پرش به محتوا

حماد بن ابی سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = حماد بن ابی سلیمان
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
| نام = ابواسماعیل حماد بن ابی‌سلیمان اشعری
| نام‌های دیگر = حماد اشعری
| سال تولد = ۸۰ ق
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]
| سال درگذشت = 120 ق
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = [[کوفه]]
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر (علیه‌السلام)]] |[[جعفر بن محمد (صادق)]] |اصحاب عبدالله ابن مسعود (اهل‌رای) |اصحاب عبدالله بن‌عباس (اهل‌حدیث) }}
| شاگردان = [[ابوحنیفه]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[ائمه|امام]]، [[مجتهد]]، [[فقیه]]
| وبگاه =
}}
'''ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان'''  یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر]] (علیه‌السلام) و [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق]] (علیه‌السلام) می‌باشد.


<div class="wikiInfo">[[پرونده:حماد بن ابی سلیمان.jpg |جایگزین=حماد بن ابی سلیمان|حماد بن ابی سلیمان]]
==حماد بن ابی سلیمان کیست==
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم [[کوفه]] است. پدرش فرمان‌روای [[اصفهان]] بود که در جریان فتح آن شهر در زمان [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] به دست [[ابوموسی اشعری]] به همراه خانواده [[اسیر]] شد و سپس در حضور [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]]، [[اسلام]] آورد. وی از جمله ده [[موالی]] بود که [[معاویه]] در جریان [[جنگ صفین|جنگ صفّین]] به ابوموسی اشعری بخشید و [[ابوموسی اشعری|ابوموسی]] او را به پسرش ابراهیم داد و ابراهیم او را آزاد کرد و سپس پدر حماد در کوفه ساکن گشت<ref>راویان مشترک، حسن عزیزی، پرویزرستگار، یوسف بیات، دفترتبلیغات اسلامی قم،1381ش، ج 1،ص 262</ref>.
!نام
ابوسلیمان در کوفه به زندگی جدید خود پرداخت و فرزندش را به تحصیل علم و دانش گمارد؛ به طوری که حماد در زمره دانش‌آموخت‌گان مشهور کوفه قرار گرفت<ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref>.
!حماد بن ابی سلیمان
|-
|اسم کامل
|ابواسماعیل حماد بن ابی‌سلیمان اشعری
|-
|لقب
|حمّاد اشعری
|-
|پیشینه
|فقیه کوفه
|-
|دین
|اسلام
|-
|مذهب
|شیعه
|-
|دلیل شهرت
|اصحاب ایرانی امام محمد باقر(ع) از شاگردان امام جعفر صادق (ع)
|-
|}
</div>


'''ابو اسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان''' از ایرانیان مقیم [[کوفه]] است. پدرش فرمانروای [[اصفهان]] بود.
==اساتید حماد==
[[امام محمد باقر|امام محمدباقر(ع)]] با تأسیس اوّلین دانشگاه [[اهل بیت(ع)]] ، شاگردان و [[اصحاب]] بسیاری را تربیت کرد و صدها فارغ التّحصیل در موضوع های گوناگون به جامعه عرضه نمود. [[شیخ الطّائفه]] ([[شیخ طوسی]]) در [[رجال]] خود، اصحاب و شاگردان [[امام محمد باقر (ع)]] را 462 مرد و دو زن دانسته  که در میان آنان برخی از نظر اعتبار و وثاقت مورد اتّفاق [[اهل سنّت]] و [[امامیّه]] اند و برخی از [[فقیه]] ترین فقیهان [[صدر اسلام]] محسوب می شوند. در این میان عدّه ای از ایرانیان افتخار شاگردی و ملازمت با امام محمدباقر(ع) را داشتند. ابو اسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی  امام باقر و [[امام جعفر صادق(ع)]]  می باشد.
حماد پس از کسب علوم مقدماتی وارد دانشگاه [[محمد بن علی (باقر العلوم)]] و [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر بن محمد (صادق‌)]] شد<ref> رجال طوسی، ص 116 و 172</ref>. و به حدی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی از وی به عنوان امام، [[مجتهد]]، [[فقیه]]، جواد و کریم یاد کرده‌اند و او را به کثرت [[حدیث]] توصیف نموده‌اند<ref>. خلیفه بن خیاط العصفری، تاریخ خلیفه، ص 275</ref>.


