگارى، و تو سرفراز و حكیمى | ||
وَ أَنْتَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى. | وَ أَنْتَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى. | ||
و تو اول و آخر و آشكار و پنهان هستى و نام‌هاى | و تو اول و آخر و آشكار و پنهان هستى و نام‌هاى نیك منحصر از آن توست. | ||
أَسْأَلُكَ | أَسْأَلُكَ یَا رَبِّ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ وَ بِحَقِّ أَسْمَائِكَ كُلِّهَا أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ | ||
اى پروردگار من! به حقّ | اى پروردگار من! به حقّ این اسم‌ها و به حقّ همۀ اسم‌هایت از تو درخواست مى‌كنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى | ||
وَ آتِنَا اللَّهُمَّ | وَ آتِنَا اللَّهُمَّ فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ اخْتِمْ لَنَا بِالسَّعَادَةِ وَ الشَّهَادَةِ فِی سَبِیلِكَ | ||
و اى خدا | و اى خدا نیكى دنیا و آخرت را به ما عطا كنى و كار ما را به نیك‌بختى و شهادت در راهت پایان بخش | ||
وَ عَرِّفْنَا بَرَكَةَ شَهْرِنَا هَذَا وَ | وَ عَرِّفْنَا بَرَكَةَ شَهْرِنَا هَذَا وَ یُمْنَهُ وَ ارْزُقْنَا خَیْرَهُ وَ اصْرِفْ عَنَّا شَرَّهُ | ||
و ما را با بركت و فرخندگى | و ما را با بركت و فرخندگى این ماه آشنا ساز و خیر آن را روزیمان كن و از شرّ آن بازدار | ||
وَ اجْعَلْنَا | وَ اجْعَلْنَا فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ وَ قِنَا بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ. | ||
و ما را در آن از رستگاران قرار ده و به رحمت خود ما را از عذاب آتش [[جهنم]] نگاه دار، اى | و ما را در آن از رستگاران قرار ده و به رحمت خود ما را از عذاب آتش [[جهنم]] نگاه دار، اى مهربان‌ترین مهربانان! به راستى كه تو بر هرچیزى توانایى. | ||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ | (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ | ||
«ستایش خداى را كه پروردگار جهانیان است.» «ستایش خداى راست كه آسمان‌ها و زمین را آفرید و تاریكى‌ها و روشنایى را مقرّر داشت (و با آن‌كه نظم آسمان و زمین دلیل یكتایى اوست) | |||
ثُمَّ | ثُمَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ هُوَ الَّذِی خَلَقَكُمْ مِنْ طِینٍ ثُمَّ قَضى أَجَلًا وَ أَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ | ||
باز كافران به پروردگار خود شرك مى‌آورند، اوست | باز كافران به پروردگار خود شرك مى‌آورند، اوست خدایى كه شما را از گلى آفرید، پس فرمان اجل و مرگ را بر همه كس معین كرد و اجلى كه معین و معلوم است به نزد اوست، | ||
ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ وَ هُوَ اللَّهُ | ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ وَ هُوَ اللَّهُ فِی السَّماواتِ وَ فِی الْأَرْضِ یَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَ جَهْرَكُمْ وَ یَعْلَمُ ما تَكْسِبُونَ) | ||
