الشریف قاسم الثانی: تفاوت میان نسخه‌ها

شریف قاسم عبدالجلیل سیف الدین ، که اغلب به عنوان سلطان شریف قاسم دوم شناخته می شود (به اندونزیایی : سلطان سیریف قاسم دوم ) (1893 - 1968)، دوازدهمین و آخرین سلطان سلطنت سیاک سری ایندراپورا . او از جمله قهرمانانی بود که در برابر استقلال جمهوری اندونزی مقاومت کرد . او تلاش کرد تا سلاطین سوماترای شرقی را برای پیوستن به اندونزی آرام کند و با اعلام الحاق سلطنت خود به جمهوری جدید در سال 1946، وضعیت او به پایان رسید. جمهوری تمام پول خود را بالغ بر 13 میلیون گیلدر هلندی .  

او در 1 دسامبر 1893 در سیاک سری ایندراپورا ، استان ریاو ، در جزیره سوماترا اندونزی به دنیا آمد . او از دوران جوانی تحصیلاتی را دریافت کرد که شامل جنبه های جسمی، روحی، روحی و هوشی بود. سپس در سال 1904 به باتاویا ، جاکارتای کنونی فرستاده شد تا در رشته حقوق و دولت تحصیل کند. او شاگرد پروفسور اسنوک هورگرونژ ، شرق شناس هلندی بود که مشاور دولت استعماری بود.

پدرش سلطان شریف هاشم در پانزده سالگی درگذشت و او را سلطان نامیدند، اما به سنی نرسیده بود که سلطنت را به دست گیرد و هنوز در باتاویا تحصیل می کند و به همین دلیل فوراً به پادشاهی نرسید. دولت برخی از مقاماتی را که برای مدتی نماینده شاه بودند، به دست گرفت.  

او در 3 مارس 1915 هنگامی که به سن بیست و یک سالگی رسید و سلطان شریف قاسم عبدالجلیل سیف الدین دوم نام گرفت، بر تخت سلطنت سری ایندراپورا سیاک نشست . او پس از تاجگذاری شریف قاسم در سال 1915، توسعه را در سرزمین خود ترویج کرد. او همچنین به دنبال بهبود کیفیت منابع انسانی برای مردم سیاک سری ایندراپورا از طریق آموزش بود تا بتواند با مردم هلند پیشی بگیرد. او در سال 1917 مدرسه آشتی هاشمی را تأسیس کرد و با مدرسه هلندی که فقط دانش‌آموزان بخش‌های خاصی را می‌پذیرد رقابت کرد و آموزش را برای همه دانش‌آموزان مناطق مختلف در دسترس قرار داد. این مدرسه یک برنامه درسی داشت که ترکیبی از اصول اسلام و میهن پرستی، از جمله تدریس علوم عمومی بود. نه تنها این، همسرش سلطانه لطیفه نیز به او کمک کرد تا یک مدرسه خصوصی برای زنان در ریاو تأسیس کند و مدرسه ای به نام مدرسه لطیفه در سال 1927 افتتاح شد.

سلطان شریف قاسم دوم با حکومت استعماری هلند در هند شرقی مخالف بود و از زمانی که قدرت را در این کشور به دست گرفت، فشارهای هلند بر او به طور فزاینده ای نگران کننده بود. او می‌دانست که مبارزه فیزیکی با هلندی‌ها به خودکشی شباهت دارد، و علاوه بر این، سلطان نشین سیاک همچنان متعهد به توافقنامه‌ای بود که توسط سلف خود در گذشته امضا شده بود. با توجه به این امر، وی نیاز به ایجاد نیروی نظامی را دید، لذا شروع به تقویت سنگرهای دفاعی مردمی و آموزش نظامی برای جوانان کرد. سپس سلطان آشکارا مقاومت خود را در برابر هلندی ها نشان داد و از به رسمیت شناختن سلطان نشین سیاک به عنوان بخشی از دولت هند شرقی هلند خودداری کرد . این امر هلندی ها را بر آن داشت تا نیروهای ویژه ای را از پلیس نظامی به کشورش بیاورند .

در طول جنگ جهانی دوم در سال 1942، زمانی که ژاپن شروع به اشغال سنگاپور و شبه جزیره مالایی کرد، از طریق سوماترای غربی و شمالی پیشروی کرد و نیروهای ژاپنی به پکانبارو رسیدند و تعدادی از پادشاهان را در ریاو دستگیر کردند ، اما جرات دستگیری سلطان قاسم دوم را نداشتند، زیرا او هیچ مقاومت و شورشی نشان نداد. با گذشت زمان، ژاپن شروع به تصرف قدرت کرد. اگرچه سلطان قاسم دیگر قدرتی ندارد، اما همچنان در قبال مردم خود احساس مسئولیت می کند، درخواست ژاپنی ها برای اعزام نیروی روموشا   به دولت اشغالگر ژاپن را رد کرد. پس از تسلیم بی قید و شرط ژاپن به متفقین، خبر استقلال اندونزی به پادشاهی سیاک رسید در پایان اوت 1945.