حبیبیه (شاذلیه): تفاوت میان نسخه‌ها

==تاریخچه==

این فرقه معتقدند که وقتی بنده به درجه ی معرفت رسید و دوست خدا شد و از دوستی دیگران بُرید، قلم تکلیف از او برداشته شده و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می گردد. زيرا «حبيب»، نمی تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب نمی شود.آيا نمى ‏دانيد كه خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تكليف نمی کند، زيرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تكليف از ايشان برداشته می شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر  آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>ابو محمد عثمان بن عبد الله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة،  تحقيق يشار قوتلو آى، چاپ آنكارا، سال 1961  میلادی،  ص 69</ref> <ref>مقدس اردبیلی،  حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578</ref>

این فرقه رعایت پنج اصل 1. خوف ظاهری و باطنی2. پیروی از سنت 3. عدم اعتنا به خلق 4. تسلیم و رضا 5. توکل در شادی و محنت را  از پایه های اعتقادی خود می شمرند. <ref>زرین کوب عبد الحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد</ref> <ref>معصوم علي شاه نعمت‌اللهی شيرازی، طرائق الحقایق، ج 3.</ref> که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچ کدام عمل نمی شود.  

[[رده: کلام ]]

[[رده: مذاهب کلامی ]]