باز شما در | باز شما در آیات او شك مى‌كنید و اوست خدا در همۀ آسمان‌ها و در زمین كه از نهان و آشكار شما با خبر است و بدانچه مى‌كنید آگاه است.» | ||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ | (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلى عَبْدِهِ الْكِتابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً قَیِّماً لِیُنْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ [وَ یُبَشِّرَ اَلْمُؤْمِنِینَ اَلَّذِینَ یَعْمَلُونَ اَلصّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً* ماكِثِینَ فِیهِ أَبَداً* وَ یُنْذِرَ اَلَّذِینَ قالُوا اِتَّخَذَ اَللّهُ وَلَداً* ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَ لا لِآبائِهِمْ كَبُرَتْ كَلِمَةً | ||
تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ إِنْ | تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ إِنْ یَقُولُونَ إِلاّ كَذِباً | ||
«ستایش و سپاس مخصوص خداست كه بر بندۀ خود (محمّد-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) كتاب (قرآن) را نازل كرد و در آن هیچ نقص و كژى ننهاد، كتابى است در نهایت استوارى تا (به این كتاب بزرگ خلق را) از عذاب سخت خود بترساند.» | |||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ | (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِیمُ الْخَبِیرُ) | ||
«ستایش و سپاس مخصوص خداست كه هرآنچه در آسمان‌ها و زمین است همه ملك اوست و در عالم آخرت نیز شكر و سپاس مخصوص خداست (زیرا نعمت‌هاى دنیا و آخرت همه عطاى اوست) و او حكیم و آگاه است.» | |||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلًا | (الْحَمْدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلًا أُولِی أَجْنِحَةٍ مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ ما یَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ | ||
«سپاس خداى راست كه | «سپاس خداى راست كه آفرینندۀ آسمان‌ها و زمین است و فرشتگان را فرستادگان داراى دو و سه و چهار بال (قدرت) قرار داد، هرچه بخواهد در آفرینش مى‌افزاید كه خدا بر (بعث و ایجاد) هرچیز قادر است، | ||
ما | ما یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها وَ ما یُمْسِكْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ) | ||
درى كه خدا از رحمت به روى مردم | درى كه خدا از رحمت به روى مردم بگشاید هیچ‌كس نتواند بست و آن در كه او ببندد هیچ‌كس جز او نتواند گشود و اوست خداى بى‌همتاى باحكمت و اقتدار.» | ||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ | (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِ) | ||
«ستایش خداى را كه ما را بر این مقام راهنمایى كرد كه اگر هدایت و لطف الهى نبود ما خود به این مقام راه نمى‌یافتیم، همانا رسولان خد[[ایمان]] به حق آمدند (و ما را بر این مقام رهبرى كردند) .» | |||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ | (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَهَبَ لِی عَلَى الْكِبَرِ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمِیعُ الدُّعاءِ) (الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ) | ||
