۸۷٬۸۶۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''امور دینی''' در دوران [[خلافت عثمانی]] به سازمانی به نام "مشیخت" محول شده بود. ریاست سازمان مذکور به عهده شیخ الاسلام بود. در سال 1920 این گونه امور به وزارتخانه ای به نام "وزارت مشیخت، شریعت و اوقاف" واگذار گردید. | '''امور دینی''' در دوران [[خلافت عثمانی]] به سازمانی به نام "مشیخت" محول شده بود. ریاست سازمان مذکور به عهده شیخ الاسلام بود. در سال 1920 این گونه امور به وزارتخانه ای به نام "وزارت مشیخت، شریعت و اوقاف" واگذار گردید. | ||
در 3 مارس 1924 با هدف تفکیک امور دینی از سیاست، وزارت مذکور منحل گردید و به جای آن سازمانی به نام "ریاست امور دینی" <ref>مطابق ماده واحده 429</ref> ایجاد گردید. این سازمان وابسته به نخست وزیری است. اولین رییس سازمان فردی به نام "[[محمد رفعت | در 3 مارس 1924 با هدف تفکیک امور دینی از سیاست، وزارت مذکور منحل گردید و به جای آن سازمانی به نام "ریاست امور دینی" <ref>مطابق ماده واحده 429</ref> ایجاد گردید. این سازمان وابسته به نخست وزیری است. اولین رییس سازمان فردی به نام "[[محمد رفعت افندی بره چی زاده|محمد رفعت افندی بره چی زاده]]" بود و ریاست کنونی آن با آقای [[محمد نوری ییلماز|محمد نوری ییلماز]] است.<br> | ||
=تاسیس= | =تاسیس= | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
مطابق قانون اساسی بعضی از واحدهای تشکیلات مرکز تغییر یافت، معاونت ریاست سازمان ایجاد گردید، دو مدیریت به نام های مدیریت خادمان (امور) خیریه و مدیریت انتشارات به تشکیلات مذکور اضافه گردید. | مطابق قانون اساسی بعضی از واحدهای تشکیلات مرکز تغییر یافت، معاونت ریاست سازمان ایجاد گردید، دو مدیریت به نام های مدیریت خادمان (امور) خیریه و مدیریت انتشارات به تشکیلات مذکور اضافه گردید. | ||
مضاف بر این، برای اولین بار نهاد واعظین سیار به وجود آمد و بدین ترتیب کلیه واعظین به عنوان کادر حقوق بگیر شناخته شدند. در سال 1951 نیز واحد حسابداری سرمایه گردان انتشارات دینی وابسته به مدیریت انتشارات سازمان ایجاد گردید.<ref>ماده 154 قانون | مضاف بر این، برای اولین بار نهاد واعظین سیار به وجود آمد و بدین ترتیب کلیه واعظین به عنوان کادر حقوق بگیر شناخته شدند. در سال 1951 نیز واحد حسابداری سرمایه گردان انتشارات دینی وابسته به مدیریت انتشارات سازمان ایجاد گردید.<ref>ماده 154 قانون اساسی سال 1961، ریاست امور دینی را به عنوان یک نهادی که در دوران اداره عمومی کشور قرارمی گیرد شناخته و وظایف آن را به قانون خاص محول کرد.</ref> | ||
در تاریخ 1965 مطابق قانون شماره 633<ref>مربوط به | در تاریخ 1965 مطابق قانون شماره 633<ref>مربوط به تشکیلات و وظایف ریاست امور دینی</ref> اصلاحات دیگری در امورسازمان داده شد. براساس قانون مذکور، مأموران سازمان با عنوان "مجریان امور مربوط به مسایل اعتقادی، عبادت و اخلاق، تنویر اجتماع در امور دینی و اداره مکان های عبادت (مساجد) شناخته شدند. در واقع تغییرات جدید در سازمان مذکور با تصویب قانون بالا ایجاد شد.<br> | ||
=توسعه ساختار در خارج از کشور= | =توسعه ساختار در خارج از کشور= | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