=حمّاد بن ابی سلیمان کیست=
[[ابن سعد]] از [[حماد بن زید]] نقل می‌کند: حماد بن ابی سلیمان به [[بصره]] مسافرت کرد. پس از بازگشت، از وی پرسیدند: بصریان را چگونه یافتی؟ گفت: آنان شاخه‌ای از اهل [[شام (شامات)|شام]] هستند که در نزدیکی ما فرود آمده‌اند. حماد بن زید می‌افزاید: یعنی آنان درباره [[علی بن ابی‌طالب|علی (علیه‌السلام)]] چون ما نیستند.
[[سید محسن امین]] این گفتار حماد را نشانه [[مذهب شیعه|تشیّع]] او می‌داند؛ به جهت این‌که بصریان از [[علی بن ابی‌طالب|امیرمؤمنان (علیه‌السلام)]] روی‌گردان و اهل کوفه، [[مذهب شیعه|شیعه]] آن حضرت بودند<ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref>.


ابو اسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم کوفه است. پدرش فرمانروای اصفهان بود که در جریان فتح آن شهر در زمان [[خلیفه دوم]] به دست [[ابو موسی اشعری]] به همراه خانواده اسیر شد و سپس در حضور خلیفه دوم، اسلام آورد. وی از جمله ده موالی بود که معاویه در جریان جنگ صفّین به ابوموسی اشعری بخشید و [[ابوموسی]] او را به پسرش ابراهیم داد و ابراهیم او را آزاد کرد و سپس پدر حمّاد در کوفه ساکن گشت. <ref>راویان مشترک،حسن عزیزی،پرویزرستگار،یوسف بیات،دفترتبلیغات اسلامی قم،1381ش،ج 1،ص 262</ref>
==شاگرد معروفش==
او از استادان برجسته [[ابوحنیفه]] است. ابوحنیفه مدت 18 سال در حلقه درسش شرکت کرد و تا هنگام وفات حماد، از او بهره می‌برد<ref>. تاریخ بغداد، ج 13، ص 333</ref>.
شخصی به نام ابومطیع از قول ابو‌حنیفه نقل می‌کند که نزد ابوجعفر [[منصور عباسی]] رفته بود ابوجعفر از وی پرسید اساتید تو چه کسانی بوده‌اند؟ وی در جواب گفت علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد [[ابراهیم نخعی]] و او نیز شاگرد [[عمر بن خطاب]] و او نیز از [[علی بن ابی‌طالب|علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)]] آموخت<ref> تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۳۳۴</ref>.


ابوسلیمان در کوفه به زندگی جدید خود پرداخت و فرزندش را به تحصیل علم و دانش گمارد؛ به طوری که حمّاد در زمره دانش آموختگان مشهور کوفه قرار گرفت.<ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج ص 223</ref>
==سفرهای حماد==
حماد به شهرهای بسیاری در شرق و غرب سفر کرده و از [[محدّث|محدثان]] و دانشمندان در این سرزمین‌ها دانش و [[حدیث]] آموخته است<ref>. الانساب سمعانی، ج ص 85</ref>.


=اساتید حمّاد=
==اطعام حماد==
[[صلت بن بسطام|صلت بن بسطام (رحمه‌الله)]] می‌گوید: «حماد بن ابی سلیمان (رحمه‌الله) هر شب [[رمضان]] پنجاه تن را [[افطار]] می‌داد و هرگاه شب [[عید فطر|عید‌ فطر]]  فرا می‌رسد به هر یک از آنان لباس [نو] می‌پوشاند<ref>[تاریخ اصفهان، ابونعیم اصفهانی ۱/ ۲۴۲].
باران حکمت</ref>».