«ستایش خداى را كه به من در زمان پیرى دو فرزندم [[اسماعیل]] و [[اسحاق]] را عطا فرمود (و درخواست مرا اجابت كرد) كه پروردگار من البته دعاى بندگان را شنواست.» «ستایش مخصوص خداست ولیكن اكثر مردم آگاه نیستند.» | |||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ | (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی نَجَّانا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ)(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی فَضَّلَنا عَلى كَثِیرٍ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنِینَ) | ||
«ستایش خداى را كه ما را از (ظلم) ستمكاران نجات داد.» «ستایش و سپاس خداى را كه ما را بر بسیارى از بندگان باایمانش فضیلت و برترى عطا فرمود.» | |||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ | (الْحَمْدُ لِلَّهِ سَیُرِیكُمْ آیاتِهِ فَتَعْرِفُونَها وَ ما رَبُّكَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ) (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ) | ||
«ستایش مخصوص خداست، بزودى آیات (قدرت) خود را به شما ارائه خواهد داد پس آن را بشناسید و خداى تو هرگز غافل از كردار شما نیست.» «حمد خدا را كه حزن و اندوه ما برد، همانا خداى ما بسیار بخشندۀ جرم گناهكاران و پاداش‌دهندۀ سپاس شكرگزاران است.» | |||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ | (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِینَ* | ||
«ستایش خداى را كه وعدۀ لطف و رحمتش را بر ما محقق فرمود و ما را وارث همۀ سرزمین بهشت گردانید كه هر جاى آن بخواهیم منزل گزینیم، (بلى آن روز) پاداش نیكوكاران بسیار نیكو خواهد بود.» | |||
وَ تَرَى الْمَلائِكَةَ | وَ تَرَى الْمَلائِكَةَ حَافِّینَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ قِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ) | ||
«و (در آن روز) فرشتگان (رحمت) را مشاهده مى‌كنى كه گرداگرد عرش (باعظمت الهى) در آمده و به | «و (در آن روز) فرشتگان (رحمت) را مشاهده مى‌كنى كه گرداگرد عرش (باعظمت الهى) در آمده و به تسبیح و ستایش خدایشان مشغول‌اند و میان اهل [[بهشت]] و دوزخ به حق حكم مى‌شود و (همه زبان به حمد خدا مى‌گشایند و) مى‌گویند: سپاس و ستایش خاصّ خداى یكتا پروردگار جهانیان است.» | ||
(فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّماواتِ وَ رَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ | (فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّماواتِ وَ رَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَ لَهُ الْكِبْرِیاءُ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ) | ||
«بارى | «بارى ستایش و سپاس مخصوص خداست كه به یكتایى آفرینندۀ آسمان‌ها و زمین و همۀ جهان‌هاى بى‌نهایت است.» «و مقام جلال و كبریایى در آسمان‌ها و زمین مخصوص اوست و او یكتا خداى مقتدر حكیم است.» | ||
(الْحَمْدُ لِلَّهِ | (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَكُنْ لَهُ شَرِیكٌ فِی الْمُلْكِ وَ لَمْ یَكُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِیراً) | ||
«ستایش مخصوص خداست كه نه هرگز فرزندى برگرفته و نه شریكى در ملك خود دارد و نه هرگز عزت و اقتدار او را نقصى رسد كه به دوست و مددكارى نیازمند شود و پیوسته ذات الهى را به بزرگ‌ترین اوصاف كمال ستایش كن.» | |||
اللَّهُمَّ اغْفِرْ | اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِی وَ تَدَارَكْنِی فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی وَ قَوِّ ضَعْفِی لِلَّذِی خَلَقْتَنِی لَهُ | ||