با تصویب قانون شماره 1982، توسعه تشکیلات سازمان در خارج از کشور نیز عملی گردید. اما قانون مذکور مطابق حکم دادگاه قانون اساسی در سال 1979 ابطال گردید. قانون شماره 657 نیز که در رابطه با مأموران دولت می باشد، برخی از مواد مذکور در قانون شماره 633 را از اعتبار انداخت. با محدودیت های مذکور، سازمان خواه در مورد تشکیلات کنونی خود و خواه در رابطه با خدماتی که انجام می دهد جوابگو نیست. | با تصویب قانون شماره 1982، توسعه تشکیلات سازمان در خارج از کشور نیز عملی گردید. اما قانون مذکور مطابق حکم دادگاه قانون اساسی در سال 1979 ابطال گردید. قانون شماره 657 نیز که در رابطه با مأموران دولت می باشد، برخی از مواد مذکور در قانون شماره 633 را از اعتبار انداخت. با محدودیت های مذکور، سازمان خواه در مورد تشکیلات کنونی خود و خواه در رابطه با خدماتی که انجام می دهد جوابگو نیست. | ||
قانون اساسی 1982 نیز نه تنها همانند قانون اساسی قبلی (1961) امور دینی را به عهده سازمان مذکور گذاشت، بلکه برای انجام امور دینی موازینی را نیز قرار داد. به طوری که مطابق اصل 136 قانون مذکور، ریاست امور دینی نهادی است که در درون اداره عمومی کشور جای گرفته، در چارچوب لاییسم و به دور از اندیشه ها و نظرات سیاسی و با هدف قرار دادن حاکمیت و مقاومت ملی و طبق قانونی خاص انجام وظیفه می نماید.<ref>سازمان | قانون اساسی 1982 نیز نه تنها همانند قانون اساسی قبلی (1961) امور دینی را به عهده سازمان مذکور گذاشت، بلکه برای انجام امور دینی موازینی را نیز قرار داد. به طوری که مطابق اصل 136 قانون مذکور، ریاست امور دینی نهادی است که در درون اداره عمومی کشور جای گرفته، در چارچوب لاییسم و به دور از اندیشه ها و نظرات سیاسی و با هدف قرار دادن حاکمیت و مقاومت ملی و طبق قانونی خاص انجام وظیفه می نماید.<ref>سازمان دیانت از تاریخ تصویب قانون اساسی 1982، همان طور که در اصل مذکور ذکر گردیده، وظایف دینی خود را در داخل و خارج از کشور انجام می دهد. به عبارتی، با رعایت لاییسم و همسو با دولت و به دور از مسایل سیاسی انجام وظیفه می نماید.</ref> | ||
=تشکیلات سازمان= | =تشکیلات سازمان= | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
====ریاست بخش انتشارات دینی==== | ====ریاست بخش انتشارات دینی==== | ||
انجام امور مربوط به انتشارات دینی <ref>اعم از | انجام امور مربوط به انتشارات دینی <ref>اعم از سمعی بصری، چاپ و...</ref> به عهده بخش مذکور است. خدمات کتابخانه ای سازمان نیز با اداره فوق می باشد.<br> | ||
====ریاست دایره روابط خارجی==== | ====ریاست دایره روابط خارجی==== | ||
ارائه خدمات دینی برای ترک ها<ref>اعم از اتباع | ارائه خدمات دینی برای ترک ها<ref>اعم از اتباع ترکیه و کشورهای ترک زبان</ref> با دایره مذکور می باشد. اجرای امور مرتبط با خدمات مذکور، برگزاری سمینارها و تشکیل کلاس برای افراد اعزامی به خارج، راهنمایی هیأت ها، گروه ها و افرادی که ازخارج آمده اند و با سازمان مذکور ارتباط برقرار می کنند به عهده این بخش است. | ||
===واحدهای مشورتی و بازرسی=== | ===واحدهای مشورتی و بازرسی=== | ||
خط ۱۳۹: | خط ۱۳۹: | ||
==تشکیلات خارج از کشور== | ==تشکیلات خارج از کشور== | ||