حمّاد پس از کسب علوم مقدّماتی وارد دانشگاه [[امام باقر]] و [[امام جعفر صادق (ع)]] شد <ref> رجال طوسی، ص 116 و 172</ref> و به حدّی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی از وی به عنوان امام، [[مجتهد]]، [[فقیه]]، جواد و کریم یاد کرده اند و او را به کثرت [[حدیث]] توصیف نموده اند.<ref>. خلیفه بن خیاط العصفری، تاریخ خلیفه، ص 275</ref>
==در گذشت==
حماد پس از خدمات زیادی که در طول عمر خود انجام داد، در سال 120 ق و در کهولت سن وفات یافت<ref> تاریخ خلیفه، خلیفة بن خیاط العصفری، دارالفکر، بیروت، 1414 ق، ص 275</ref>.


ابن سعد از حمّاد بن زید نقل می کند: حمّاد بن ابی سلیمان به [[بصره]] مسافرت کرد. پس از بازگشت، از وی پرسیدند: بصریان را چگونه یافتی؟ گفت: آنان شاخه ای از اهل [[شام]] هستند که در نزدیکی ما فرود آمده اند. حمّاد بن زید می افزاید: یعنی آنان درباره علی (ع) چون ما نیستند.
==جستارهای وابسته==
*[[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر]]
*[[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]]
*[[ابوموسی اشعری]]
*[[جنگ صفین]]


[[سید محمد امین]] این گفتار حمّاد را نشانه [[تشیّع]] او می داند؛ به جهت اینکه بصریان از [[امیرمؤمنان (ع)]] روی گردان و اهل کوفه، [[شیعه]] آن حضرت بودند. <ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}


=شاگرد معروفش=
{{علمای اسلام}}


او از استادان برجسته [[ابوحنیفه]] است. ابوحنیفه مدت 18 سال در حلقه درسش شرکت کرد و تا هنگام وفات حماد، از او بهره می برد. <ref>. تاریخ بغداد، ج 13، ص 333</ref>
[[رده:عالمان]]
 
[[رده:عالمان شیعه]]
شخصی به نام ابومطیع از قول ابو حنیفه نقل مى کند که نزد [[ابوجعفر منصور عباسی]] رفته بود ابو جعفر از وی پرسید اساتید تو چه کسانی بوده اند؟ وی در جواب گفت علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد [[ابراهیم نخعی]] و او نیز شاگرد [[عمر بن خطاب]] و او نیز از [[علی بن ابیطالب (ع)]] آموخت. <ref> تاریخ بغداد ، ج ۱۳، ص ۳۳۴</ref>
[[رده:محدثان شیعه]]
=سفرهای حمّاد=
 
حماد به شهرهای بسیاری در شرق و غرب سفر کرده و از [[محدثان]] و دانشمندان در این سرزمین ها دانش و [[حدیث]] آموخته است. <ref>. الانساب سمعانی، ج 7، ص 85</ref>
 
=اطعام حمّاد=
 
صلت بن بسطام رحمه الله می‌گوید: «حماد بن ابی سلیمان رحمه الله هر شب [[رمضان]] پنجاه تن را [[افطار]] می‌داد و هرگاه شب عید فرا می‌رسد به هر یک از آنان لباس [نو] می‌پوشاند» <ref>[تاریخ اصفهان، ابونعیم اصفهانی ۱/ ۲۴۲].
باران حکمت</ref>
 
=در گذشت=
 
حمّاد پس از خدمات زیادی که در طول عمر خود انجام داد، در سال 120 ق. و در کهولت سن وفات یافت. <ref> تاریخ خلیفه، خلیفة بن خیاط العصفری، دارالفکر، بیروت، 1414 ق، ص 275</ref>
 
=پانویس=
 
[[رده:فقهای مسلمان شیعه]]
[[رده:تاریخ اسلام ]]
[[رده:مذاهب اسلامی]]
<references />
Writers، confirmed، مدیران
۸۸٬۰۸۰

ویرایش