خدایا! گناهان گذشتۀ مرا بیامرز و در مقدار باقى ماندۀ از عمرم دریاب و در آنچه مرا آفریده‌اى نیرو بخش | |||
وَ حَبِّبْ | وَ حَبِّبْ إِلَیَّ الْإِیمَانَ وَ زَیِّنْهُ فِی قَلْبِی، وَ قَدْ دَعَوْتُكَ كَمَا أَمَرْتَنِی فَاسْتَجِبْ لِی كَمَا وَعَدْتَنِی. | ||
و | و ایمان را محبوب من گردان و آن را در دلم بیارا، آن‌گونه كه دستور دادى تو را خواندم، پس آن‌گونه كه وعده دادى اجابت فرما. | ||
اللَّهُمَّ أَصْبَحْتُ لَكَ عَبْداً لَا | اللَّهُمَّ أَصْبَحْتُ لَكَ عَبْداً لَا أَسْتَطِیعُ دَفْعَ مَا أَكْرَهُ وَ لَا أَمْلِكُ مَا أَرْجُو وَ أَصْبَحْتُ مُرْتَهَناً بِعَمَلِی وَ لَا فَقِیراً أَفْقَرُ مِنِّی إِلَیْكَ | ||
خداوندا! صبح كردم در حالى كه بندۀ توام و توان آن را ندارم آنچه را كه | خداوندا! صبح كردم در حالى كه بندۀ توام و توان آن را ندارم آنچه را كه ناخوشایند من است از خود برانم و آنچه را كه بدان امید دارم در اختیار خود درآورم و صبح كردم در حالى كه در گرو عمل خود هستم و هیچ نیازمندى نیازمندتر از من نیست، | ||
یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ، أَسْأَلُكَ أَنْ تَسْتَعْمِلَنِی عَمَلَ مَنِ اسْتَیْقَنَ حُضُورَ أَجَلِهِ لَا | |||
اى پروردگار | اى پروردگار جهانیان از تو درخواست مى‌كنم همانند كسى كه یقین به رسیدن اجل و سرآمد عمرش دارد، | ||
بَلْ عَمَلَ مَنْ قَدْ مَاتَ فَرَأَى عَمَلَهُ وَ نَظَرَ إِلَى ثَوَابِ عَمَلِهِ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ | بَلْ عَمَلَ مَنْ قَدْ مَاتَ فَرَأَى عَمَلَهُ وَ نَظَرَ إِلَى ثَوَابِ عَمَلِهِ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ. | ||
بلكه همانند كسى كه | بلكه همانند كسى كه گویى مرده است و به عمل خود و به پاداش آن نگریسته است كه مرا به عمل وادارى، براستى كه تو بر هرچیز توانایى. | ||
اللَّهُمَّ هَذَا مَكَانُ الْعَائِذِ بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذَابِكَ، وَ هَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِمُعَافَاتِكَ مِنْ غَضَبِكَ، | اللَّهُمَّ هَذَا مَكَانُ الْعَائِذِ بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذَابِكَ، وَ هَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِمُعَافَاتِكَ مِنْ غَضَبِكَ، | ||
خدایا این جایگاه كسى است كه از عذاب تو به رحمتت و از خشم تو به عافیتت پناه آورده است. | |||
اللَّهُمَّ | اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِمَّنْ دَعَاكَ فَأَجَبْتَهُ وَ سَأَلَكَ فَأَعْطَیْتَهُ وَ آمَنَ بِكَ فَهَدَیْتَهُ | ||
خدایا! پس مرا از كسانى قرار ده كه تو را خواندند و دعایشان را اجابت نمودى و از تو درخواست كردند و به آنان عطا كردى و به تو ایمان آوردند و تو هدایتشان كردى | |||
وَ تَوَكَّلَ | وَ تَوَكَّلَ عَلَیْكَ فَكَفَیْتَهُ وَ تَقَرَّبَ إِلَیْكَ فَأَدْنَیْتَهُ وَ افْتَقَرَ إِلَیْكَ فَأَغْنَیْتَهُ وَ اسْتَغْفَرَكَ فَغَفَرْتَ لَهُ | ||
و بر تو توكل نمودند و تو | و بر تو توكل نمودند و تو كفایتشان نمودى و به درگاه تو نزدیكى جستند و مقرب درگاهشان كردى و به تو اظهار نیاز كردند و بى‌نیازشان ساختى و از تو طلب آمرزش نمودند و آنها را آمرزیدى | ||
وَ | وَ رَضِیتَ عَنْهُ وَ أَرْضَیْتَهُ وَ هَدَیْتَهُ إِلَى مَرْضَاتِكَ وَ اسْتَعْمَلْتَهُ بِطَاعَتِكَ وَ لِذَلِكَ فَرَّغْتَهُ أَبَداً مَا أَحْیَیْتَهُ. | ||
و از آنان خوشنود | و از آنان خوشنود گردیدى و آنان را خوشنود ساختى و به خوشنودى‌ات هدایت ساختى و آنان را در طاعتت به كار گرفتى و تا زمانى كه زنده نگاهشان داشتى همواره آنان را براى طاعتت فارغ البال كردى. | ||
فَتُبْ | فَتُبْ عَلَیَّ یَا رَبِّ وَ أَعْطِنِی سُؤْلِی وَ لَا تَحْرِمْنِی شَیْئاً مِمَّا سَأَلْتُكَ | ||
پس اى پروردگار من! توبۀ مرا | پس اى پروردگار من! توبۀ مرا بپذیر و خواسته‌ام را عطا كن و در هیچ یك از خواسته‌هایى كه از تو درخواست نمودم، محرومم مكن | ||
وَ | وَ اكْفِنِی شَرَّ مَا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ فِی الْأَرْضِ وَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الَّذِی لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا هُوَ. | ||
و از شر عمل كرد ستمگران در روى | و از شر عمل كرد ستمگران در روى زمین كفایتم فرما و آمرزش مى‌طلبم از خدایى كه معبودى جز او نیست و جز او نمى‌تواند گناهان را ببخشد. | ||
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ | اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعِنِّی عَلَى الدُّنْیَا وَ ارْزُقْنِی خَیْرَهَا وَ كَرِّهْ إِلَیَّ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ وَ اجْعَلْنِی مِنَ الرَّاشِدِینَ. | ||
خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا بر (مشكلات) | خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا بر (مشكلات) دنیا یارى‌ام ده و خیر دنیا را روزى‌ام كن و كفر، نافرمانى و عصیان را نزد من ناخوشایند جلوه ده و مرا از راه‌یافتگان قرار ده. | ||
اللَّهُمَّ | اللَّهُمَّ قَوِّنِی لِعِبَادَتِكَ وَ اسْتَعْمِلْنِی فِی طَاعَتِكَ وَ بَلِّغْنِی الَّذِی أَرْجُو مِنْ رَحْمَتِكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. | ||
خدایا! مرا براى انجام عبادتت نیرو بخش و در طاعتت به كار گیر و به آن مقدار از رحمتت كه امید دارم نایل گردان، اى مهربان‌ترین مهربانان! | |||
اللَّهُمَّ | اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ الرَّیَّ یَوْمَ الظَّمَاءِ وَ النَّجَاةَ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ وَ الْفَوْزَ یَوْمَ الْحِسَابِ وَ الْأَمْنَ یَوْمَ الْخَوْفِ | ||
خدایا! سیرابى در روز تشنگى و نجات در روز بزرگ‌ترین هراس و رستگارى در روز حساب و ایمنى در روز بیم را از تو خواهانم | |||
وَ أَسْأَلُكَ النَّظَرَ إِلَى وَجْهِكَ | وَ أَسْأَلُكَ النَّظَرَ إِلَى وَجْهِكَ الْكَرِیمِ وَ الْخُلُودَ فِی جَنَّتِكَ فِی دَارِ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِكَ وَ السُّجُودَ یَوْمَ یُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ | ||
و | و نیز نگریستن به روى (ذات یا اسماء و صفات) گرامى‌ات و جاودانه ماندن در بهشتت در سراى پاینده از تفضلت و سجده و كرنش در برابر تو آن‌گاه كه پرده به كنار مى‌رود (و تو خود را آن‌چنان كه باید آشكار مى‌سازى) | ||
وَ الظِّلَّ | وَ الظِّلَّ یَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّكَ وَ مُرَافَقَةَ أَنْبِیَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ أَوْلِیَائِكَ. | ||
و | و سایه در آن روز كه جز سایۀ تو سایه‌اى وجود ندارد و همدمى با [[پیامبران]]، [[رسولان]] و دوستانت را از تو درخواست مى‌نمایم. | ||
اللَّهُمَّ اغْفِرْ | اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا قَدَّمْتُ مِنْ ذُنُوبِی وَ مَا أَخَّرْتُ وَ مَا أَسْرَرْتُ وَ مَا أَعْلَنْتُ وَ مَا أَسْرَفْتُ عَلَى نَفْسِی وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی | ||
خدایا! گناهان گذشته و آینده‌ام و آنچه پنهان داشته‌ام یا آشكار ساخته‌ام و یا علیه خویشتن زیاده‌روى نموده‌ام و آنچه تو از من بدان آگاه‌ترى را بیامرز | |||
وَ | وَ ارْزُقْنِی التُّقَى وَ الْهُدَى وَ الْعَفَافَ وَ الْغِنَى وَ وَفِّقْنِی لِلْعَمَلِ بِمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى. | ||
و تقوا، | و تقوا، هدایت، پاكدامنى و بى‌نیازى را روزى‌ام كن و براى عمل به آنچه دوست دارى و مى‌پسندى و موفقم گردان. | ||
اللَّهُمَّ أَصْلِحْ | اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِی دِینِیَ الَّذِی هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِی وَ أَصْلِحْ لِی دُنْیَایَ الَّتِی فِیهَا مَعَاشِی وَ أَصْلِحْ لِی آخِرَتِیَ الَّتِی إِلَیْهَا مُنْقَلَبِی | ||
خدایا! دین مرا كه نگاه‌دارندۀ همۀ امور من است و دنیایم را كه روزى من در آن است و آخرتم را كه بازگشتم به سوى آن است، اصلاح گردان | |||
وَ اجْعَلِ | وَ اجْعَلِ الْحَیَاةَ زِیَادَةً لِی فِی كُلِّ خَیْرٍ وَ اجْعَلِ الْمَوْتَ رَاحَةً لِی مِنْ كُلِّ سُوءٍ. | ||
و زندگى را براى من افزونى از همۀ | و زندگى را براى من افزونى از همۀ خیرات و مرگ را آسودگى از همۀ بدى‌ها بگردان. | ||
اللَّهُمَّ | اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ یَا رَبَّ الْأَرْبَابِ وَ یَا سَیِّدَ السَّادَاتِ وَ یَا مَلِكَ الْمُلُوكِ، أَنْ تَرْحَمَنِی وَ تَسْتَجِیبَ لِی وَ تُصْلِحَنِی | ||
خداوندا! اى پروردگار پرورش‌دهندگان و اى سرور سروران و اى مالك پادشاهان! از تو خواستارم كه بر من رحم كنى و | خداوندا! اى پروردگار پرورش‌دهندگان و اى سرور سروران و اى مالك پادشاهان! از تو خواستارم كه بر من رحم كنى و دعایم را مستجاب نمایى و مرا اصلاح گردانى؛ | ||
فَإِنَّهُ لَا | فَإِنَّهُ لَا یُصْلِحُ مَنْ صَلُحَ مِنْ عِبَادِكَ إِلَّا أَنْتَ، فَإِنَّكَ أَنْتَ رَبِّی وَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ مَوْلَایَ وَ مَلْجَئِی | ||
زیرا هریك از بندگانت را كه شایسته شده است، جز تو اصلاح ننموده است؛ زیرا تو پروردگار، مورد اعتماد، امید، مولى و پناهگاه من هستى | |||
وَ لَا رَاحِمَ | وَ لَا رَاحِمَ لِی غَیْرُكَ وَ لَا مُغِیثَ لِی سِوَاكَ وَ لَا مَالِكَ سِوَاكَ وَ لَا مُجِیبَ إِلَّا أَنْتَ، | ||
و | و هیچ‌كس جز تو بر من رحم نمى‌كند و هیچ‌كس جز تو به فریاد من نمى‌رسد و هیچ مالك و اجابت‌كننده‌اى جز تو نیست، | ||
أَنَا عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ وَ ابْنُ أَمَتِكَ الْخَاطِئُ | أَنَا عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ وَ ابْنُ أَمَتِكَ الْخَاطِئُ الَّذِی وَسِعَتْهُ رَحْمَتُكَ | ||