سازمان دیانت در کشورهایی فعالیت دینی دارد که اتباع [[ | سازمان دیانت در کشورهایی فعالیت دینی دارد که اتباع [[ترکیه|ترکیه]] در آنها زیادند یا ترک زبان هستند. تشکیلات سازمان درسفارتخانه های ترکیه با عنوان رایزنی به امور دینی و در کنسولگری های آن با عنوان وابسته امور دینی مستقرند. | ||
رایزنی های امور دینی آن کشور در کشورهای [[آلمان]]، [[ | رایزنی های امور دینی آن کشور در کشورهای [[آلمان]]، [[آمریکا|آمریکا]]، [[استرالیا|استرالیا]]، [[بلژیک|بلژیک]]، [[دانمارک]]، [[فرانسه]]، [[هلند]]، [[سوئد]]، [[سوییس|سوییس]]، [[روسیه|روسیه]]، [[آذربایجان|آذربایجان]]، [[قزاقستان]]، [[قرقیزستان|قرقیزستان]]، [[ازبکستان]]، [[ترکمنستان]]، [[انگلیس|انگلیس]]، [[مقدونیه|مقدونیه]] و [[قبرس شمالی|قبرس شمالی]] حضور دارند.<br> | ||
وابسته های امور دینی نیز در شهرهای برلین، دوسلدورف، اسن، فرانکفورت، هامبورگ، هانور، کلن، کارلسروهه، مونیخ، نورنبرگ، اشتوتگارت، مونستر و ماینز آلمان، شهرهای ملبورن و سیدنی استرالیا، شهر دونته هلند، شهر لیون فرانسه، شهر نیویورک آمریکا، شهر جده عربستان، نخجوان و کوستنس رومانی مستقر هستند.<br> | وابسته های امور دینی نیز در شهرهای برلین، دوسلدورف، اسن، فرانکفورت، هامبورگ، هانور، کلن، کارلسروهه، مونیخ، نورنبرگ، اشتوتگارت، مونستر و ماینز آلمان، شهرهای ملبورن و سیدنی استرالیا، شهر دونته هلند، شهر لیون فرانسه، شهر نیویورک آمریکا، شهر جده عربستان، نخجوان و کوستنس رومانی مستقر هستند.<br> | ||
در کشورهای [[کانادا]]، [[نروژ]]، [[ | در کشورهای [[کانادا]]، [[نروژ]]، [[لیتوانی|لیتوانی]]، [[اوکراین|اوکراین]]، [[مغولستان]] و [[گرجستان]] نیز مأموران سازمان به فعالیت دینی مشغول هستند.<ref>بدون این که عنوان رایزنی یا وابستگی داشته باشند.</ref> | ||
=خدمات= | =خدمات= | ||
خط ۱۵۸: | خط ۱۵۸: | ||
==برگزاری اجلاس های مشورتی دینی== | ==برگزاری اجلاس های مشورتی دینی== | ||
سازمان دیانت از تاریخ تأسیس تاکنون دو بار در سال های 93 و 98 در آنکارا اجلاس های مشورتی دینی تشکیل داده است. در اجلاس اخیر از پاتریک های ارمنی، رومی، سوریانی و فنری<ref>از | سازمان دیانت از تاریخ تأسیس تاکنون دو بار در سال های 93 و 98 در آنکارا اجلاس های مشورتی دینی تشکیل داده است. در اجلاس اخیر از پاتریک های ارمنی، رومی، سوریانی و فنری<ref>از مسیحیانی که در دوره عثمانی کار ترجمه را عهده دار بودند</ref> و خاخام های ترکیه و تعدادی نیز از خارج جهت شرکت در آنها دعوت شده بود. | ||
هدف از برگزاری اجلاس های مذکور روشن ساختن اذهان عمومی در مورد مسایل دینی بود. در اجلاس 98 سه کمیسیون تشکیل شده بود. کمیسیون دیالوگ ادیان، کمیسیون حل مسایل ایجاد شده از تفسیرهای مختلف دینی و کمیسیون آموزش دینی. در اجلاس مذکور 39 تصمیم با ماهیت استشاری به تصویب اعضاء رسید.<br> | هدف از برگزاری اجلاس های مذکور روشن ساختن اذهان عمومی در مورد مسایل دینی بود. در اجلاس 98 سه کمیسیون تشکیل شده بود. کمیسیون دیالوگ ادیان، کمیسیون حل مسایل ایجاد شده از تفسیرهای مختلف دینی و کمیسیون آموزش دینی. در اجلاس مذکور 39 تصمیم با ماهیت استشاری به تصویب اعضاء رسید.<br> | ||