۱٬۷۴۱
ویرایش
تأملی بر مسأله‌ی وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
تأملی بر مسأله‌ی وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی (کتاب) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۰
، ۱۶ نوامبر ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
Mollahashem (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mollahashem (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:تأملی بر مسأله وحدت اسلامی.jpg|بندانگشتی|تأملی بر مسأله وحدت اسلامی (کتاب)]] | [[پرونده:تأملی بر مسأله وحدت اسلامی.jpg|بندانگشتی|تأملی بر مسأله وحدت اسلامی (کتاب)]] | ||
| خط ۵۴: | خط ۴۳: | ||
بخش سوم به مسأله‌ی وحدت اسلامی؛ اتحاد اسلام و مؤلفه‌ها و مقوم‌های نظریه ی وحدت اسلامی در این عصر، چهره‌ها؛ اندیشه‌ها و تکاپوها (سید جمال الدین، شیخ الرئیس قاجار، رساله‌ی اتحاد اسلام)، اختصاص دارد. <br> | بخش سوم به مسأله‌ی وحدت اسلامی؛ اتحاد اسلام و مؤلفه‌ها و مقوم‌های نظریه ی وحدت اسلامی در این عصر، چهره‌ها؛ اندیشه‌ها و تکاپوها (سید جمال الدین، شیخ الرئیس قاجار، رساله‌ی اتحاد اسلام)، اختصاص دارد. <br> | ||
در پایان در كتاب تصریح شده است: پس از وفات پیامبر اسلام (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگری‌ها، تلاش‌های وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، وبدین ترتیب مساله‌ی وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه یا ناهمسازگری كه بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی بروز می‌یابد، به برجسته‌ترین مؤلفه‌های تاریخ اسلام تبدیل می‌گردد. در طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامی مانند بسیاری دیگر از آموزه‌ها و ارزش‌ها، تعاریف متفاوت و قرائت‌های گوناگون شده است. و حتی پاره‌ای از تلاش‌های وحدت طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوكسیال)، با هدف وحدت مسلمانان به ناهمسازگری‌های جهان اسلام دامن زده‌اند، تا آن جا كه گاه شعار وحدت به حربه‌ای علیه جوهره‌ی خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسكی برای توجیه بیداد و یا انكار اقلیت از سوی اكثریت بدل آمده است. نمونه‌های متعددی از این دست تلاش‌ها را چه در حوزه‌ی اندیشه و چه در حوزه‌ی قدرت سیاسی، در تاریخ اسلام می‌توان یافت. | در پایان در كتاب تصریح شده است: پس از وفات پیامبر اسلام (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگری‌ها، تلاش‌های وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، وبدین ترتیب مساله‌ی وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه یا ناهمسازگری كه بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی بروز می‌یابد، به برجسته‌ترین مؤلفه‌های تاریخ اسلام تبدیل می‌گردد. در طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامی مانند بسیاری دیگر از آموزه‌ها و ارزش‌ها، تعاریف متفاوت و قرائت‌های گوناگون شده است. و حتی پاره‌ای از تلاش‌های وحدت طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوكسیال)، با هدف وحدت مسلمانان به ناهمسازگری‌های جهان اسلام دامن زده‌اند، تا آن جا كه گاه شعار وحدت به حربه‌ای علیه جوهره‌ی خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسكی برای توجیه بیداد و یا انكار اقلیت از سوی اكثریت بدل آمده است. نمونه‌های متعددی از این دست تلاش‌ها را چه در حوزه‌ی اندیشه و چه در حوزه‌ی قدرت سیاسی، در تاریخ اسلام می‌توان یافت. | ||
[[رده:معرفی]] | |||
[[رده:کتاب های تقریب]] | |||
[[رده:انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | |||