محصل أفکار المتقدمین والمتأخرین من العلماء والحکماء والمتکلمین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

* بالذات: استنباط در اینجا یا حدوث اجسام است زیرا هر حادثی حادثی دارد، زیرا ممکن است و از آن جهت که بعد از عدم وجود دارد.

* در صفات: یا سلبی، که ذات خداوند در مقابل همه ذات است و مرکب نیست. یا هویتی که خداوند متعال قادر است ، الهام می‌کند و عالم ، اراده مرید و سمع و بینا و متکلم نیست و باقی می‌ماند.

* در اسماء: اسم هر چیزی یا بر ذات آن دلالت می کند یا جزئی از ذات آن و یا چیزی خارج از ذات آن.

* رکن چهارم صدا:

* در اسماء و احکام: ذکر شد که صاحب کبری مؤمنی است که مطیع ایمان باشد و از فسق او سرپیچی کند و اگر یکی از آنها ادعا کند مؤمن است می گوید ان شاء الله و آن کفر. انکار چیزی است که او از ضرورت ظهور رسول می دانست.

* در امامت: رهبری دینی عام است که شامل تشویق عموم مردم به حفظ مصالح دینی و دنیوی و نهی از آنچه به موجب آن به آنها ضرر می رساند، می باشد <ref>تلخیص مصور معروف به نقد المصالح، [[خواجه نصیرالدین طوسی]] ، دارالاضواء ، لبنان، ص ۴۵۷.</ref> برخی از آنان گفتند واجب است و [[امامیه]] با صورت هستند و برخی آن را واجب کردند مانند اکثریت و اکثر معتزله‌ها و کسانی که می گویند واجب است. هستند خوارج .

کتاب گردآورنده امام فخرالدین رازی یکی از مهم‌ترین کتاب‌هایی است که علما به آن اهتمام داشته‌اند و ابن خلدون (متوفی 808 هجری قمری) معتقد است که کتاب مشتمل بر آراء و عقاید متعددی است. چنان که بیان می کند که آن را کتابی یافت که دربرگیرنده عقاید هر گروهی بود و در هر راه و مسیری تحقیق کرد <ref>باب المحصل فی اصول الدین، عبدالرحمن بن خلدون، تحقیق عباس محمد حسن سلیمان، دارالمعرفه الجامعیه، ص ۹.</ref> همچنین طوسی (متوفی 673 ه.ق) از اهمیت آن می گوید که اوضاع در زمان او به حدی بدتر شده بود که کتاب هایی که در مبدأ علم کلام نوشته شده بود که در آن احکام واقعی وجود داشت باقی نماند. از آنها در دوران او، به جز کتاب «گردآورنده» که نامی بی نام است، شبیه شاگردان تشنه اش است که جرعه هایی از آب می ریزند، سپس با سرابی مواجه می شوند. همچنین ایشان در مقدمه می فرمایند: گروهی از نیکوکاران عمداً این کتاب را شرح داده و ابهامات آن را روشن کردند و گروهی دیگر به احکام آن پاسخ دادند و آنها را مجروح کردند، ولی اکثر آنها از راه انصاف منحرف شدند و احکامشان خالی از انصاف نبود. هوی و هوس و تعصب <ref>تلخیص المجمع، الخواجه نصرالدین طوسی، ص ۲۳.</ref>

== توضیحات ==