من بندۀ خطاكار تو و فرزند دو بندۀ ( | من بندۀ خطاكار تو و فرزند دو بندۀ (یعنى پدر و مادرم كه بندۀ تو هستند) توام كه رحمتت مرا فراگرفته است | ||
وَ أَنْتَ الْعَالِمُ | وَ أَنْتَ الْعَالِمُ بِحَالِی وَ حَاجَتِی وَ كَثْرَةِ ذُنُوبِی وَ الْمُطَّلَعُ عَلَى أُمُورِی كُلِّهَا، | ||
و از حال، حاجت و فراوانى گناهانم آگاهى و از همۀ امورم اطلاع دارى، | و از حال، حاجت و فراوانى گناهانم آگاهى و از همۀ امورم اطلاع دارى، | ||
فَأَسْأَلُكَ | فَأَسْأَلُكَ یَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَنْ تَغْفِرَ لِی مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِی وَ مَا تَأَخَّرَ. | ||
پس اى | پس اى خدایى كه معبودى جز تو نیست! از تو درخواست مى‌كنم كه گناهان گذشته و آیندۀ مرا بیامرزى. | ||
اللَّهُمَّ لَا تَدَعْ | اللَّهُمَّ لَا تَدَعْ لِی ذَنْباً إِلَّا غَفَرْتَهُ وَ لَا هَمّاً إِلَّا فَرَّجْتَهُ وَ لَا حَاجَةً هِیَ لَكَ رِضًا إِلَّا قَضَیْتَهَا وَ لَا عَیْباً إِلَّا أَصْلَحْتَهُ. | ||
خدایا! گناهى براى من مگذار جز آن‌كه بیامرزى و نه اندوهى جز آن‌كه برطرف نمایى و نه حاجتى كه مورد پسند توست مگر آن‌كه برآورى و نه عیبى جز آن‌كه اصلاح كنى. | |||
اللَّهُمَّ وَ | اللَّهُمَّ وَ آتِنِی فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنِی عَذَابَ النَّارِ. | ||
خدایا، نیكى دنیا و آخرت را به من (ما) عطا كن و از عذاب آتش جهنم نگاه دار. | |||
اللَّهُمَّ | اللَّهُمَّ أَعِنِّی عَلَى أَهْوَالِ الدُّنْیَا وَ بَوَائِقِ الدُّهُورِ وَ مُصِیبَاتِ اللَّیَالِی وَ الْأَیَّامِ | ||
خدایا! در برابر امور هولناك دنیا، گرفتارى‌هاى روزگار (سختى‌هاى زمان، اندوه‌هاى آخرت) و مصایب شب‌ها و روزها به من یارى رسان. | |||
اللَّهُمَّ وَ | اللَّهُمَّ وَ احْرُسْنِی مِنْ شَرِّ مَا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ فِی الْأَرْضِ فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ. | ||
خدایا! مرا از عمل‌كردهاى زشت ستمگران در زمین نگاه دار؛ زیرا هیچ دگرگونى و نیرویى جز به تو تحقق نمى‌یابد. | |||
اللَّهُمَّ | اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ إِیمَاناً ثَابِتاً وَ عَمَلًا مُتَقَبَّلًا وَ دُعَاءً مُسْتَجَاباً وَ یَقِیناً صَادِقاً وَ قَوْلًا طَیِّباً وَ قَلْباً شَاكِراً وَ بَدَناً صَابِراً وَ لِسَاناً ذَاكِراً. | ||
خداوندا! از تو | خداوندا! از تو ایمان استوار، عمل پذیرفته، دعاى مستجاب، یقین درست، سخن پاكیزه، دل سپاس‌گزار، تن شكیبا و زبانى كه به یاد تو باشد، درخواست مى‌كنم. | ||
اللَّهُمَّ انْزِعْ حُبَّ | اللَّهُمَّ انْزِعْ حُبَّ الدُّنْیَا وَ مَعَاصِیَهَا وَ ذِكْرَهَا وَ شَهْوَتَهَا مِنْ قَلْبِی. | ||
خدایا! دوستى دنیا و گناهان و یاد و هوس دنیا را از دلم بركن. | |||
اللَّهُمَّ إِنَّكَ بِكَرَمِكَ تَشْكُرُ | اللَّهُمَّ إِنَّكَ بِكَرَمِكَ تَشْكُرُ الْیَسِیرَ مِنْ عَمَلِی فَاغْفِرْ لِیَ الْكَثِیرَ مِنْ ذُنُوبِی وَ كُنْ لِی وَلِیّاً وَ نَصِیراً وَ مُعِیناً وَ حَافِظاً. | ||
خدایا! به كرم خود از عمل اندك من سپاس‌گزارى مى‌كنى، پس از گناهان بسیار من درگذر (بیامرز) و خود، سرپرست، یارى‌كننده، استوارى‌بخش (یاور) و نگاه‌دار من باش. | |||
اللَّهُمَّ هَبْ | اللَّهُمَّ هَبْ لِی قَلْباً أَشَدَّ رَهْبَةً لَكَ مِنْ قَلْبِی وَ لِسَاناً أَدْوَمَ لَكَ ذِكْراً مِنْ لِسَانِی وَ جِسْماً أَقْوَى عَلَى طَاعَتِكَ وَ عِبَادَتِكَ مِنْ جِسْمِی. | ||
خدایا! دلى هراسناك‌تر از دل من و زبانى كه پیوسته‌تر از زبانم به یاد تو باشد و تنى نیرومندتر از جسم من بر انجام طاعت و عبادتت به من ارزانى دار. | |||
اللَّهُمَّ | اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ وَ مِنْ فُجَاءَةِ نِقْمَتِكَ وَ مِنْ تَحْوِیلِ عَافِیَتِكَ وَ مِنْ حُلُولِ غَضَبِكَ | ||
خداوندا! به تو پناه مى‌برم از زوال نعمتت و به طور ناگهانى در | خداوندا! به تو پناه مى‌برم از زوال نعمتت و به طور ناگهانى در رسیدن كیفرت و از دگرگون شدن عافیتت و از هول و هراس خشمت | ||
وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ وَ دَرَكِ الشَّقَاءِ وَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ وَ سُوءِ الْقَضَاءِ | وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ وَ دَرَكِ الشَّقَاءِ وَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ وَ سُوءِ الْقَضَاءِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ. | ||
و به تو پناه مى‌برم از بلاى طاقت‌فرسا و از در | و به تو پناه مى‌برم از بلاى طاقت‌فرسا و از در رسیدن بدبختى و از شادى دشمنان و سرنوشت حتمى بد در دنیا و [[آخرت]]. | ||
اللَّهُمَّ | اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْكَرِیمِ وَ عَرْشِكَ الْعَظِیمِ وَ مُلْكِكَ الْقَدِیمِ یَا وَهَّابَ الْعَطَایَا وَ یَا مُطْلِقَ الْأُسَارَى | ||
خدایا! به اسم گرامى‌ات و عرش بزرگت و فرمانروایى دیرینه‌ات از تو درخواست مى‌كنم، اى عطابخش و اى آزادكنندۀ اسیران | |||
وَ | وَ یَا فَكَّاكَ الرِّقَابِ وَ یَا كَاشِفَ الْعَذَابِ أَسْأَلُكَ أَنْ تُخْرِجَنِی مِنَ الدُّنْیَا سَالِماً غَانِماً | ||
و اى آزادكنندۀ جان‌ها از آتش جهنم و اى برطرف كنندۀ عذاب! از تو خواستارم كه مرا سالم و در حالى كه از | و اى آزادكنندۀ جان‌ها از آتش جهنم و اى برطرف كنندۀ عذاب! از تو خواستارم كه مرا سالم و در حالى كه از دنیا بهره برگرفته‌ام از آن بیرون برى | ||
وَ أَنْ | وَ أَنْ تُدْخِلَنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ آمِناً وَ أَنْ تَجْعَلَ أَوَّلَ شَهْرِی هَذَا صَلَاحاً وَ أَوْسَطَهُ فَلَاحاً وَ آخِرَهُ نَجَاحاً إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ. | ||
و به رحمتت، | و به رحمتت، ایمن در بهشت وارد گردانى و اول این ماه را برایم صلاح و وسط آن را رستگارى و آخرت آن را كام‌یابى قرار دهى، براستى كه تو از همۀ امور پنهانى آگاهى. <ref> الاقبال بالاعمال الحسنه ، ج۳ ، ص ۱۵۱</ref> | ||
۲- [[شیخ عباس قمی]](رض) خواندن [[زیارت نامه]] [[حضرت صدیقه کبری(س)]] را در روزهای سیزدهم ، چهاردهم و پانزدهم این ماه شایسته و بایسته ذکر کرده است. <ref>مفاتیح الجنان؛ اعمال ماه ها</ref> | ۲- [[شیخ عباس قمی]](رض) خواندن [[زیارت نامه]] [[حضرت صدیقه کبری(س)]] را در روزهای سیزدهم ، چهاردهم و پانزدهم این ماه شایسته و بایسته ذکر کرده است. <ref>مفاتیح الجنان؛ اعمال ماه ها</ref> | ||